QVANTVM MOMENTVM SIT IN PRONVN-
|
|
TIATIONE ET APTO MOTV CORPORIS
|
|
Eloquentiae autem ornamenta in pronuntiatione
|
8.10.pr.1
|
apta et conueniente motum corporis consistunt. quibus
|
|
cum se instruxit, tribus modis homines adgreditur,
|
|
animos eorum ipsa inuadendo, horum alteri aures,
|
|
alteri oculos permulcendos tradendo.
|
5
|
Sed ut propositi fides in personis inlustribus
|
1.1
|
exhibeatur, C. Gracchus, eloquentiae quam propositi
|
|
felicioris adulescens, quoniam flagrantissimo in-
|
|
genio, cum optime rem publicam tueri posset, per-
|
|
turbare impie maluit, quotiens apud populum con-
|
5
|
tionatus est, seruum post se musicae artis peritum
|
|
habuit, qui occulte eburnea fistula pronuntiationis
|
|
eius modos formabat aut nimis remissos excitando
|
|
aut plus iusto concitatos reuocando, quia ipsum
|
|
calor atque impetus actionis attentum huiusce tem-
|
10
|
peramenti aestimatorem esse non patiebatur.
|
|
Q. autem Hortensius plurimum in corporis
|
2.1
|
decoro motu repositum credens paene plus studii in
|
|
eo[dem] <e>laborando quam in ipsa eloquentia ad-
|
|
fectanda inpendit. itaque nescires utrum cupidius
|
|
ad audiendum eum an ad spectandum concurreretur:
|
5
|
sic uerbis oratoris aspectus et rursus aspectui uerba
|
|
seruiebant. constat Aesopum Rosciumque ludicrae
|
|
artis peritissimos illo causas agente in corona fre-
|
|
quenter adstitisse, ut foro petitos gestus in scaenam
|
|
referrent.
|
10
|
Nam M. Cicero quantum in utraque re, de
|
3.1
|
qua loquimur, momenti sit oratione, quam pro
|
|
Gallio habuit, significauit M. Calidio accusatori ex-
|
|
probrando, quod praeparatum sibi a reo uenenum
|
|
testibus, chirographis, quaestionibus probaturum ad-
|
5
|
firmans remisso uultu et languida uoce et soluto
|
|
genere orationis usus esset, pariterque et oratoris
|
|
uitium detexit et causae periclitantis argumentum
|
|
adiecit totum hunc locum ita claudendo: 'tu istud,
|
|
M. Calidi, nisi fingeres, sic ageres?'
|
10
|