Quod alieno testimonium redderem, eo
|
2.76.1.1
|
non fraudabo auum meum. Quippe C. Velleius,
|
|
honoratissimo inter illos CCCLX iudices loco a Cn.
|
|
Pompeio lectus, eiusdem Marcique Bruti ac Ti.
|
|
Neronis praefectus fabrum, uir nulli secundus, in
|
5
|
Campania digressu Neronis a Neapoli, cuius ob sin-
|
|
gularem cum eo amicitiam partium adiutor fuerat,
|
|
grauis iam aetate et corpore cum comes esse non
|
|
posset, gladio se ipse transfixit.
|
|
Inuiolatam excedere Italia Caesar passus Fuluiam
|
2.1
|
Plancumque, muliebris fugae comitem: nam Pollio
|
|
Asinius cum septem legionibus, diu retenta in po-
|
|
testate Antonii Venetia, magnis speciosisque rebus
|
|
circa Altinum aliasque eius regionis urbes editis,
|
5
|
Antonium petens, uagum adhuc Domitium, quem
|
|
digressum e Brutianis castris post caedem eius
|
|
praediximus et propriae classis factum ducem, con-
|
|
siliis suis illectum ac fide data iunxit Antonio:
|
|
quo
|
3.1
|
facto, quisquis aequum se praestiterit, sciat non
|
|
minus a Pollione in Antonium quam ab Antonio
|
|
in Pollionem esse collatum.
|
|
Aduentus deinde in Italiam Antonii praepara-
|
5
|
tusque contra eum Caesaris habuit belli metum, sed
|
|
pax circa Brundusium composita.
|
|
Per quae tempora
|
4.1
|
Rufi Saluidieni scelesta consilia patefacta sunt. Qui,
|
|
natus obscurissimis initiis, parum habebat summa
|
|
accepisse et proximus a Cn. Pompeio ipsoque Cae-
|
|
sare [ex] equestris ordinis consul creatus esse, nisi
|
5
|
in id ascendisset e quo infra se et Caesarem uideret
|
|
et rem publicam.
|
|