| LIBER SECUNDUS | |
| Dinocrates architectus cogitationibus et sollertia fretus, | 2.pr.1.1 |
| cum Alexander rerum potiretur, profectus est e Macedonia | |
| ad exercitum regiae cupidus commendationis. is e patria | |
| a propinquis et amicis tulit ad primos ordines et pur- | |
| puratos litteras, ut aditus haberet faciliores, ab eisque | 5 |
| exceptus humane petît, uti quamprimum ad Alexandrum | |
| perduceretur. cum polliciti essent, tardiores fuerunt ido- | |
| neum tempus expectantes. itaque Dinocrates ab his se | |
| existimans ludi ab se petît praesidium. fuerat enim am- | |
| plissima statura, facie grata, forma dignitateque summa. | 10 |
| his igitur naturae muneribus confisus vestimenta posuit | |
| in hospitio et oleo corpus perunxit caputque coronavit po- | |
| pulea fronde, laevum umerum pelle leonina texit, dextra- | |
| que clavam tenens incessit contra tribunal regis ius di- | |
| centis. novitas populum cum avertisset, conspexit eum | 2.1 |
| Alexander. admirans ei iussit locum dari, ut accederet, | |
| interrogavitque, quis esset. at ille: 'Dinocrates', inquit, | |
| 'architectus Macedo, qui ad te cogitationes et formas ad- | |
| fero dignas tuae claritati. namque Athon montem for- | 5 |
| mavi in statuae virilis figuram, cuius manu laeva designavi | |
| civitatis amplissimae moenia, dextera pateram, quae ex- | |
| ciperet omnium fluminum, quae sunt in eo monte, aquam, | |
| ut inde in mare profunderetur'. delectatus Alexander ra- | 3.1 |
| tione formae statim quaesiit, si essent agri circa, qui | |
| possent frumentaria ratione eam civitatem tueri. cum in- | |
| venisset non posse nisi transmarinis subvectionibus: 'Di- | |
| nocrates', inquit, 'attendo egregiam formae compositionem | 5 |
| et ea delector, sed animadverto, si qui deduxerit eo loci | |
| coloniam, fore ut iudicium eius vituperetur. ut enim natus | |
| infans sine nutricis lacte non potest ali neque ad vitae | |
| crescentis gradus perduci, sic civitas sine agris et eorum | |
| fructibus in moenibus affluentibus non potest crescere nec | 10 |
| sine abundantia cibi frequentiam habere populumque sine | |
| copia tueri. itaque quemadmodum formationem puto pro- | |
| bandam, sic iudico locum inprobandum; teque volo esse | |
| mecum, quod tua opera sum usurus'. ex eo Dinocrates ab | 4.1 |
| rege non discessit et in Aegyptum est eum persecutus. | |
| ibi Alexander cum animadvertisset portum naturaliter | |
| tutum, emporium egregium, campos circa totam Aegyptum | |
| frumentarios, inmanis fluminis Nili magnas utilitates, iussit | 5 |
| eum suo nomine civitatem Alexandriam constituere. ita | |
| Dinocrates a facie dignitateque corporis commendatus ad | |
| eam nobilitatem pervenit. mihi autem, imperator, staturam | |
| non tribuit natura, faciem deformavit aetas, valetudo de- | |
| traxit vires. itaque quoniam ab his praesidiis sum desertus, | 10 |
| per auxilia scientiae scriptaque, ut spero, perveniam ad | |
| commendationem. |