Verum ne alienigenae iustitiae obliti
|
6.5(ext).1.1
|
uideamur, Pittacus Mitylenaeus, cuius aut meritis
|
|
tantum ciues debuerunt aut moribus crediderunt, ut
|
|
ei <suis> suffragiis tyrannidem deferrent, tam diu illud
|
|
imperium sustinuit, quam diu bellum de Sigeo cum
|
5
|
Atheniensibus gerendum fuit. postquam autem pax
|
|
uictoria parta est, continuo reclamantibus Mityle-
|
|
naeis deposuit, ne dominus ciuium ultra quam rei
|
|
publicae necessitas exegerat permaneret. atque etiam
|
|
cum recuperati agri dimidia pars consensu omnium
|
10
|
offerretur, auertit animum ab eo munere deforme
|
|
iudicans uirtutis gloriam magnitudine praedae mi-
|
|
nuere.
|
|
Alterius nunc mihi prudentia referenda est,
|
2.1
|
ut alterius repraesentari iustitia possit. cum salu-
|
|
berrimo consilio Themistocles migrare Athenienses
|
|
in classem coegisset Xerxeque rege et copiis eius
|
|
Graecia pulsis ruinas patriae in pristinum habitum
|
5
|
reformaret et opes clandestinis molitionibus ad prin-
|
|
cipatum Graeciae capessendum nutriret, in contione
|
|
dixit habere se rem deliberatione sua prouisam, quam
|
|
si fortuna ad effectum perduci passa esset, nihil
|
|
maius aut potentius Atheniensi populo futurum, sed
|
10
|
eam uulgari non oportere, postulauitque ut aliquis
|
|
sibi, cui illam tacite exponeret, daretur. datus est
|
|
Aristides. is postquam rem cognouit, classem illum
|
|
Lacedaemoniorum, quae tota apud Gytheum sub-
|
|
ducta erat, uelle incendere, ut ea consumpta domi-
|
15
|
natio maris ipsis cederet, processit ad ciues et re-
|
|
tulit Themistoclen ut utile consilium, ita minime
|
|
iustum animo uoluere. e uestigio uniuersa contio
|
|
quod aecum non uideretur ne expedire quidem pro-
|
|
clamauit ac protinus Themistoclen incepto iussit de-
|
20
|
sistere.
|
|
Nihil illis etiam iustitiae exemplis fortius.
|
3.1
|
Zaleucus urbe Locrensium a se saluberrimis atque
|
|
utilissimis legibus munita, cum filius eius adulteri
|
|
crimine damnatus secundum ius ab ipso constitutum
|
|
utroque oculo carere deberet, ac tota ciuitas in ho-
|
5
|
norem patris necessitatem poenae adulescentulo re-
|
|
mitteret, aliquamdiu repugnauit. ad ultimum populi
|
|
precibus euictus suo prius, deinde filii oculo eruto
|
|
usum uidendi utrisque reliquit. ita debitum supplicii
|
|
modum legi reddidit, aequitatis admirabili tempera-
|
10
|
mento se inter misericordem patrem et iustum legis-
|
|
latorem partitus.
|
|
Sed aliquanto Charondae Thurii praefractior
|
4.1
|
et abscisior iustitia. ad uim et cruorem usque se-
|
|
ditiosas contiones ciuium pacauerat lege cauendo ut,
|
|
si quis eas cum ferro intrasset, continuo interfice-
|
|
retur. interiecto deinde tempore e longinquo rure
|
5
|
gladio cinctus domum repetens, subito indicta con-
|
|
tione sic ut erat in eam processit, ab eoque, qui
|
|
proxime constiterat, solutae a se legis suae admo-
|
|
nitus 'idem' inquit 'ego illam sanciam' ac protinus
|
|
ferro, quod habebat, destricto incubuit, cumque li-
|
10
|
ceret culpam uel dissimulare uel errore defendere,
|
|
poenam tamen repraesentare maluit, ne qua fraus
|
|
iustitiae fieret.
|
|