| II.ii | |
| Theopropides Habeo, Neptune, gratiam magnam tibi, | 431 |
| quom med amisisti abs te vix vivom domum. | |
| verum si posthac me pedem latum modo | |
| scies ímposisse in undam, hau causast, ilico | |
| quod nunc voluisti facere quin facias mihi. | 435 |
| apage, apage te a me nunciam post hunc diem: | |
| quod crediturus tibi fui, omne credidi. | |
| Tr. Edepol, Neptune, peccavisti largiter, | |
| qui occasionem hanc amisisti tam bonam. | |
| Th. Triennio post Aegypto advenio domum; | 440 |
| credo exspectatus veniam familiaribus. | |
| Tr. Nimio edepol ille potuit exspectatior | |
| venire, qui te nuntiaret mortuom. | |
| Th. Sed quid hoc? occlusa ianua est interdius. | |
| pultabo. heus, ecquis intust? aperitin fores? | 445 |
| Tr. Quis homo est, qui nostras aedes accessit prope? | |
| Th. Meus sérvos hic quidem est Tranio. Tr. O Theopropides, | |
| ere, salve, salvom te advenisse gaudeo. | |
| usquin valuisti? Th. Vsque ut vides. Tr. Factum optime. | |
| Th. Quid vos? insanin estis? Tr. Quidum? Th. Sic, quia | 450 |
| foris ámbulatis, natus nemo in aedibus | |
| servat, neque qui recludat neque † quis respondeat. | |
| pultando [pedibus] paene confregi hasce ambas <foris>. | |
| Tr. Eho an tú tetigisti has aedis? Th. Cur non tangerem? | 454-455 |
| quin pultando, inquam, paene confregi foris. | 456 |
| Tr. Tetigistin? Th. Tetigi, inquam, et pultavi. Tr. Vah. Th. Quid est? | |
| Tr. Male hercle factum. Th. Quid est negoti? Tr. Non potest | |
| dici, quam indignum facinus fecisti et malum. | |
| Th. Quid iam? Tr. Fuge, obsecro, atque abscede ab aedibus. | 460 |
| fuge huc, fuge ad me propius. tetigistin foris? | |
| Th. Quo modo pultare potui, si non tangerem? | |
| Tr. Occidisti hercle—Th. Quem mortalem? Tr. Omnis tuos. | |
| Th. Di te deaeque ómnes faxint cum istoc omine— | |
| Tr. Metuo, te atque istos expiare ut possies. | 465 |
| Th. Quam ob rem? aut quam subito rem mihi adportas novam? | |
| * * * | 466a |
| Tr. Et heus, iube illos illinc ambo abscedere. | 467 |
| Th. Apscedite. Tr. Aedes ne attigatis. tangite | |
| vos quoque terram. Th. Obsecro hercle, quin eloquere * | |
| * * * | 469a |
| Tr. Quia septem menses sunt, quom in hasce aedis pedem | 470 |
| nemo intro tetulit, semel ut emigravimus. | |
| Th. Eloquere, quid ita? Tr. Circumspicedum, numquis est, | |
| sermonem nostrum qui aucupet? Th. Tutum probest. | |
| Tr. Circumspice etiam. Th. Nemo est. loquere nunciam. | |
| Tr. Capitale scelus est. Th. Quid est? non <satis> intellego. | 475 |
| Tr. Scelus, inquam, factum est iam diu, antiquom et vetus. | |
| Th. Antiquom? Tr. Id adeo nos nunc factum invenimus. | |
| Th. Quid istúc est sceleris? aut quis id fecit? cedo. | |
| Tr. Hospes necavit hospitem captum manu; | |
| iste, ut ego opinor, qui has tibi aedis vendidit. | 480 |
| Th. Necavit? Tr. Aurumque ei ademit hospiti | |
| eumque híc defodit hospitem íbidem in aedibus. | |
| Th. Quapropter id vos factum suspicamini? | |
| Tr. Ego dicam, ausculta. út foris cenaverat | |
| tuos gnátus, postquam rediit a cena domum, | 485 |
| abimus omnes cubitum; condormivimus: | |
| lucernam forte oblitus fueram exstinguere; | |
| atque ille exclamat derepente maximum. | |
| Th. Quis homo? án gnatus meus? Tr. St, tace, ausculta modo. | |
| ait vénisse illum in somnis ad se mortuom. | 490 |
| Th. Nempe ergo in somnis? Tr. Ita. sed ausculta modo. | |
| ait illum hoc pacto sibi dixisse mortuom. | |
| Th. In somnis? Tr. Mirum quin vigilanti diceret, | |
| qui abhinc sexaginta annos occisus foret. | |
| interdum inepte stultus es, <Theopropides>. | 495 |
| Th. Taceo. Tr. Sed ecce quae illi in * | |
| 'ego transmarinus hospes sum Diapontius. | |
| hic habito, haéc mihi dedita est habitatio. | |
| nam me Acheruntem recipere Orcus noluit, | |
| quia praemature vita careo. per fidem | 500 |
| deceptus sum: hospes [hic] me necavit isque me | |
| defodit insepultum clám [ibidem] in hisce aedibus, | |
| scelestus, auri causa. nunc tu hinc emigra. | |
| scelestae haé sunt aedes, impia est habitatio'. | |
| quae hic monstra fiunt, anno vix possum eloqui. | 505 |
| Th. St, st. | |
| Tr. Quid, obsecro hercle, factum est? Th. Concrepuit foris. | |
| Tr. Hicin percussit! Th. Guttam haud habeo sanguinis, | |
| vivom me accersunt Acheruntem mortui. | |
| Tr. Perii, illisce hodie hanc conturbabunt fabulam. | 510 |
| nimis quám formido, ne manifesto hic me opprimat. | |
| Th. Quid tute tecum loquere? Tr. Abscede ab ianua. | |
| fuge, obsecro hercle. Th. Quo fugiam? etiam tu fuge. | |
| Tr. Nihil ego formido, pax mihi est cum mortuis. | |
| Intvs. Heus, Tranio. Tr. Non me appellabis, si sapis. | 515 |
| nihil ego commerui, neque istas percussi fores. | |
| Intvs. Quaeso—<Tr. Cave verbum faxis. Th. Dic> quid segreges | |
| <sermonem. Tr. Apage hinc te. Th. Quae r>es te agitat, Tranio? | |
| quicum istaec loquere? Tr. An quaeso tu appellaveras? | |
| ita me di amabunt, mortuom illum credidi | 520 |
| expostulare quia percussisses fores. | |
| sed tu, etiamne astas nec quae dico optemperas? | |
| Th. Quid faciam? Tr. Cave respexis, fuge, [atque] operi caput. | |
| Th. Cur non fugis tu? Tr. Pax mihi est cum mortuis. | |
| Th. Scio. quíd modo igitur? cur tanto opere extimueras? | 525 |
| Tr. Nil me curassis, inquam, ego mihi providero: | |
| tu, ut occepisti, tantum quantum quis fuge, | |
| atque Herculem invoca. Th. Hercules, ted invoco.— | |
| Tr. Et ego—tibi hodie ut det, senex, magnum malum. | |
| pro di immortales, obsecro vestram fidem, | 530 |
| quid ego hodie negoti confeci mali. |