| Privignus tyrannicida | |
| Tyrannicidae praemium. Praemio cedere liceat. Qui novercam | 22.1 |
| habebat, occidit tyrannum. cessit novercae praemio. illa pri- | |
| vigni nuptias petit. contendunt, quis contradicat, maritus an | |
| privignus. | |
| Cum suo parente contendit, ut mihi videatur melior adhuc | 5 |
| privignus esse quam filius. coepit et hic me sic habere despectui, | |
| ut, qui novercae beneficium se dedisse laetatur, a me nec | |
| accipere dignetur. Ego primus in domo mea, fateor, erravi, | |
| qui uxorem duxi senex, cum iam esset in domo filius et quidem | |
| iuvenis. dum nimium confido pietati, oculos mulieris incestos | 10 |
| et infanda desideria nutrivi. Novercae praemio cessit, cum | |
| haberet in domo patrem, cui nemo praeferret in tali honore | |
| vel matrem. Non privignum ante temptavit? quis, rogo, fructus | |
| est impetrare nuptias hominis inviti? Vter [vos] vobis actor | |
| utilior vide[re]tur et verior, maritus an caelebs? filius familias | 15 |
| an pater? senior an iuvenis? qui repudiatur an qui praeponitur? | |
| qui beneficium dedit an qui accepit iniuriam? mea uxor | |
| abducitur, tu quis es? meum cubile deseritur, ad te dolor iste | |
| quid pertinet? "Ego" inquit "praemio cessi." tu ergo non potes | |
| revocare quod dederis eamque reprehendere quam paulo ante | 20 |
| laudaveris. Cavendum tibi est, ne, si victus, ut sunt iudiciorum | |
| incerta, dicesseris, dicaris iudicio quoque sic cessisse quasi | |
| praemio. sic est livoris ingenium: omnia suspicantur qui nihil | |
| <l>audant. Das amanti solacium: affers in amore vel iurgium. |