Sed melius aliquanto, si aliena imitatione
|
8.14(ext).1.1
|
capiebatur, Themistoclis ardorem esset aemulatus,
|
|
quem ferunt stimulis uirtutis agitatum et ob id
|
|
noctes inquietas exigentem quaerentibus quid ita eo
|
|
tempore in publico uersaretur respondisse: 'quia me
|
5
|
tropaea Miltiadis de somno excitant'. Marathon
|
|
nimirum animum eius ad Artemisium et Salamina,
|
|
naualis gloriae fertilia nomina, inlustranda tacitis
|
|
facibus incitabat. idem theatrum petens cum inter-
|
|
rogaretur cuius uox auditu illi futura esset gratis-
|
10
|
sima, dixit 'eius, a quo artes meae optime canentur'.
|
|
dulcedinem gloriae, paene adieci gloriosam!
|
|
Nam Alexandri pectus insatiabile laudis, qui
|
2.1
|
Anaxarcho comiti suo ex auctoritate Democriti prae-
|
|
ceptoris innumerabiles mundos esse referenti 'heu
|
|
me' inquit 'miserum, quod ne uno quidem adhuc
|
|
sum potitus!' angusta homini possessio [gloriae]
|
5
|
fuit, quae deorum omnium domicilio sufficit.
|
|
Regis et iuuenis flagrantissimae cupiditati si-
|
3.1
|
milem Aristotelis in capessenda laude sitim sub-
|
|
nectam: is namque Theodecti discipulo oratoriae
|
|
artis libros quos <pro suis> ederet donauerat, moleste-
|
|
que postea ferens titulum eorum sic alii cessisse,
|
5
|
proprio uolumine quibusdam rebus insistens, planius
|
|
sibi de his in Theodectis libris dictum esse adiecit.
|
|
nisi me tantae et tam late patentis scientiae uere-
|
|
cundia teneret, dicerem dignum philosophum, cuius
|
|
stabiliendi mores altioris animi philosopho trade-
|
10
|
rentur.
|
|
Ceterum gloria ne ab his quidem, qui contemptum
|
|
eius introducere conantur, neglegitur, quoniam qui-
|
|
dem ipsis uoluminibus nomina sua diligenter adici-
|
|
unt, ut quod professione eleuant usurpatione memo-
|
15
|
riae adsequantur. sed qualiscumque horum dissimu-
|
|
latio proposito illorum longe tolerabilior, qui, dum
|
|
aeternam memoriam adsequerentur, etiam sceleribus
|
|
innotescere non dubitarunt.
|
|
Quorum e numero nescio an in primis Pausa-
|
4.1
|
nias debeat referri: nam cum Hermoclen perconta-
|
|
tus esset quonam modo subito clarus posset euadere,
|
|
atque is respondisset, si aliquem inlustrem uirum oc-
|
|
cidisset, futurum ut gloria eius ad ipsum redundaret,
|
5
|
continuo Philippum interemit, et quidem quod pe-
|
|
tierat adsecutus est: tam en<im> se parricidio quam
|
|
Philippus uirtute notum posteris reddidit.
|
|
Illa uero gloriae cupiditas sacrilega: inuentus
|
5.1
|
est enim qui Dianae Ephesiae templum incendere
|
|
uellet, ut opere pulcherrimo consumpto nomen eius
|
|
per totum terrarum orbem dissiceretur, quem qui-
|
|
dem mentis furorem eculeo inpositus detexit. ac
|
5
|
bene consuluerant Ephesii decreto memoriam taeter-
|
|
rimi hominis abolendo, nisi Theopompi magnae fa-
|
|
cundiae ingenium historiis eum suis conprehendisset.
|
|