I.iii
|
|
Erotivm Anime mi, Menaechme, salve. Pen. Quid ego? Er. Extra numerum es mihi.
|
182
|
Pen. Idem istuc aliis adscriptivis fieri ad legionem solet.
|
|
Men. Ego istic mihi hodie adparari iussi apud te proelium.
|
184-185
|
Er. Hodie id fiet. Men. In eo uterque proelio potabimus;
|
186
|
uter ibi melior bellator erit inventus cantharo,
|
|
† tuest legio adiudicato, cum utro hanc noctem sies.
|
|
ut ego uxorem, mea voluptas, ubi te aspicio, odi male.
|
|
Er. Interim nequis quin eius aliquid indutus sies.
|
190
|
quid hoc est? Men. Induviae tuae atque uxoris exuviae, rosa.
|
|
Er. Superas facile, ut superior sis mihi quam quisquam qui impetrant.
|
|
Pen. Meretrix tantisper blanditur, dum illud quod rapiat videt;
|
|
nam si amabas, iám oportebat nasum abreptum mordicus.
|
194-195
|
Men. Sustine hoc, Penicule: exuvias facere quas vovi volo.
|
196
|
Pen. Cedo; sed obsecro hercle, salta sic cum palla postea.
|
|
Men. Ego saltabo? sanus hercle non es. Pen. Egone an tu magis?
|
|
si non saltas, exue igitur. Men. Nimio ego hanc periculo
|
|
surrupui hodie. meo quidem animo ab Hippolyta subcingulum
|
200
|
Hercules haud aeque magno umquam abstulit periculo.
|
|
cape tibi hanc, quando una vivis meis morigera moribus.
|
|
Er. Hoc animo decet animatos esse amatores probos.
|
|
Pen. Qui quidem ad mendicitatem se properent detrudere.
|
|
Men. Quattuor minis ego emi istanc anno uxori meae.
|
205
|
Pen. Quattuor minae perierunt plane, ut ratio redditur.
|
|
Men. Scin quid volo ego te accurare? Er. Scio, curabo quae voles.
|
|
Men. Iube igitur tribus nóbis apud te prandium accurarier
|
|
atque aliquid scitamentorum de foro opsonarier,
|
|
glandionidam suillam, laridum pernonidam,
|
210
|
aut sincipitamenta porcina aut aliquid ad eum modum,
|
|
madida quae mi adposita in mensa miluinam suggerant;
|
|
atque actutum. Er. Licet ecastor. Men. Nos prodimus ad forum.
|
|
iam hic nos erimus: dum coquetur, interim potabimus.
|
|
Er. Quando vis veni, parata res erit. Men. Propera modo.
|
215
|
sequere tu.—Pen. Ego hercle vero te et servabo et te sequar,
|
|
neque hodie ut te perdam, meream deorum divitias mihi.—
|
|
Er. Evocate intus Culindrum mihi coquom actutum foras.
|
|