DE AMICITIA
  Contemplemur nunc amicitiae uinculum potens 4.7.pr.1
et praeualidum neque ulla ex parte sanguinis uiribus
inferius, hoc etiam certius et exploratius, quod illud
nascendi sors, fortuitum opus, hoc unius cuiusque
solido iudicio inchoata uoluntas contrahit. itaque 5
celerius sine reprehensione propinquum auersere
quam amicum, quia altera diremptio non utique ini-
quitatis, altera utique leuitatis crimini subiecta est:
cum enim deserta sit futura uita hominis nullius
amicitiae cincta praesidio, tam necessarium subsi- 10
dium temere adsumi non debet, semel autem recte
adprehensum sperni non conuenit. sincerae uero fidei
amici praecipue in aduersis rebus cognoscuntur, in
quibus quidquid praestatur totum a constanti beni-
uolentia proficiscitur. felicitatis cultus maiore ex 15
parte adulatione quam caritate erogatur, certe su-
spectus est perinde ac plus semper petat quam in-
pendat. accedit huc, quod infractae fortunae homines
magis amicorum studia desiderant uel praesidii uel
solacii gratia: nam laeta quidem et prospera nego- 20
tia, utpote cum diuina subfragatione foueantur, hu-
mana minus indigent. tenacius igitur eorum nomina
posteritatis memoria adprehendit, qui aduersos casus
amicorum non deseruerunt quam qui prosperum ui-
tae cursum comitati sunt. nemo de Sardanapalli fa- 25
miliaribus loquitur, Orestes Pylade paene amico quam
Agamemnone notior est patre, si quidem illorum
amicitia in consortione deliciarum et luxuriae conta-
buit, horum durae atque asperae condicionis sodali-
cium ipsarum miseriarum experimento enituit. sed 30
quid externa attingo, cum domesticis prius liceat uti?
  Inimicus patriae fuisse Ti. Gracchus existima- 1.1
tus est, nec inmerito, quia potentiam suam saluti eius
praetulerat. quam constantis tamen fidei amicum
etiam in hoc tam prauo proposito C. Blossium Cuma-
num habuerit operae pretium est cognoscere. hostis 5
iudicatus, ultimo supplicio adfectus, sepulturae ho-
nore spoliatus beniuolentia tamen eius non caruit:
nam cum senatus Rupilio et Laenati consulibus man-
dasset ut in eos, qui cum Graccho consenserant, <more>
maiorum animaduerte<re>nt, et ad Laelium, cuius con- 10
silio praecipue consules utebantur, pro se Blossius
deprecatum uenisset familiaritatisque excusatione
uteretur, atque is dixisset: 'quid? si te Gracchus
templo Iouis optimi maximi faces subdere iussisset,
obsecuturusne illius uoluntati propter istam, quam 15
iactas, familiaritatem fuisti?' 'numquam istud' in-
quit 'Gracchus imperasset'. satis, immo etiam ni-
mium: totius namque senatus consensu damnat<os
ei>us mores defendere ausus est. uerum quod sequitur
multo audacius multoque periculosius: conpressus 20
enim perseueranti interrogatione Laeli in eodem con-
stantiae gradu stetit seque etiam hoc, si modo Grac-
chus annuisset, facturum respondit. quis illum sce-
leratum putasset fuisse, si tacuisset? quis non etiam
sapientem, si pro necessitate temporis locutus esset? 25
at Blossius nec silentio honesto nec prudenti sermone
salutem suam, ne qua ex parte infelicis amicitiae
memoriam desereret, tueri uoluit.
  In eadem domo aeque robusta constantis ami- 2.1
citiae exempla oboriuntur: prostratis enim iam et
perditis C. Gracchi consiliis rebusque, cum tota eius
conspiratio late quaereretur, desertum omni auxilio
duo tantum amici Pomponius et Laetorius ab in- 5
festis et undique ruentibus telis oppositu corporum
suorum texerunt. quorum Pomponius, quo is facilius
euaderet, concitatum <in>sequentium agmen in porta
trigemina aliquamdiu acerrima pugna inhibuit nec
uiuus pelli potuit, sed multis confectus uulneribus 10
transitum eis super cadauer suum, credo etiam post
fata inuitus, dedit. Laetorius autem in ponte sub-
licio constitit et eum, donec Gracchus transiret, ar-
dore spiritus sui saepsit ac ui iam multitudinis ob-
rutus conuerso in se gladio celeri saltu profundum 15
Tiberis petiit, quamque in eo ponte caritatem toti
patriae Horatius Cocles exhibuerat, unius amicitiae
adiecta uoluntaria morte praestitit. quam bonos
Gracchi, si aut patris aut materni aui sectam uitae
ingredi uoluissent, habere milites potuerant! quo 20
enim impetu, qua perseuerantia animi Blossius et
Pomponius et Laetorius tropaea ac triumphos eorum
adiuuissent, furiosi conatus tam strenui comites, si-
nistris quidem auspiciis amicitiae condicionem secuti,
sed quo miseriora, hoc certiora fideliter cultae [nobi- 25
litatis] exempla.
