I.iii
|
|
Cal. Pseudóle, non audis quae híc loquitur? Ps. Audío, ere, equidem atque animum ádvorto.
|
230
|
Cal. Quid mi és auctor, huic út mittam, ne amícam hic meam prostítuat?
|
|
Ps. Nil cúrassis, liquido és animo: ego pró me et pro te cúrabo.
|
|
iam díu ego huic bene et hic míhi volumus, et amícitia est antíqua:
|
|
mittam hódie huic suo die nátali malam rém magnam et matúram.
|
|
Cal. Quid opúst? Ps. Potin aliam rem út cures? Cal. At—Ps. Bát. Cal. Crucior. Ps. Cor dúra.
|
235
|
Cal. Non póssum. Ps. Fac possís. Call. Quonam pactó possim? Ps. Vince ánimum.
|
|
in rém quod sit praevórtaris quam in re ádvorsa animo auscúltes.
|
|
Ca. Nugae ístaec sunt: non iúcundumst nisi amáns facit stulte. Ps. Pérgin?
|
|
Cal. O Pseúdole mi, sine sím nihili,
|
|
mitte mé sis. Ps. Sino, modo ego ábeam.
|
|
Cal. Mane, máne, iam ut voles med ésse ita ero. Ps. Nunc tú sapis.
|
240
|
Bal. Ít dies; egó mihi cesso.
|
|
í prae, puere. Cal. Heus, ábit. quin revocas?
|
|
Ps. Quíd properas? placide. Cal. Át prius quam abeat.
|
|
Bal. Quíd [hoc], malum, tam plácide is, puere?
|
|
Ps. Hódie nate, heus, hódie nate, tíbi ego dico, heus, hódie nate,
|
|
redi ét respice ád nos. tamétsi occupátu's,
|
|
morámur. mane, ém conloquí qui volúnt te.
|
245
|
Bal. Quid hóc est? quis ést qui morám mi occupáto
|
|
moléstam optulit? Ps. Qui tibí sospitalis
|
|
fuít. Bal. Mortuóst qui fuít: qui sit úsust.
|
|
Ps. Nímis superbe. Bal. Nímis molestus. Cal. Réprehende hominem, adséquere. Bal. I puere.
|
|
Ps. Occédamus hác obviám. Bal. Iuppitér te
|
250
|
perdát, quisquis és. Ps. Te volo. Bal. Át vos ego ámbos.
|
|
vorte hác te, puere. Ps. Non licét conloquí te?
|
|
Bal. At míhi non lubét. Ps. Sin tuámst quippiam ín rem?
|
|
Bal. Licétne, opsecró, bitere án non licet? Ps. Vah,
|
|
mánta. Bal. Omitte. Cal. Bállio, audi. Bal. Súrdus sum † profecto inanilogistae.
|
255
|
Cal. Dedí dum fuít. Bal. Non petó quod dedísti.
|
|
Cal. Dabó quando erít. Bal. Ducitó quando habébis.
|
|
Cal. Éheu, quam ego malis pérdidi modis
|
|
quód tibi détuli et quód dedi. Bal. Mórtua
|
|
vérba re núnc facis; stúltus es, rem áctam agis.
|
260
|
Ps. Nósce saltem húnc quis est. Bal. Iám diu scio
|
|
quí fuit: núnc qui sit ipsús sciat.
|
|
ámbula tú. Ps. Potin út semel modo,
|
|
Bállio, huc cúm lucro respícias?
|
|
Bal. Réspiciam istoc prétio; nam si sácruficem summó Iovi
|
265
|
atque in manibus exta teneam, ut poriciam, interea loci
|
|
si lucri quid detur, potius rem divinam deseram.
|
|
non potest pietati opsisti huíc, utut rés sunt ceterae.
|
|
Ps. Deos quidem, quos maxume aequom est metuere, eos minimi facit.
|
|
Bal. Compellabo. salve multum, serve Athenis pessume.
|
270
|
Ps. Di te deaeque ament vel huius arbitratu vel meo,
|
|
vel, si dignu's alio pacto, neque ament nec faciant bene.
|
|
Bal. Quid agitur, Calidore? Cal. Amatur atque egetur acriter.
|
|
Bal. Misereat, si familiam alere possim misericordia.
|
|
Ps. Heia, scimus nos quidem te qualis sis; ne praedices.
|
275
|
sed scin quid nos volumus? Bal. Pol ego propemodum: ut male sit mihi.
|
|
Ps. Et id et hoc quod te revocamus. quaeso animum advorte. Bal. Audio.
|
|
atque in pauca, ut occupatus nunc sum, confer quid velis.
|
|
Ps. Hunc pudet, quod tibi promisit quaque id promisit die,
|
|
quia tibi minas viginti pró amica etiam non dedit.
|
280
|
Bal. Nimio id quod pudet facilius fertur quam illud quod piget.
