LIBER QUINTUS
  Qui amplioribus voluminibus, imperator, ingenii cogi- 5.pr.1.1
tationes praeceptaque explicaverunt, maximas et egregias
adiecerunt suis scriptis auctoritates. quod etiam velim
nostris quoque studiis res pateretur, ut amplificationibus
auctoritas et in his praeceptis augeretur; sed id non est, 5
quemadmodum putatur, expeditum. non enim de archi-
tectura sic scribitur uti historia aut poemata. historiae
per se tenent lectores; habent enim novarum rerum va-
rias expectationes. poematorum vero [carminum] metra
et pedes ac verborum elegans dispositio et sententiarum 10
inter personas distinctas [versuum] pronuntiatio prolec-
tando sensus legentium perducit sine offensa ad summam
scriptorum terminationem. id autem in architecturae con- 2.1
scriptionibus non potest fieri, quod vocabula ex artis pro-
pria necessitate concepta inconsueto sermone obiciunt
sensibus obscuritatem. cum ergo ea per se non sint aper-
ta nec pateant eorum in consuetudine nomina, tum etiam 5
praeceptorum late vagantes scripturae, si non contrahen-
tur, ut paucis et perlucidis sententiis explicentur, frequen-
tia multitudineque sermonis inpediente incertas legentium
efficient cogitationes. itaque occultas nominationes com-
mensusque e membris operum pronuntians, ut memoriae 10
tradantur, breviter exponam; sic enim expeditius ea reci-
pere poterunt mentes. non minus cum animadvertissem 3.1
distentam occupationibus civitatem publicis et privatis
negotiis, paucis iudicavi scribendum, uti angusto spatio
vacuitatis ea legentes breviter percipere possent.