| V.v | |
| Antamonides Si ego minam non ultus fuero probe, quam lenoni dedi, | 1280 |
| tum profecto me sibi habento scurrae ludificatui. | |
| is etiam me ad prandium ad se abduxit ignavissimus, | |
| ipse abiit foras, mé reliquit pro atriensi in aedibus, | |
| ubi nec leno néque illae redeunt, nec quod edim quicquam datur. | |
| pro maiore parte prandi pignus cepi, abii foras; | 1285 |
| sic dedero: aere militari tetigero lenunculum. | |
| nanctus est hominem, mina quem argenti circumduceret. | |
| sed mea amica nunc mihi irato obviam veniat velim: | |
| iam pol ego illam pugnis totam faciam uti sit merulea, | |
| ita replebo átritate, átrior multo ut siet, | 1290 |
| quam Aegyptini, qui cortinam ludis per circum ferunt. | |
| Anter. Tene sis me arte, mea voluptas; male ego metuo miluos, | |
| mala illa bestia est, ne forte me auferat pullum tuom. | |
| Ad. Vt nequeo te satis complecti, mi pater. Antam. Ego me moror. | |
| propemodúm hoc opsonare prandium potero mihi. | 1295 |
| sed quid hoc ést? quid est? quid hóc est? quid ego video? quo modo? | |
| quid hoc est conduplicationis? quae haec est congeminatio? | |
| quis hic homo est cum tunicis longis quasi puer cauponius? | |
| satin ego oculis cerno? estne illaec mea amica Anterastilis? | |
| et ea est certo. iam pridem ego me sensi nihili pendier. | 1300 |
| non pudet puellam ámplexari baiolum in media via? | |
| iam hercle ego illum éxcruciandum totum carnufici dabo. | |
| sane genus hoc mulierosumst tunicis demissiciis. | |
| sed adire certum est hanc amatricem Africam. | |
| heus tu, tibi dico, mulier, ecquid te pudet? | 1305 |
| quid tibi negoti est autem cum istac? dic mihi. | |
| Han. Adulescens, salve. Antam. Nolo, nihil ad te attinet. | |
| quid tibi hanc digito tactio est? Han. Quia mihi lubet. | |
| Ant. Lubet? Han. Ita dico. Ant. Ligula, i in malam crucem. | |
| tune hic amator audes esse, hallex viri, | 1310 |
| aut contrectare quod mares homines amant? | |
| deglupta mena, sarrapis, sementium, | |
| manstruca, halagora, sampsa, tum autem plenior | |
| ali ulpicique quam Romani remiges. | |
| Agor. Num tibi, adulescens, malae aut dentes pruriunt, | 1315 |
| qui huic es molestus, an malam rem quaeritas? | |
| Antam. Quin adhibuisti, dum istaec loquere, tympanum? | |
| nam te cinaedum esse arbitror magis quam virum. | |
| Agor. Scin quam cinaedus sum? ite istinc, servi, foras, | |
| ecferte fustis. Antam. Heus tu, si quid per iocum | 1320 |
| dixi, nolito in serium convertere. | |
| Anter. Qui tibi lubido est, opsecro, Antamonides, | |
| loqui inclementer nostro cognato et patri? | |
| nam hic noster pater est; hic nos cognovit modo | |
| et hunc sui fratris filium. Antam. Ita me Iuppiter | 1325 |
| bene amet, bene factum. gaudeo et volup est mihi, | |
| si quid lenoni óptigit magni mali. | |
| [quomque e virtute vobis fortuna optigit. | |
| Anter. Credibile ecastor dicit. crede huic, mi pater. | |
| Han. Credo. Agor. Et ego credo. sed eccum lenonem Lycum.] | 1330-1331 |
| Agor. Bonum virum eccum video, se recipit domum; | 1332 |
| 〚Han. Quis hic est? Agor. Vtrumvis est, vel leno vel Lycus. | |
| in servitute hic filias habuit tuas | |
| et mi auri fur est. Han. Bellum hominem, quem noveris.〛 | 1335 |
| rapiamus in ius. Han. Minime. Ag. Quapropter? Han. Quia | |
| †iniuriarum multo induci satius est. |