| Adtento studio nostra commemorauimus: | 6.9(ext).1.1 |
| remissiore nunc animo aliena narrentur. perditae | |
| luxuriae Athenis adulescens Polemo, neque inlece- | |
| bris eius tantum modo, sed etiam ipsa infamia gau- | |
| dens, <cum> e conuiuio non post occasum solis, sed | 5 |
| post ortum surrexisset domumque rediens Xenocratis | |
| philosophi patentem ianuam uidisset, uino grauis, | |
| unguentis delibutus, sertis capite redimito, perlucida | |
| ueste amictus refertam turba doctorum hominum | |
| scholam eius intrauit. nec contentus tam deformi | 10 |
| introitu consedit etiam, ut clarissimum eloquium et | |
| prudentissima praecepta temulentiae lasciuiis eleua- | |
| ret. orta deinde, ut par erat, omnium indignatione | |
| Xenocrates uultum in eodem habitu continuit omis- | |
| saque re, quam disserebat, de modestia ac tempe- | 15 |
| rantia loqui coepit. cuius grauitate sermonis resi- | |
| piscere coactus Polemo primum coronam capite de- | |
| tractam proiecit, paulo post brachium intra pallium | |
| reduxit, procedente tempore oris conuiualis hilarita- | |
| tem deposuit, ad ultimum totam luxuriam exuit | 20 |
| uniusque orationis saluberrima medicina sanatus ex | |
| infami ganeone maximus philosophus euasit. pere- | |
| grinatus est huius animus in nequitia, non habitauit. | |
| Piget Themistoclis adulescentiam adtingere, | 2.1 |
| siue patrem aspiciam abdicationis iniungentem no- | |
| tam, siue matrem suspendio finire uitam propter | |
| fili turpitudinem coactam, cum omnium postea Grai | |
| sanguinis uirorum clarissimus extiterit mediumque | 5 |
| Europae et Asiae uel spei uel desperationis pignus | |
| fuerit: haec enim eum salutis suae patronum habuit, | |
| illa uadem uictoriae adsumpsit. | |
| Cimonis uero incunabula opinione stultitiae | 3.1 |
| fuerunt referta: eiusdem adulti imperia salutaria | |
| Athenienses senserunt. itaque coegit eos stuporis | |
| semet ipsos damnare, qui eum stolidum crediderant. | |
| Nam Alcibiaden quasi duae fortunae partitae | 4.1 |
| sunt, altera, quae ei nobilitatem eximiam, abundan- | |
| tes diuitias, formam praestantissimam, fauorem ci- | |
| uium propensum, summa imperia, praecipuas po- | |
| tentiae uires, flagrantissimum ingenium adsignaret, | 5 |
| altera, quae damnationem, exilium, uenditionem | |
| bonorum, inopiam, odium patriae, uiolentam mortem | |
| infligeret: nec aut haec aut illa uniuersa, sed uarie | |
| perplexa, freto atque aestui similia. | |
| Ad inuidiam usque Polycratis Samiorum ty- | 5.1 |
| ranni abundantissimis bonis conspicuus uitae fulgor | |
| excessit, nec sine causa: omnes enim conatus eius | |
| placido excipiebantur itinere, spes certum cupitae | |
| rei fructum adprehendebant, uota nuncupabantur | 5 |
| simul et soluebantur, uelle ac posse in aequo posi- | |
| tum erat. semel dumtaxat uultum mutauit, perquam | |
| breui tristitiae salebra succussum, tunc cum admo- | |
| dum gratum sibi anulum de industria in profundum, | |
| ne omnis incommodi expers esset, abiecit. quem | 10 |
| tamen continuo recuperauit capto pisce, qui eum | |
| deuorauerat. sed hunc, cuius felicitas semper plenis | |
| uelis prosperum cursum tenuit, Orontes Darii regis | |
| praefectus in excelsissimo Mycalensis montis uertice | |
| cruci adfixit, e qua putres eius artus et tabido cruore | 15 |
| manantia membra atque illam laeuam, cui Neptunus | |
| anulum piscatoris manu restituerat, situ marcidam | |
| Samos, amara seruitute aliquamdiu pressa, liberis | |
| ac laetis oculis aspexit. | |
| Dionysius autem, cum hereditatis nomine a | 6.1 |
| patre Syracusanorum ac paene totius Siciliae tyran- | |
| nidem accepisset, maximarum opum dominus, exer- | |
| cituum dux, rector classium, equitatuum potens, | |
| propter inopiam litteras puerulos Corinthi docuit | 5 |
| eodemque tempore tanta mutatione maiores natu ne | |
| quis nimis fortunae crederet magister ludi factus ex | |
| tyranno monuit. | |
| Sequitur hunc Syphax rex, consimilem fortu- | 7.1 |
| nae iniquitatem expertus, quem amicum hinc Roma | |
| per Scipionem, illinc Karthago per Hasdrubalem | |
| ultro petitum ad penates deos eius uenerat. ceterum | |
| eo claritatis euectus, ut ualidissimorum populorum | 5 |
| tantum non arbiter uictoriae existeret, parui tempo- | |
| ris interiecta mora catenatus a Laelio legato ad Sci- | |
| pionem imperatorem pertractus est, cuiusque dexte- | |
| ram regio insidens solio adroganti manu attigerat, | |
| eius genibus supplex procubuit. | 10 |
| Caduca nimirum et fragilia puerilibusque consen- | |
| tanea crepundiis sunt ista, quae uires atque opes | |
| humanae uocantur. adfluunt subito, repente dila- | |
| buntur, nullo in loco, nulla in persona stabilibus | |
| nixa radicibus consistunt, sed incertissimo flatu for- | 15 |
| tunae huc atque illuc acta quos sublime extulerunt | |
| inprouiso recussu destitutos profundo cladium mise- | |
| rabiliter inmergunt. itaque <neque> existimari neque | |
| dici debent bona, quae, ut inflictorum malorum ama- | |
| ritudine desiderium sui duplicent, * * * | 20 |