|
|
non dedisse istunc pudet: me quia non accepi piget.
|
|
Ps. At dabit, parabit: aliquot hos dies manta modo.
|
|
nám hic id metuit, ne illam vendas ob simultatem suam.
|
|
Bal. Fuit occasio, si vellet, iam pridem argentum ut daret.
|
285
|
Cal. Quid, si non habui? Bal. Si amabas, invenires mutuom,
|
|
ad danistam devenires, adderes faenusculum,
|
|
surruperes patri. Ps. Surruperet hic patri, audacissume?
|
|
non periclumst ne quid recte monstres. Bal. Non lenoniumst.
|
|
Cal. Egon patri surrupere possim quicquam, tam cauto seni?
|
290
|
atque adeo, si facere possim, pietas prohibet. Bal. Audio.
|
|
pietatem ergo istam amplexator noctu pro Phoenicio.
|
|
sed cum pietatem te amori video tuo praevortere,
|
|
omnes <homines> tibi patres sunt? nullus est tibi quem roges
|
|
mutuom argentum? Cal. Quin nomen quoque iam interiit mutuom.
|
295
|
Ps. Heus tu, postquam hercle isti a mensa surgunt satis poti viri,
|
|
qui suom repetunt, alienum reddunt nato nemini,
|
|
postilla omnes cautiores sunt, ne credant alteri.
|
|
Cal. Nimis miser sum, nummum nusquam reperire argenti queo;
|
|
ita miser et amore pereo et inopia argentaria.
|
300
|
Bal. Eme die caeca hercle olivom, id vendito oculata die:
|
|
iam hercle vel ducentae fieri possunt praesentes minae.
|
|
Cal. Perii, annorum lex me perdit quinavicenaria.
|
|
metuont credere omnes. Bal. Eadem est mihi lex: metuo credere.
|
|
Ps. Credere autem? eho an paenitet te, quanto hic fuerit usui?
|
305
|
Bal. Non est usu quisquam amator nisi qui perpetuat data;
|
|
det, det usque: quando nil sit, simul amare desinat.
|
|
Cal. Nilne te miseret? Bal. Inanis cedis, dicta non sonant.
|
|
atque ego te vivom salvomque vellem. Ps. Eho an iam mortuost?
|
|
Bal. Vtut est, mihi quidem profecto cum istis dictis mortuost:
|
310
|
ilico vixit amator, ubi lenoni supplicat.
|
|
semper tu ad me cum argentata accedito querimonia;
|
|
nam istuc quod nunc lamentare, non esse argentum tibi,
|
|
apud novercam querere. Ps. Eho an umquam tu huius nupsisti patri?
|
|
Bal. Di melius faciant. Ps. Face hoc quod te rogamus, Ballio,
|
315
|
mea fide, si isti formidas credere. ego in hoc triduo
|
|
aut terra aut marí alicunde evolvam id argentum tibi.
|
|
B. Tibi ego credam? P. Quor non? B. Quia pol quá opera credam tibi,
|
|
una opera alligem fugitivam canem agninis lactibus.
|
|
Cal. Sicine mi abs te bene merenti male refertur gratia?
|
320
|
Bal. Quid nunc vis? Cal. Vt opperiare hos sex dies aliquos modo,
|
|
ne illam vendas neu me perdas hominem amantem. Bal. Animo bono es.
|
|
vel sex menses opperibor. Cal. Euge, homo lepidissume.
|
|
Bal. Immo vin etiam te faciam ex laeto laetantem magis?
|
|
Cal. Quid iam? Bal. Quia enim non venalem iám habeo Phoenicium.
|
325
|
Cal. Non habes? Bal. Non hercle vero. Cal. Pseudole, ei accerse hostias,
|
|
victumas, lanios, ut ego huic sacruficem summo Iovi;
|
|
nam hic mihi nunc est multo potior Iuppiter quam Iuppiter.
|
|
Bal. Nolo victumas: agninis me extis placari volo.
|
|
Cal. Propera, quid stas? ei accerse agnos. audin quid ait Iuppiter?
|
330
|
Ps. Iam hic ero; verum extra portam mi etiam currendumst prius.
|
|
Cal. Quid eo? Ps. Lanios inde accersam duo cum tintinnabulis,
|
|
eadem duo greges virgarum inde ulmearum adegero,
|
|
ut hodie ad litationem huic suppetat satias Iovi.
|
|
Bal. I in malam crucem. Ps. Istuc ibit Iuppiter lenonius.
|
335
|
[Bal. Ex tua re est, ut ego emoriar. Ps. Quidum? Bal. Ego dicam tibi:
|
|
quia edepol, dum ego vivos vivam, numquam eris frugi bonae.]
|
|
Bal. Ex tua re non est, ut ego emoriar. Ps. Quidum? Bal. Sic, quia
|
|
sí ego emortuos sim, Athenis te sit nemo nequior.
