Digna est memoria Q. Catuli cum aucto-
|
2.32.1.1
|
ritas tum uerecundia. Qui, cum dissuadens legem
|
|
in contione dixisset esse quidem praeclarum uirum
|
|
Cn. Pompeium, sed nimium iam liberae rei publicae
|
|
neque omnia in uno reponenda adiecissetque: 'Si
|
5
|
quid huic acciderit, quem in eius locum substitui-
|
|
tis?', succlamauit uniuersa contio: 'Te, Q. Catule.'
|
|
Tum ille uictus consensu omnium et tam honorifico
|
|
ciuitatis testimonio e contione discessit.
|
|
Hic hominis
|
2.1
|
uerecundiam, populi iustitiam mirari libet, huius,
|
|
quod non ultra contendit, plebis, quod dissuadentem
|
|
et aduersarium uoluntatis suae uero testimonio
|
|
fraudare noluit.
|
5
|
Per idem tempus, Cotta iudicandi munus, quod
|
3.1
|
C. Gracchus ereptum senatui ad equites, Sulla ab
|
|
illis ad senatum transtulerant, aequaliter in
|
|
utrumque ordinem partitus est; Otho Roscius lege
|
|
sua equitibus in theatro loca restituit.
|
5
|
At Cn. Pom-
|
4.1
|
peius, multis et praeclaris uiris in id bellum adsump-
|
|
tis discriptoque paene in omnes recessus maris
|
|
praesidio nauium, breui inexsuperabili manu terra-
|
|
rum orbem liberauit praedonesque per multa ac
|
5
|
multis locis uictos circa Ciliciam classe adgressus
|
|
fudit ac fugauit;
|
|
et quo maturius bellum tam late
|
5.1
|
diffusum conficeret, reliquias eorum contractas in
|
|
urbibus remotoque mari loco in certa sede consti-
|
|
tuit.
|
|
Sunt qui hoc carpant, sed quamquam in auctore
|
6.1
|
satis rationis est, tamen ratio quemlibet magnum
|
|
auctorem faceret; data enim facultate sine rapto
|
|
uiuendi, rapinis arcuit.
|
|