IV.ii
|
|
Menaechmvs Vt hóc utimúr maximé more móro
|
571
|
moléstoque múltum, atque utí quique súnt
|
|
optumí, maxumé morem habént hunc:
|
|
cliéntes sibi ómnes volúnt esse múltos:
|
|
boníne an malí sint, id haúd quaeritánt;
|
575
|
res magís quaeritúr quam cliéntum fidés
|
|
cuius modí clueat.
|
|
si ést pauper átque haud malús, nequam habétur,
|
|
sin díves malúst, is cliéns frugi habétur.
|
|
quí neque legés neque aequóm bonum usquám colunt,
|
580
|
sollícitos patrónos habént.
|
|
datúm denegánt quod datum ést, litiúm plení, rapaces
|
|
virí, fraudulénti,
|
|
qui aut faénore aut periúriis habént rem parátam,
|
|
mens est in quo *
|
584a
|
eís ubi dicitur dies, simul patronis dicitur.
|
585
|
[quippe qui pro illis loquimur quae male fecerunt]
|
|
aut ád populum aut ín iure aut ápud aedilem rés est.
|
|
sicút me hodie nimis sóllicitum cliens quídam habuit, neque quód volui
|
|
agere aút quicum licitumst, ita med attinuit, ita detinuit.
|
|
ápud aediles pro eius factis plurumisque pessumisque
|
590
|
dixi causam, condiciones tetuli tortas, confragosas:
|
|
aut plus aut minus quám opus fuerat dicto dixeram † controversiam, ut
|
|
sponsio fierét. quid ille? qui * praedem dedit.
|
|
néc magis manufestum ego hominem úmquam ullum teneri vidi:
|
|
omnibus male factis testes tres aderant acerrumi.
|
595
|
di illum ómnes perdant, íta mihi
|
|
hunc hódie corrupít diem,
|
|
meque adeo, quí hodie forum
|
|
umquam oculis inspexi meis.
|
|
diem corrupi óptimum:
|
|
iussi adparari prandium,
|
|
amica exspectat me, scio.
|
|
ubi primum est licitum, ílico
|
|
properavi abire de foro.
|
600
|
iratast, credo, nunc mihi;
|
|
placabit palla quam dedi,
|
|
quam hódie uxori ábstuli atque huic détuli Erótio.
|
601a
|
Pen. Quid aís? Mat. Viro me malo mále nuptam. Pen. Satin aúdis quae illic lóquitur?
|
602
|
Mat. Satis. Men. Sí sapiam, hinc intro ábeam, ubi mi bene sít. Pen. Mane: male erit pótius.
|
|
Mat. Ne íllam ecastor faénerato ábstulisti. Pen. Síc datur.
|
|
Mat. Clanculum te istaec flagitia facere censebas potis?
|
605
|
Men. Quid illuc est, uxor, negoti? Mat. Men rogas? Men. Vin hunc rogem?
|
|
Mat. Aufer hinc palpationes. Pen. Perge tu. Men. Quid tu mihi
|
|
tristis es? Mat. Te scire oportet. Pen. Scit, sed dissimulat malus.
|
|
Me. Quid negotist? Ma. Pallam—Me. Pallam? Ma. Quidam pallam— Pen. Quid paves?
|
|
Men. Nil equidem paveo. Pen. Nisi unum: palla pallorem incutit.
|
610
|
at tu ne clam me comesses prandium. perge in virum.
|
|
Men. Non taces? Pen. Non hercle vero taceo. nutat, ne loquar.
|
|
Men. Non hercle ego quidem usquam quicquam nuto neque nicto tibi.
|
|
Ma. Ne ego mecastor mulier misera. Me. Qui tu misera es? mi expedi.
|
|
Pen. Nihil hoc confidentius, qui quae vides ea pernegat.
|
615
|
Men. Per Iovem deosque omnis adiuro, uxor, (satin hoc est tibi?)
|
|
me isti non nutasse. Pen. Credit iam tibi de isto: illuc redi.
|
|
Men. Quó ego redeam? Pen. Equidem ad phrygionem censeo. ei, pallam refer.
|
|
Men. Quae istaec palla est? Pen. Taceo iam, quando haec rem non meminit suam.
|
|
* * *
|
619a
|
Men. Numquis servorum deliquit? num ancillae aut servi tibi
|
620
|
responsant? eloquere. impune non erit. Mat. Nugas agis.
|
|
Men. Tristis admodum es. non mi istuc satis placet. Mat. Nugas agis.
|
|
Men. Certe familiarium aliquoi írata es. Mat. Nugas agis.
