IV.ii
|
|
Ballio Mínus malum hunc hominem esse opinor quam esse censebam coquom,
|
956
|
nam nihil etiam dum harpagavit praeter cyathum et cantharum.
|
|
Ps. Heus tu, nunc occasio est et tempus. Sim. Tecum sentio.
|
|
Ps. Ingredere in viam dolose: ego hic in insidiis ero.
|
|
Sim. Habui numerum sedulo: hoc est sextum a porta proxumum
|
960
|
angiportum, in id angiportum me devorti iusserat;
|
|
quotumas aedis dixerit, id ego admodum incerto scio.
|
|
Bal. Quis hic homo chlamydatus est aut unde est aut quem quaeritat?
|
|
peregrina facies videtur hominis atque ignobilis.
|
|
Sim. Sed eccum qui ex incerto faciet mihi quod quaero certius.
|
965
|
Bal. Ad me adit recta. unde ego hominem hunc esse dicam gentium?
|
|
Sim. Heus tu, qui cum hirquina barba stas, responde quod rogo.
|
|
Bal. Eho, an non príus salutas? Sim. Nulla est mihi salus dataria.
|
|
B. Nam pol hinc tantumdem accipies. Ps. Iam inde a principio probe.
|
969-970
|
Sim. Ecquem in angiporto hoc hominem tu novisti? te rogo.
|
971
|
Bal. Egomet me. Sim. Pauci istuc faciunt homines quod tu praedicas,
|
|
nam in foro vix decumus quisque est qui ipsus sese noverit.
|
|
Ps. Salvos sum, iam philosophatur. Sim. Hominem ego hic quaero malum,
|
|
legirupam, impurum, peiurum atque impium. Bal. Me quaeritat,
|
975
|
nam illa mea sunt cognomenta; nomen si memoret modo.
|
|
quid est ei homini nomen? Sim. Leno Ballio. Bal. Scivin ego?
|
|
ipse ego is sum, adulescens, quem tu quaeris. Sim. Tune es Ballio?
|
|
Bal. Ego enim vero is sum. Sim. Vt vestitu's, es perfossor parietum.
|
979-980
|
Bal. Credo, in tenebris, conspicatus si sis me, apstineas manum.
|
981
|
Sim. Erus meus tibi me salutem multam voluit dicere.
|
|
hanc epistulam accipe a me, hanc mé tibi iussit dare.
|
|
Bal. Quis is homost qui iussit? Ps. Perii, nunc homo in medio lutost;
|
|
nomen nescit, haeret haec res. Bal. Quem hanc misisse ad me autumas?
|
985
|
Sim. Nosce imaginem: tute eius nomen memorato mihi,
|
|
ut sciam te Ballionem esse ipsum. Bal. Cedo mi epistulam.
|
|
Sim. Accipe et cognosce signum. Bal. Oh, Polymachaeroplagides
|
|
purus putus est ipsus. novi. heus, Polymachaeroplagides
|
|
nomen est. Sim. Scio iám me recte tibi dedisse epistulam,
|
990
|
postquam Polymachaeroplagidem elocutus nomen es.
|
|
Bal. Quid agit is? Sim. Quod homo edepol fortis atque bellator probus.
|
|
sed propera hanc pellegere quaeso epistulam (ita negotium est),
|
|
atque accipere argentum actutum mulieremque emittere.
|
|
nam necessést hodie Sicyoni me esse aut cras mortem exsequi,
|
995
|
ita erus meus est imperiosus. Bal. Novi, notis praedicas.
|
|
Sim. Propera pellegere épistulam ergo. Bal. Id ago, si taceas modo.
|
|
milés lenoni Ballioni epistulam
|
|
conscriptam mittit Polymachaeroplagides,
|
|
imagine obsignatam quae inter nos duo
|
1000
|
convenit olim.' sumbolust in epistula.
|
|
[video, et cognosco signum. sed in epistula
|
|
nullam salutem mittere scriptam solet?
|
|
Sim. Ita militaris disciplinast, Ballio:
|
|
manu salutem mittunt benevolentibus;
|
1005
|
eadém malam rem mittunt malevolentibus.
|
|
sed, ut occepisti, perge opera experirier
|
|
quid epistula ista narret. Bal. Ausculta modo.]
|
|
'Harpax calator meus est, ad te qui venit—'
|
|
tun es is Harpax? Sim. Ego sum, atque ipse ἅρπαξ quidem.
|
1010
|
Bal. 'Qui epistulam istam fert; ab eo argentum accipi,
|
|
cum eo simitu mulierem mitti volo.
|
|
salutem scriptam dignum est dignis mittere:
|
|
te si arbitrarem dignum, misissem tibi.'
|
|
Sim. Quid nunc? Bal. Argentum des, abducas mulierem.
|
1015
|
Sim. Vter remoratur? Bal. Quin sequere ergo intro.—Sim. Sequor.—
|
|