III.ii
|
|
Ballio Forum coquinum qui vocant, stulte vocant,
|
790
|
nam non coquinum est, verum furinum est forum.
|
|
nam ego si iuratus peiorem hominem quaererem
|
|
coquom, non potui, quam hunc quem duco, ducere,
|
|
multiloquom gloriosum insulsum inutilem.
|
|
quin ob eam rem Orcus recipere ad se hunc noluit,
|
795
|
ut esset hic qui mortuis cenam coquat;
|
|
nam hic solus illis coquere quod placeat potest.
|
|
Cocvs Si me arbitrabare isto pacto, ut praedicas,
|
|
cur conducebas? Bal. Inopia: alius non erat.
|
|
sed cur sedebas in foro, si eras coquos,
|
800
|
tu solus praeter alios? Coc. Ego dicam tibi:
|
|
hominum vitio ego sum factus improbior coquos,
|
|
non meopte ingenio. Bal. Qua istuc ratione? Coc. Eloquar.
|
|
quia enim, cum extemplo veniunt conductum coquom,
|
|
nemo illum quaerit qui optimus et carissimust:
|
805
|
illum conducunt potius qui vilissimust.
|
|
hoc ego fui hodie solus obsessor fori.
|
|
illi drachmissent miseri: me nemo potest
|
|
minoris quisquam nummo ut surgam subigere.
|
|
non ego item cenam condio ut alii coqui,
|
810
|
qui mihi condita prata in patinis proferunt,
|
|
boves quí convivas faciunt herbasque oggerunt,
|
|
eas hérbas herbis aliis porro condiunt:
|
|
indunt coriandrum, feniculum, alium, atrum holus,
|
|
apponunt rumicem, brassicam, betam, blitum,
|
815
|
eo láserpici libram pondo diluont,
|
|
teritur sinapis scelera, quae illis qui terunt
|
|
prius quám triverunt oculi ut extillent facit.
|
|
ei homines cenas ubi coquont, cum condiunt,
|
|
non condimentis condiunt, sed strigibus,
|
820
|
vivis convivis intestina quae exedint.
|
|
hoc hic quidem homines tam brevem vitam colunt,
|
|
quom hasce herbas huius modi in suom alvom congerunt,
|
|
formidulosas dictu, non essu modo.
|
|
quas herbas pecudes non edunt, homines edunt.
|
825
|
Bal. Quid tu? divinis condimentis utere,
|
|
qui prorogare vitam possis hominibus,
|
|
qui ea culpes condimenta? Coc. Audacter dicito;
|
|
nam vel ducenos annos poterunt vivere
|
|
meas qui éssitabunt escas quas condivero.
|
830
|
nam egó cocilendrum quando in patinas indidi
|
|
aut cepolendrum aut maccidem aut secaptidem,
|
|
eaepse sese [patinae] fervefaciunt ilico.
|
|
haec ad Neptuni pecudes condimenta sunt:
|
|
terrestris pecudes cicimalindro condio,
|
835
|
hapalocopide aut cataractria. Bal. At te Iuppiter
|
|
dique omnes perdant cum condimentis tuis
|
|
cumque tuis istis omnibus mendaciis.
|
|
Coc. Sine sis loqui me. Bal. Loquere, atque i in malam crucem.
|
|
Coc. Vbi omnes patinae fervont, omnis aperio:
|
840
|
is odos dimissis manibus in caelum volat.
|
|
Bal. Odos dimissis manibus? Coc. Peccavi insciens.
|
|
Bal. Quidum? Coc. Dimissis pedibus volui dicere.
|
|
eum odorem cenat Iuppiter cottidie.
|
|
Bal. Si nusquam is coctum, quidnam cenat Iuppiter?
|
845
|
Coc. It incenatus cubitum. Bal. I in malam crucem.
|
|
istacine causa tibi hodie nummum dabo?
|
|
Coc. Fateór equidem esse me coquom carissumum;
|
|
verum pro pretio facio ut opera appareat
|
|
mea quo conductus venio. Bal. Ad furandum quidem.
|
850
|
Coc. An tu invenire postulas quemquam coquom
|
|
nisi miluinis aut aquilinis ungulis?
|
|
Bal. An tu coquinatum te ire quoquam postulas,
|
|
quin ibi constrictis ungulis cenam coquas?
|
|
nunc adeo tu, qui meus es, iam edico tibi,
|
855
|
ut nostra properes amoliri ómnia,
|
|
tum ut huius oculos in oculis habeas tuis:
|
|
quoquo hic spectabit, eo tu spectato simul;
|
|
si quo hic gradietur, pariter progredimino;
|
|
manum sí protollet, pariter proferto manum:
|
860
|
suom sí quid sumet, id tu sinito sumere;
|
|
si nostrum sumet, tu teneto altrinsecus.
|
|
si iste ibit, ito, stabit, astato simul;
|
|
si conquiniscet istic, conquiniscito.
|
|
item his discipulis privos custodes dabo.
|
865
|
Coc. Habe módo bonum animum. Bal. Quaeso, qui possum, doce,
|
|
bonum animum habere qui te ad me adducam domum?
|
|
Coc. Quia sorbitione faciam ego hodie te mea,
|
|
item ut Medea Peliam concoxit senem,
|
|
quem medicamento et suis venenis dicitur
|
870
|
fecisse rursus ex sene adulescentulum,
|
|
item ego te faciam. Bal. Eho, an etiam es veneficus?
|
|
Coc. Immo edepol vero hóminum servator. Bal. Ehem,
|
|
quanti istuc unum me †coquinare perdoces?
|
874-875
|
Coc. Quid? Bal. Vt te servem, ne quid surripias mihi.
|
876
|
Coc. Si credis, nummo; si non, ne mina quidem.
|
|
sed utrum tu amicis hodie an inimicis tuis
|
|
daturu's cenam? Bal. Pol ego amicis scilicet.
|
|
Coc. Quin tuós inimicos potius quám amicos vocas?
|
880
|
nam ego ita convivis cenam conditam dabo
|
|
hodie atque ita suavi suavitate condiam:
|
|
ut quisque quicque conditum gustaverit,
|
|
ipsus sibi faciam ut digitos praerodat suos.
|
|
Bal. Quaeso hercle, prius quam quoiquam convivae dabis,
|
885
|
gustato tute prius et discipulis dato,
|
|
ut praerodatis vostras furtificas manus.
|
|
Coc. Fortasse haec tu nunc mihi non credis quae loquor.
|
|
Bal. Molestus ne sis, nimium [iam] tinnis; non taces?
|
|
em illíc ego habito. íntro abi et cenam coque.
|
890
|
propera. Pver Quin tu is accubitum, et convivas cedo,
|
|
corrumpitur iam cena.—Bal. Em, subolem sis vide:
|
|
iam hic quoque scelestus est, coqui sublingulo.
|
|
profecto quid nunc primum caveam nescio,
|
|
ita in aedibus sunt fures, praedo in proxumo est.
|
895
|
nam mi hic vicinus apud forum paulo prius,
|
|
pater Calidori, ópere edixit maxumo,
|
|
ut mihi caverem a Pseudolo servo suo,
|
|
ne fídem ei haberem. nam eum circum ire in hunc diem,
|
|
ut me, si posset, muliere intervorteret;
|
900
|
eum prómisisse firmiter dixit sibi,
|
|
sese abducturum a me dolis Phoenicium.
|
|
nunc ibo intro atque edicam familiaribus,
|
|
profecto ne quis quicquam credat Pseudolo.—
|
|