  L. autem Reginus, si ad debitam publico 3.1
ministerio sinceritatem exigatur, posteritatis conuicio
lacerandus, si amicitiae fido pignore aestimetur, in
optimo laudabilis conscientiae portu relinquendus est:
tribunus enim plebis Caepionem in carcerem con- 5
iectum, quod illius culpa exercitus noster a Cimbris
et Teutonis uidebatur deletus, ueteris artaeque ami-
citiae memor publica custodia liberauit nec hactenus
amicum egisse contentus etiam fugae eius comes ac-
cessit. pro magnum et inexuperabile tuum, numen, 10
amicitia! cum ex altera parte res publica manum
iniceret, ex altera tua illum dextera traheret, et illa
ut sacrosanctus esse uellet exigeret, tu exilium indi-
ceres—adeo blando uteris imperio—supplicium
honori praetulit. 15
  Admirabile hoc opus tuum, sed quod sequitur 4.1
aliquanto laudabilius: recognosce enim quo usque
Volumni constantem erga amicum suum caritatem
sine ulla rei publicae iniuria eue<xe>ris. qui ortus eque-
stri loco, cum M. Lucullum familiariter coluisset eum- 5
que M. Antonius, quia Bruti et Cassii partes secutus
fuerat, interemisset, in magna fugiendi licentia ex-
animi amico adhaesit hucusque in lacrimas et gemi-
tus profusus, ut nimia pietate causam sibi mortis
arcesseret: nam propter praecipuam et perseueran- 10
tem lamentationem ad Antonium pertractus est. cu-
ius postquam in conspectu stetit, 'iube me' inquit,
'imperator, protinus ad Luculli corpus ductum oc-
cidi: neque enim absumpto illo superesse debeo, cum
ei infelicis militiae auctor extiterim'. quid hac fide- 15
lius beniuolentia? mortem amici hostis odio leuauit,
uitam suam consilii crimine astrinxit, quoque illum
miserabiliorem redderet, se fecit inuisiorem. nec dif-
ficiles Antoni aures habuit ductusque, quo uoluerat,
dexteram Luculli auide osculatus, caput, quod abs- 20
cisum iacebat, sublatum pectori suo adplicauit ac
deinde demissam ceruicem uictori gladio praebuit.
loquatur Graecia Thesea nefandis Pirithoi amoribus
suscribentem Ditis se patris regnis commisisse: uani
est istud narrare, stulti credere. mixtum cruorem 25
amicorum et uulneribus innexa uulnera mortique in-
haerentem mortem uidere, haec sunt uera Romanae
amicitiae indicia, illa gentis ad fingendum paratae
monstro similia mendacia.
  L. quoque Petronius huiusce laudis consor- 5.1
tionem merito uindicat: paria enim in cultu ami-
citiae auso par gloriae portio adserenda est. admo-
dum humili loco natus ad equestrem ordinem et
splendidae militiae stipendia P. Caeli beneficio per- 5
uenerat. cui gratum animum, quia laeta in materia
exhibere non contigerat, in ea, quam inicam fortuna
esse uoluit, cum multa fide praestitit. erat ob Octa-
uio consule Placentiae praepositus Caelius. qua <a>
Cinnano exercitu capta et senior iam et graui uali- 10
tudine adfectus, ne in potestatem hostium ueniret,
ad auxilium dexterae Petroni confugit. quem is ab
incepto consilio frustra conatus abstrahere in isdem
perseuerantem precibus interemit caedique eius suam
iunxit, ne eo iacente, per quem omnia dignitatis in- 15
crementa adsecutus fuerat, superesset. ita alterius
fato uerecundia, alterius pietas causam praebuit.
  Iungendus Petronio Ser. Terentius est, quam- 6.1
quam ei, sicut cupierat, pro amico suo perire <non>
contigit: incepto namque egregio, non inrito euentu
aestimari debet, quia, quantum in illo fuit, et ipse
extinctus est et D. Brutus periculum euasit mortis. 5
qui fugiens a Mutina, ut ad se interficiendum ab An-
tonio missos equites aduenisse cognouit, quodam in
loco iustae poenae debitum spiritum tenebris furari
conabatur, eoque iam facta inruptione Terentius fideli
mendacio obscuritate ipsa suffragante Brutum se esse 10
simulauit et corpus suum trucidandum equitibus obie-
cit. uerum cognitus a Furio, cui Brutianae ultionis
officium mandatum fuerat, nece sua amici supplicium
discutere non potuit. sic inuitus fortuna cogente uixit.
  Ab hoc horrido et tristi pertinacis amicitiae 7.1
ad laetum et serenum uultum transeamus atque in<de>
eam euocatam, ubi omnia lacrimis, gemitu, caedibus
fuerant referta, in eo, quo dignior est, felicitatis do-
micilio conlocemus, gratia, honore abundantissi- 5
misque opibus fulgentem. orere igitur ab illa, quae
sanctorum umbris dicata esse creditur, sede hinc De-
cime Laeli, illinc M. Agrippa, alter uirorum, deorum
alter maximum amicum et certa mente et secundis
ominibus sortiti, totumque beatae turbae gregem, qui 10
uestro ductu ueneranda sincerae fidei stipendia lau-
dibus et praemiis onustus peregit, in lucem uobiscum
protrahite: uestros enim constantis animos, uestra
strenua ministeria, uestram inexpugnabilem tacitur-
nitatem proque dignitate et salute amicorum perpe- 15
tuam excubationem et stationem beniuolentiae et
rursus harum rerum uberrimos fructus posterior in-
tuens aetas in excolendo iure amicitiae qua libentius
qua etiam religiosius erit operata.