| Sunt autem etiam fontes uti vino mixti, quemadmodum | 8.3.20.1 |
| est unus Paphlagoniae, ex quo eam aquam sine vino po- | |
| tantes fiunt temulenti. Aequiculis autem in Italia et in | |
| Alpibus natione Medullorum est genus aquae, quam qui | |
| bibunt, efficiuntur turgidis gutturibus. Arcadia vero civi- | 21.1 |
| tas est non ignota Clitor, in cuius agris est spelunca pro- | |
| fluens aqua, e qua qui biberint, fiunt abstemii. ad eum | |
| autem fontem epigramma est in lapide inscriptum hac | |
| sententia versibus graecis: eam non esse idoneam ad la- | 5 |
| vandum, sed etiam inimicam vitibus, quod apud eum fontem | |
| Melampus sacrificiis purgavisset rabiem Proeti filiarum | |
| restituissetque earum virginum mentes in pristinam sani- | |
| tatem. epigramma autem est id, quod est subscriptum: | |
| ἀγρότα, σὺν ποίμναις τὸ μεσημβρινὸν ἤν σε βαρύνῃ | 10 |
| δίψος ἀν’ ἐσχατιὰς Κλείτορος ἐρχόμενον, | |
| ταῖς μὲν ἀπὸ κρήνης ἄρυσαι πόμα καὶ παρὰ νύμφαις | |
| ὑδριάσιν στῆσον πᾶν τὸ σὸν αἰπόλιον· | |
| ἀλλὰ σὺ μήτ’ ἐπὶ λουτρὰ βάλῃς χροί, μή σε καὶ αὔρη | |
| πη<μή>νῃ <τερπνῆς> ἐντὸς ἐόντα μέθης· | 15 |
| φεῦγε δ’ ἐμὴν πηγὴν μισάμπελον, ἔνθα Μελάμπους | |
| λυσάμενος λύσσης Προιτίδας ἀρτεμέας | |
| πάντα καθαρμὸν ἔβαψεν ἀπόκρυφον, <εὖτ’ ἄρ’ ἀπ’ Ἄργους | |
| οὔρεα τρηχείης ἤλυθεν Ἀρκαδίης>. | |
| item est in insula Cia fons, e quo qui inprudentes biberint, | 22.1 |
| fiunt insipientes, et ibi est epigramma insculptum ea | |
| sententia: iucundam eam esse potionem fontis eius, sed | |
| qui biberit, saxeos habiturum sensus. sunt autem ver- | |
| sus hi: | 5 |
| ἡδεῖα ψυχροῦ πόματος λιβάς, ἣν ἀναβάλλει | |
| <πηγή, ἀλλ’ ἄνοος> πέτρος ὁ τῆσδε πιών. | |
| Susis autem, in qua civitate est regnum Persarum, fonti- | 23.1 |
| culus est, ex quo qui biberint, amittunt dentes. item in | |
| eo est scriptum epigramma, quod significat hanc senten- | |
| tiam: egregiam esse aquam ad lavandum, sed ea si bi- | |
| batur, excutere e radicibus dentes. et huius epigrammatos | 5 |
| sunt versus graece: | |
| ὕδατα κρανάεντα βλέπεις, ξένε, τῶν ἄπο χερσὶν | |
| λουτρὰ μὲν ἀνθρώποι<ς ἀβλαβῆ ἔστιν ἔχειν·> | |
| ἢν δὲ λάβῃς κοίλου βοτανήδεος ἀγλαὸν ὕδωρ | |
| <ἄκρα μόνον δολιχοῦ χείλεος ἁψάμενος,> | 10 |
| αὐτῆμαρ πριστῆρες ἐ<πὶ χθονὶ δαιτὸς ὀδόντες> | |
| πίπτουσιν, γενύων ὀρφανὰ θέντες ἕδη. |