Non tempero mihi quin tantae rerum ma-
|
2.107.1.1
|
gnitudini hoc, qualecumque est, inseram. Cum cite-
|
|
riorem ripam praedicti fluminis castris occupassemus
|
|
et ulterior armata hostium iuuentute fulgeret, sub
|
|
omnem motum <metumque> nostrarum nauium pro-
|
5
|
tinus refugientium, unus e barbaris, aetate senior,
|
|
corpore excellens, dignitate, quantum ostendebat
|
|
cultus, eminens, cauatum, ut illis mos est, ex materia
|
|
conscendit alueum solusque id nauigii genus tempe-
|
|
rans, ad medium processit fluminis et petiit, liceret
|
10
|
sibi sine periculo in eam, quam armis tenebamus,
|
|
egredi ripam ac uidere Caesarem. Data petenti
|
|
facultas.
|
|
Tum, adpulso lintre et diu tacitus contem-
|
2.1
|
platus Caesarem: 'Nostra quidem, inquit, furit
|
|
iuuentus, quae, cum uestrum numen absentium colat,
|
|
praesentium potius arma metuit quam sequitur
|
|
fidem. Sed ego, beneficio et permissu tuo, Caesar,
|
5
|
quos ante audiebam, hodie uidi deos, nec feliciorem
|
|
ullum uitae meae aut optaui aut sensi diem'. Impe-
|
|
tratoque ut manum contingeret, reuersus in nauicu-
|
|
lam, sine fine respectans Caesarem ripae suorum
|
|
adpulsus est.
|
10
|
Victor omnium gentium locorumque
|
3.1
|
quos adierat Caesar cum incolumi inuiolatoque et
|
|
semel tantummodo magna cum clade hostium fraude
|
|
eorum temptato exercitu, in hiberna legiones reduxit,
|
|
eadem qua priore anno festinatione urbem petens.
|
5
|