DICTA IMPROBA AVT FACTA SCELERATA
|
|
Nunc, quatenus uitae humanae cum bona tum
|
9.11.pr.1
|
etiam mala substitutis exemplorum imaginibus per-
|
|
sequimur, dicta inproba et facta scelerata referantur.
|
|
Vnde autem potius quam a Tullia ordiar, quia
|
1.1
|
tempore uetustissimum, conscientia nefarium, uoce
|
|
monstri simile exemplum est? cum carpento uehere-
|
|
tur et is, qui iumenta agebat, succussis frenis consti-
|
|
tisset, repentinae morae causam requisiuit, et ut
|
5
|
comperit corpus patris Seruii Tulli occisi ibi iacere,
|
|
supra id duci uehiculum iussit, quo celerius in con-
|
|
plexum interfectoris eius Tarquinii ueniret. qua tam
|
|
impia tamque probrosa festinatione non solum se
|
|
aeterna infamia, sed etiam ipsum uicum cognomine
|
10
|
sceleris conmaculauit.
|
|
Non tam atrox C. Fimbriae est factum et
|
2.1
|
dictum, sed si per se aestimetur, utrumque auda-
|
|
cissimum. id egerat, ut Scaeuola in funere C. Marii
|
|
iugularetur. quem postquam ex uulnere recreatum
|
|
conperit, accusare apud populum instituit. interro-
|
5
|
gatus deinde quid de eo secus dicturus esset, cui
|
|
pro sanctitate morum satis digna laudatio reddi non
|
|
posset, respondit obiecturum se illi quod parcius
|
|
corpore telum recepisset. licentiam furoris aegrae
|
|
rei publicae gemitu prosequendam!
|
10
|
L. uero Catilina in senatu M. Cicerone incen-
|
3.1
|
dium ab ipso excitatum dicente 'sentio', inquit 'et
|
|
quidem illud, si aqua non potuero, ruina restinguam'.
|
|
quem quid aliud existimemus quam conscientiae sti-
|
|
mulis actum reum [a] se inchoati parricidii peregisse?
|
5
|
Consternatum etiam Magi Chilonis amentia
|
4.1
|
pectus, qui M. Marcello datum a Caesare spiritum
|
|
sua manu eripuit, uetus <amicus> et Pompeianae mili-
|
|
tiae comes, indignatus aliquos sibi amicorum ab eo
|
|
praeferri: urbem enim a Mytilenis, quo se contule-
|
5
|
rat, repetentem in Atheniensium portu pugione
|
|
confodit protinusque ad inritamenta uaesaniae suae
|
|
trucidanda tetendit, amicitiae hostis, diuini beneficii
|
|
interceptor, publicae religionis, quod ad salutem cla-
|
|
rissimi ciuis recuperandam attinuit, acerba labes.
|
10
|
Hanc crudelitatem, cui nihil adici posse uide-
|
5.1
|
tur, C. Toranius atrocitate parricidi superauit: nam-
|
|
que triumuirorum partes secutus proscripti patris
|
|
sui praetorii et ornati uiri latebras, aetatem notas-
|
|
que corporis, quibus agnosci posset, centurionibus
|
5
|
edidit, qui eum persecuti sunt. senex de filii magis
|
|
uita et incrementis quam de reliquo spiritu suo solli-
|
|
citus an incolumis esset et an imperatoribus satis fa-
|
|
ceret interrogare eos coepit. e quibus unus 'ab illo'
|
|
inquit, 'quem tantopere diligis, demonstratus nostro
|
10
|
ministerio filii indicio occideris', protinusque pectus
|
|
eius gladio traiecit. conlapsus itaque est infelix,
|
|
auctore caedis quam ipsa caede miserior.
|
|
Cuius fati acerbitatem L. Villius Annalis sor-
|
6.1
|
titus, cum in campum ad quaestoria comitia filii de-
|
|
scendens proscriptum se cognosset, ad clientem suum
|
|
confugit. sed ne fide eius tutus esse posset, scelere
|
|
nefarii iuuenis effectum est, si quidem per ipsa uesti-
|
5
|
gia patris militibus ductis occidendum eum in con-
|
|
spectu suo obiecit, bis parricida, consilio prius, ite-
|
|
rum spectaculo.
|
|
Ne Vettius quidem Salassus proscriptus parum
|
7.1
|
amari exitus. quem latentem uxor interficiendum,
|
|
quid dicam, tradidit an ipsa iugulauit? quanto enim
|
|
leuius est scelus, cui tantum modo manus abest?
|
|