| DE PARENTVM AMORE ET INDVLGENTIA | |
| IN LIBEROS | |
| Det nunc uela pii et placidi adfectus parentium | 5.7.pr.1 |
| erga liberos indulgentia salubrique aura prouecta | |
| gratam suauitatis dotem secum adferat. | |
| Fabius Rullianus quinque consulatibus summa | 1.1 |
| cum gloria peractis omnibusque et uirtutis et uitae | |
| <e>meritis stipendiis legatus ire Fabio Gurgiti filio ad | |
| bellum difficile et periculosum conficiendum graua- | |
| tus non est, paene ipso per se dumtaxat animo sine | 5 |
| corpore militaturus, utpote propter ultimam senectu- | |
| tem lectuli otio quam labori proeliorum habilior. | |
| idem triumphantem equo insidens sequi, quem ipse | |
| paruulum triumphis suis gestauerat, in maxima uo- | |
| luptate posuit, nec accessio gloriosae illius pompae, | 10 |
| sed auctor spectatus est. | |
| Non tam speciosa Caeseti equitis Romani sors | 2.1 |
| patria, sed par indulgentia. qui ab Caesare omnium | |
| iam et externorum <et> domesticorum hostium uictore | |
| cum abdicare filium suum iuberetur, quod is tribunus | |
| pl. cum Marullo collega inuidiam ei tamquam regnum | 5 |
| adfectanti fecerat, in hunc modum respondere susti- | |
| nuit: 'celerius tu mihi, Caesar, omnes filios meos | |
| eripies quam ex his ego unum nota mea pellam'. | |
| habebat autem duos praeterea optimae indolis filios, | |
| quibus Caesar se incrementa dignitatis benigne da- | 10 |
| turum pollicebatur. hunc patrem tametsi summa di- | |
| uini principis clementia tutum praestitit, quis tamen | |
| non humano ingenio maius ausum putet, quod cui | |
| totus terrarum orbis succubuerat non cessit? | |
| Sed nescio an Octauius Balbus concitatioris et | 3.1 |
| ardentioris erga filium beniuolentiae fuerit. proscrip- | |
| tus a triumuiris, cum domo postico clam esset egres- | |
| sus iamque fugae expeditum initium haberet, post- | |
| quam filium intus trucidari falso clamore uiciniae | 5 |
| accepit, ei se neci, quam euaserat, obtulit occiden- | |
| dumque militibus tradidit, pluris nimirum illud mo- | |
| mentum, quo illi praeter spem incolumem uidere | |
| filium contigerat, quam salutem suam aestimans. | |
| miseros adulescentis oculos, quibus amantissimum | 10 |
| sui patrem ipsius opera sic expirantem intueri ne- | |
| cesse fuit! |