IV.ii
Phan. Hic quidem neque convivarum sonitus, item ut antehac fuit, 933
neque tibicinam cantantem neque alium quemquam audio.
Th. Quae illaec res est? quid illisce homines quaerunt apud aedis meas? 935
quid volunt? quid intro spectant? Pin. Pergam pultare ostium.
heus, reclude, heus, Tranio, etiamne aperis? Th. Quae haec est fabula?
Pin. Etiamne aperis? Callidamati nostro adversum venimus.
Th. Heus vos, pueri, quid istic agitis? quid istas aedis frangitis?
Phan. Heus senex, quid tu percontare ad te quod nihil attinet? 940
Th. Nihil ad me attinet? Phan. Nisi forte factu's praefectus novos,
qui res alienas procures, quaeras videas audias.
Th. Non sunt istae aedis, ubi statis. Phan. Quid ais? an iam vendidit
aedis Philolaches? aut quidem iste nos defrustratur senex.
Th. Vera dico. sed quid vobis est negoti hic? Phan. Eloquar. 945
erus hic noster potat. Th. Erus hic voster potat? Phan. Ita loquor.
Th. Puere, nimium delicatu's. Phan. Ei advorsum venimus.
Th. Cui homini? Phan. Ero nostro. quaeso, quotiens dicendumst tibi?
Th. Puere, nemo hic habitat. nam te esse arbitror puerum probum.
Phan. Non hic Philolaches adulescens habitat hisce in aedibus? 950
Th. Habitavit, verum emigravit iam diu ex hisce aedibus.
Pin. Senex hic elleborosust certe. Phan. Erras pervorse, pater.
nam nisi hinc hodie emigravit aut heri, certo scio
hic habitare. Th. Quin sex menses iam hic nemo habitat. Pin. Somnias.
Th. Egone? Pin. Tu. Th. Tu ne molestu's. sine me cum puero loqui. 955
nemo habitat. Phan. Habitat profecto, nám heri et nudius tertius,
quartus, quintus, sextus, usque postquam hinc peregre eius pater
abiit, numquam hic triduom unum desitum est potarier.
Th. Quid ais? Phan. Triduom unum est haud intermissum hic esse et bibi,
scorta duci, pergraecari, fidicinas tibicinas 960
†ducere. Th. Quis istaec faciebat? Phan. Philolaches. Th. Qui Philolaches?
Phan. Quoius patrem Theopropidem esse opinor. Th. Ei <mihi>, occidi,
si haec hic vera memorat. pergam porro percontarier.
ain tu istic potare solitum Philolachem istum, quisquis est,
cúm ero vostro? Phan. Hic, inquam. Th. Puere, praeter speciem stultus es. 965
vide sis, ne forte ad merendam quopiam devorteris
atque ibi ampliuscule quam sátis fuerit biberis. Phan. Quid est?
Th. Ita dico, ne ad alias aedis perperam deveneris.
Phan. Scio qua me ire oportet et quo venerim novi locum.
Philolaches hic habitat, cuius est pater Theopropides. 970
qui, postquam pater ad mercatum hinc abiit, hic tibicinam
liberavit. Th. Philolachesne ergo? Phan. Ita, Philematium quidem.
Th. Quanti? Phan. Triginta. Th. Talentis? Phan. Μὰ τὸν Ἀπόλλω, sed minis.
Th. Liberavit? Phan. Liberavit valide, triginta minis. 973a
Th. Ain minis triginta amicam destinatam Philolachi? 974
Phan. Aio. Th. Atque eam manu emisisse? Phan. Aio. Th. Et, postquam eius hinc pater 975
sit profectus peregre, perpotasse assiduo, ác simul
tuo cum domino? Phan. Aió. Th. Quid? is aedis emit has hinc proxumas?
Phan. Non aio. Th. Quadraginta etiam dedit huic quae essent pignori?
Phan. Neque istud aio. Th. Ei, perdis. Phan. Immo suom patrem illic perdidit.
Th. Vera cantas. Phan. Vana vellem. patris amicu's videlicet. 980
Th. Eu edepol patrem eius miserum praedicas. Phan. Nihil hoc quidem est,
triginta minae, prae quam alios dapsilis sumptus facit.
Th. Perdidit patrem. Phan. Vnus istic servos est sacerrimus,
Tranio: is vel Herculi conterere quaestum possiet.
edepol ne me eiús patris mísere miseret, qui cum istaec sciet 985
facta ita, amburet ei misero corculum carbunculus.
Th. Si quidem istaec vera sunt. Phan. Quid meream, quam ob rem mentiar?
Pin. Heus vos, ecquis hasce aperit? Phan. Quid istas pultas, ubi nemo intus est?
alio credo comissatum abiisse. abeamus nunciam
atque porro quaeritemus <illos>. sequere hac me. <Pin. Sequor>. 990
Th. Puere, iamne abis? Phan. Libertas paenulast tergo tuo:
mihi, nisi ut erum metuam et curem, nihil est qui tergum tegam.—