LIBER TERTIUS
  Delphicus Apollo Socratem omnium sapientissimum 3.pr.1.1
Pythiae responsis est professus. is autem memoratur pru-
denter doctissimeque dixisse, oportuisse hominum pectora
fenestrata et aperta esse, uti non occultos haberent sensus
sed patentes ad considerandum. utinam vero rerum natura 5
sententiam eius secuta explicata et apparentia ea consti-
tuisset! si enim ita fuisset, non solum laudes aut vitia ani-
morum ad manum aspicerentur, sed etiam disciplinarum
scientiae sub oculorum consideratione subiectae non in-
certis iudiciis probarentur, sed et doctis et scientibus 10
auctoritas egregia et stabilis adderetur ipsique artifices
pellicerent sua prudentia, <qui, etiam>si non pecunia sint
copiosi seu vetustate officinarum habuerint notitiam aut
etiam gratia forensi et eloquentia, cum fuerint parati, pro
industria studiorum auctoritates possent habere, ut eis, 15
quod profitentur scire, id crederetur. igitur quoniam haec
non ita, sed uti natura rerum voluit, sunt constituta, non
efficitur, ut possint homines obscuratis sub pectoribus in-
geniis scientias artificiorum penitus latentes, quemadmo-
dum sint, iudicare. maxime autem id animadvertere possu- 2.1
mus ab antiquis statuariis et pictoribus, quod ex his, qui
dignitatis notas et commendationis gratiam habuerunt,
aeterna memoria ad posteritatem sunt permanentes, uti
Myron, Polycletus, Phidias, Lysippus ceterique, qui nobili- 5
tatem ex arte sunt consecuti. namque ut civitatibus magnis
aut regibus aut civibus nobilibus opera fecerunt, ita id sunt
adepti. at qui non minore studio et ingenio sollertiaque
fuerunt nobilibus et humili fortuna civibus non minus
egregie perfecta fecerunt opera, nullam memoriam sunt 10
adsecuti, quod hi non ab industria neque artis sollertia
sed a felicitate fuerunt deserti, ut Hegias Atheniensis,
Chion Corinthius, Myagrus Phocaeus, Pharax Ephesius,
Boedas Byzantius etiamque alii plures. non minus item
pictores, uti Aristomenes Thasius, Polycles et Androcydes 15
<Cyzice>ni, Theo Magnes ceterique, quos neque industria
neque artis studium neque sollertia defecit, sed aut rei
familiaris exiguitas aut inbecillitas fortunae seu in ambi-
tione certationis contrariorum superatio obstitit eorum
dignitati. nec tamen est admirandum, si propter ignotitiam 3.1
artis virtutes obscurantur, sed maxime indignandum, cum
etiam saepe eblandiatur gratia conviviorum a veris iudiciis
falsam probationem. ergo, uti Socrati placuit, si ita sensus
et sententiae scientiaeque disciplinis auctae perspicuae et 5
perlucidae fuissent, non gratia neque ambitio valeret, sed
si qui veris certisque laboribus doctrinarum pervenissent
ad scientiam summam, eis ultro opera traderentur. quoniam
autem ea non sunt inlustria neque apparentia in aspectu,
ut putamus oportuisse, et animadverto potius indoctos quam 10
doctos gratia superare, non esse certandum iudicans cum
indoctis ambitione, potius his praeceptis editis ostendam
nostrae scientiae virtutem.