LIBER QUINTUS
|
|
Qui amplioribus voluminibus, imperator, ingenii cogi-
|
5.pr.1.1
|
tationes praeceptaque explicaverunt, maximas et egregias
|
|
adiecerunt suis scriptis auctoritates. quod etiam velim
|
|
nostris quoque studiis res pateretur, ut amplificationibus
|
|
auctoritas et in his praeceptis augeretur; sed id non est,
|
5
|
quemadmodum putatur, expeditum. non enim de archi-
|
|
tectura sic scribitur uti historia aut poemata. historiae
|
|
per se tenent lectores; habent enim novarum rerum va-
|
|
rias expectationes. poematorum vero [carminum] metra
|
|
et pedes ac verborum elegans dispositio et sententiarum
|
10
|
inter personas distinctas [versuum] pronuntiatio prolec-
|
|
tando sensus legentium perducit sine offensa ad summam
|
|
scriptorum terminationem. id autem in architecturae con-
|
2.1
|
scriptionibus non potest fieri, quod vocabula ex artis pro-
|
|
pria necessitate concepta inconsueto sermone obiciunt
|
|
sensibus obscuritatem. cum ergo ea per se non sint aper-
|
|
ta nec pateant eorum in consuetudine nomina, tum etiam
|
5
|
praeceptorum late vagantes scripturae, si non contrahen-
|
|
tur, ut paucis et perlucidis sententiis explicentur, frequen-
|
|
tia multitudineque sermonis inpediente incertas legentium
|
|
efficient cogitationes. itaque occultas nominationes com-
|
|
mensusque e membris operum pronuntians, ut memoriae
|
10
|
tradantur, breviter exponam; sic enim expeditius ea reci-
|
|
pere poterunt mentes. non minus cum animadvertissem
|
3.1
|
distentam occupationibus civitatem publicis et privatis
|
|
negotiis, paucis iudicavi scribendum, uti angusto spatio
|
|
vacuitatis ea legentes breviter percipere possent.
|
|