| Vniuersa deinde, ut praediximus, instincta | 1.12.1.1 |
| in bellum Achaia, cuius pars magna, eiusdem Metelli | |
| Macedonici uirtute armisque fracta erat, maxime | |
| Corinthiis in arma cum grauibus etiam in Romanos | |
| contumeliis instigantibus, destinatus ei bello gerendo | 5 |
| consul Mummius. | |
| Et sub idem tempus, magis quia | 2.1 |
| uolebant Romani, quidquid de Carthaginiensibus | |
| diceretur, credere, quam quia credenda adferebantur, | |
| statuit senatus Carthaginem excidere. | |
| Ita eodem | 3.1 |
| tempore, P. Scipio Aemilianus, uir auitis P. Africani | |
| paternisque L. Pauli uirtutibus simillimus, omnibus | |
| belli ac togae dotibus ingeniique ac studiorum | |
| eminentissimus saeculi sui, qui nihil in uita nisi | 5 |
| laudandum aut fecit aut dixit ac sensit, quem Paulo | |
| genitum, adoptatum a Scipione Africani filio diximus, | |
| aedilitatem petens consul creatus est. | |
| Bellum Car- | 4.1 |
| thagini iam ante biennium a prioribus consulibus | |
| illatum maiore ui intulit—cum ante in Hispania | |
| murali corona, in Africa obsidionali donatus esset, | |
| in Hispania uero etiam ex prouocatione, ipse modicus | 5 |
| uirium, immanis magnitudinis hostem interemis- | |
| set— | |
| eamque urbem magis inuidia imperii quam | 5.1 |
| ullius eius temporis noxiae inuisam Romano nomini | |
| funditus sustulit fecitque suae uirtutis monimentum | |
| quod fuerat aui eius clementiae. Carthago diruta | |
| est, cum stetisset annis DCLXVI, abhinc annos | 5 |
| CLXXVII, Cn. Cornelio Lentulo L. Mummio consu- | |
| libus. | |
| Hunc finem habuit Romani imperii Carthago | 6.1 |
| aemula, cum qua bellare maiores nostri coepere, | |
| Claudio et Fuluio consulibus, ante annos CCXCVI | |
| quam tu, M. Vinici, consulatum inires. Ita per | |
| annos CXV aut bellum inter eos populos aut belli | 5 |
| praeparatio aut infida pax fuit. | |
| Neque se Roma, | 7.1 |
| iam terrarum orbi superato, securam sperauit fore, | |
| si nomen usquam stantis maneret Carthaginis: | |
| adeo odium certaminibus ortum ultra metum durat | |
| et ne in uictis quidem deponitur neque ante inuisum | 5 |
| esse desinit quam esse desiit. |