| I.iv | |
| Callidamates Advérsum veníri mihi ád Philolachétem | 313 |
| voló temperi. aúdi, em tibi ímperatum est. | |
| nam ílli ubi fui, inde éffugi foras, | 315 |
| ita me íbi male convívi sermónisque taésumst. | |
| nunc cómissatum íbo ad Phílolachetem, | |
| ubi nós hilari ingénio et lépide accipient. | |
| ecquíd tibi videór mammamadére? | |
| Delphivm Sémper istóc modo. | 320 |
| morátu's tu te. <íre huc> debébas. | |
| Call. Visne égo te ac tu me ampléctare? | |
| Del. Si tíbi cordi est faceré, licet. Call. Lépida es. | |
| dúc me amabó. Del. Cave né cadas, ásta. | |
| Call. O—o—ocellús meus, túos sum alumnus, mél meum. | 325 |
| Del. Cáve modo, né prius ín via accúmbas, | |
| quam ílli, ubi léctus est strátus, concúmbimus. | |
| Call. Síne, sine cádere me. Del. Síno, sed hoc, quod mi in manu est: | |
| sí cades, nón cades quín cadam técum. | |
| Call. Iacéntis tollet póstea nos ámbos aliquis. | 330 |
| Del. Madet hómo. Call. Tun me ais mammámadere? | |
| Del. Cedo mánum, nolo equidem te ádfligi. | |
| Call. Em téne. Del. Age, i símul. Call. Quo ego eam? Del. An <ne>scis? | |
| Call. Scio, ín mentem venít modo: | |
| nempe dómum eo comissátum. | 335 |
| Del. Immo, ístuc quidem. Call. Iam mémini. | 335a |
| Philol. Núm non vis me óbviam hís ire, anime mi? | 336 |
| ílli ego ex ómnibus óptume volo. | |
| iám revertár. Philem. Diu ést iam id mihi. | |
| Call. Écquis hic ést? Philol. Adest. Call. Eú, Philolaches, | |
| sálve, amicíssime mi ómnium hominum. | 340 |
| Philol. Dí te ament. áccuba, Cállidamates. | |
| únde agis te? Call. Únde homo ébrius probe. | |
| Philem. Quín amabo áccubas, Délphium mea? | |
| da ílli quod bibat. Call. Dórmiam ego iam. | |
| Philol. Núm mirum aut novom quíppiam facit? | 345 |
| Del. Quíd ego hoc faciam póstea? Philem. Mea, síc sine eumpse. | |
| age tu ínterim da ab Délphio cito cántharum circum. |