At illi, quod nisi expertus uix credat, in
|
2.118.1.1
|
summa feritate uersutissimi natumque mendacio
|
|
genus, simulantes fictas litium series et nunc prouo-
|
|
cantes alter alterum iniuria, nunc agentes gratias
|
|
quod ea Romana iustitia finiret feritasque sua noui-
|
5
|
tate incognitae disciplinae mitesceret et solita armis
|
|
discerni iure terminarentur, in summam socordiam
|
|
perduxere Quintilium usque eo ut se praetorem ur-
|
|
banum in foro ius dicere, non in mediis Germaniae
|
|
finibus exercitui praeesse crederet.
|
10
|
Tum iuuenis,
|
2.1
|
genere nobilis, manu fortis, sensu celer, ultra bar-
|
|
barum promptus ingenio, nomine Arminius, Sigimeri
|
|
principis gentis eius filius, ardorem animi uultu
|
|
oculisque praeferens, adsiduus militiae nostrae prioris
|
5
|
comes, iure etiam ciuitatis Romanae ius equestris
|
|
consequens gradus, segnitia ducis in occasionem
|
|
sceleris usus est, haud imprudenter speculatus nemi-
|
|
nem celerius opprimi quam qui nihil timeret, et fre-
|
|
quentissimum initium esse calamitatis securitatem.
|
10
|
Primo igitur paucos, mox plures in societatem consilii
|
3.1
|
recepit; opprimi posse Romanos et dicit et persuadet,
|
|
decretis facta iungit, tempus insidiarum constituit.
|
|
Id Varo per uirum eius gentis fidelem clarique nomi-
|
4.1
|
nis, Segesten, indicatur. Postulabat etiam < . . . > fata
|
|
consiliis omnemque animi eius aciem praestrinxe-
|
|
rant. Quippe ita se res habet, ut plerumque cui
|
|
fortunam mutaturus deus, consilia corrumpat effi-
|
5
|
ciatque, quod miserrimum est, ut, quod accidit,
|
|
etiam merito accidisse uideatur et casus in culpam
|
|
transeat. Negat itaque se credere spemque in se
|
|
beneuolentiae ex merito aestimare profitetur. Nec
|
|
diutius post primum indicem secundo relictus locus.
|
10
|