|
|
Men. Num mihi es irata saltem? Mat. Nunc tu non nugas agis.
|
|
Men. Non edepol deliqui quicquam. Mat. Em rursum nunc nugas agis.
|
625
|
Men. Dic, mea uxor, quid tibi aegre est? Pen. Bellus blanditur tibi.
|
|
Men. Potin ut mihi molestus ne sis? num te appello? Mat. Aufer manum.
|
|
Pen. Sic datur. properato absente me comesse prandium,
|
|
post ante aedis cum corona me derideto ebrius.
|
|
Men. Neque edepol ego prandi neque hodie huc intro tetuli pedem.
|
630
|
Pen. Tun negas? Men. Nego hercle vero. Pen. Nihil hoc homine audacius.
|
|
non ego te modo hic ante aedis cum corona florea
|
|
vidi astare? quom negabas mi esse sanum sinciput,
|
|
et negabas me novisse, peregrinum aibas esse te?
|
|
Men. Quin ut dudum divorti abs te, redeo nunc demum domum.
|
635
|
Pen. Novi ego te. non mihi censebas esse, qui te ulciscerer.
|
|
omnia hercle uxori dixi. Men. Quid dixisti? Pen. Nescio,
|
|
eam ipsus roga. Men. Quid hoc est, uxor? quidnam hic narravit tibi?
|
|
quid id est? quid taces? quin dicis quid sit? Mat. Quasi tu nescias.
|
|
* * *
|
|
[palla mi est domo surrepta. Men. Palla surrepta est tibi?]
|
639a
|
Mat. Me rogas? Men. Pol haud rogem te, si sciam. Pen. O hominem malum,
|
640
|
ut dissimulat. non potes celare: rem novit probe.
|
|
omnia hercle ego edictavi. Men. Quid id est? Mat. Quando nil pudet
|
|
neque vis tua voluntate ipse profiteri, audi atque ades.
|
|
et quid tristis <sim> et quid hic mihi dixerit, faxo scias.
|
|
palla mi est domo surrupta. Men. Palla surruptast mihi?
|
645
|
Pen. Viden ut <te> scelestus captat? huic surruptast, non tibi.
|
|
nam profecto tibi surrupta si esset—salva non foret.
|
|
Men. Nil mihi tecum est. sed tu quid ais? Mat. Palla, inquam, periit domo.
|
|
Men. Quis eam surrupuit? Mat. Pol istuc ille scit qui illam abstulit.
|
|
Men. Quis is homo est? Mat. Menaechmus quidam. Men. Edepol factum nequiter.
|
650
|
quis is Menaechmust? Mat. Tu istic, inquam. Men. Egone? Mat. Tu. Men. Quis arguit?
|
|
Mat. Egomet. Pen. Et ego. atque huic amicae detulisti Erotio.
|
|
Men. Egon dedi? Mat. Tu, tu istic, inquam. vin adferri noctuam,
|
|
quae 'tu tu' usque dicat tibi? nam nos iam defessi sumus.
|
|
[Men. Per Iovem deosque omnis adiuro, uxor (satin hoc est tibi?)
|
655
|
non dedisse. Mat. Immo hercle vero, nos non falsum dicere.]
|
|
Men. Sed ego illam non condonavi, sed sic utendam dedi.
|
|
Mat. Equidem ecastor tuam nec chlamydem do foras nec pallium
|
|
cuiquam utendum. mulierem aequom est vestimentum muliebre
|
|
dare foras, virum virile. quin refers pallam domum?
|
660
|
Men. Ego faxo referetur. Mat. Ex re tua, ut opinor, feceris;
|
|
nam domum numquam introibis, nisi feres pallam simul.
|
|
eo domum. Pen. Quid mihi futurum est, qui tibi hanc operam dedi?
|
|
Mat. Opera reddetur, quando quid tibi erit surruptum domo.—
|
|
Pen. Id quidem edepol numquam erit, nam nihil est quod perdam domi.
|
665
|
cum viro cum uxore di vos perdant. properabo ad forum,
|
|
nam ex hac familia me plane éxcidisse intellego.—
|
|
Men. Male mi uxor sese fecisse censet, quom exclusit foras;
|
|
quasi non habeam, quo intromittar, alium meliorem locum.
|
|
si tibi displiceo, patiundum: at placuero huic Erotio,
|
670
|
quae me non excludet ab se, sed apud se occludet domi.
|
|
nunc ibo, orabo ut mihi pallam reddat, quam dudum dedi;
|
|
aliam illi redimam meliorem. heus, ecquis hic est ianitor?
|
|
aperite atque Erotium aliquis evocate ante ostium.
|
|