|
|
Cal. Dic mihi, obsecro hercle, verum serio hoc quod te rogo.
|
340
|
non habes venalem amicam tu meam Phoenicium?
|
|
Bal. Non edepol habeo profecto, nam iam pridem vendidi.
|
|
Cal. Quo modo? Bal. Sine ornamentis, cum intestinis omnibus.
|
|
Cal. Meam tu amicam vendidisti? Bal. Valde, viginti minis.
|
|
Cal. Viginti minis? Bal. Vtrum vis, vel quater quinis minis,
|
345
|
militi Macedonio, et iam quindecím habeo minas.
|
|
Cal. Quid ego ex te audio? Bal. Amicam tuam esse factam argenteam.
|
|
Cal. Cur id ausu's facere? Bal. Libuit, mea fuit. Cal. Eho, Pseudole,
|
|
ei, gladium adfer. Ps. Quid opus gladio? Cal. Qui hunc occidam atque me.
|
|
Ps. Quin tu ted occidis potius? nam hunc fames iam occiderit.
|
350
|
Cal. Quid ais, quantum terra † tegit hominum periurissume?
|
|
iuravistin te illam nulli venditurum nisi mihi?
|
|
Bal. Fateor. Cal. Nempe concéptis verbis? Bal. Etiam consutis quoque.
|
|
Cal. Periuravisti, sceleste. Bal. At argentum intro condidi.
|
|
ego scelestus nunc argentum promere possum domo:
|
355
|
tu qui pius, istoc es genere gnatus, nummum non habes.
|
|
Cal. Pseudole, adsiste altrim secus atque onera hunc maledictis. Ps. Licet.
|
|
numquam ad praetorem aeque cursim curram, ut emittar manu.
|
|
Cal. Ingere mala multa. Ps. Iam ego te differam dictis meis.
|
|
impudice. Bal. Itast. Cal. Sceleste. Bal. Dicis vera. Ps. Verbero.
|
360
|
Bal. Quippini? Cal. Bustirape. Bal. Certo. Ps. Furcifer. Bal. Factum optume.
|
|
Cal. Sociofraude. Bal. Sunt mea istaec. Ps. Parricida. Bal. Perge tu.
|
|
Cal. Sacrilege. Bal. Fateor. Ps. Periure. Bal. Vetera vaticinamini.
|
|
Cal. Legirupa. Bal. Valide. Ps. Permities adulescentum. Bal. Acerrume.
|
|
Cal. Fur. Bal. Babae. Ps. Fugitive. Bal. Bombax. Cal. Fraus populi. Bal. Planissume.
|
365
|
Ps. Fraudulente. Cal. Impure. Ps. Leno. Cal. Caenum. Bal. Cantores probos.
|
|
Cal. Verberavisti patrem atque matrem. Bal. Atque occidi quoque,
|
|
potius quam cibum praehiberem: num peccavi quippiam?
|
|
Ps. In pertusum ingerimus dicta dolium, operam ludimus.
|
|
Bal. Numquid aliud etiam voltis dicere? Cal. Ecquid te pudet?
|
370
|
Bal. Ten, amatorem esse inventum inanem quasi cassam nucem?
|
|
verum quamquam multa malaque dicta dixistis mihi,
|
|
nisi mihi hodie attulerit miles quinque quas debet minas,
|
|
sicut haec est praestituta summa ei argento dies,
|
|
si id non adfert, posse opinor facere me officium meum.
|
375
|
Cal. Quid id est? Bal. Si tu argentum attuleris, cum illo perdidero fidem:
|
|
hoc meum est officium. ego, operae si sit, plus tecum loquar;
|
|
sed sine argénto frustra es qui me tui misereri postulas.
|
|
haec meast sententia, ut tu hinc porro quid agas consulas.
|
|
Cal. Iamne abis? Bal. Negoti nunc sum plenus.—Ps. Paulo post magis.
|
380
|
illic homo meus est, nisi omnes di me atque homines deserunt.
|
|
exossabo ego illúm simulter itidem ut murenam coquos.
|
|
nunc, Calidore, te mihi operam dare volo. Cal. Ecquid imperas?
|
|
Ps. Hoc ego oppidum admoenire, ut hodie capiatur, volo;
|
|
ad eam rem usust homine astuto, docto, cauto et callido,
|
385
|
qui imperata ecfecta reddat, non qui vigilans dormiat.
|
|
Cal. Cedo mihi, quid es facturus? Ps. Temperi ego faxo scies.
|
|
nolo bis iterari, sat sic longae fiunt fabulae.
|
|
C. Optumum atque aequissimum oras. Ps. Propera, adduc hominem cito.
|
|
Cal. Pauci ex multis sunt amici, hómini qui certi sient.
|
390
|
Ps. Ego scio istuc. ergo utrumque, tibi nunc dilectum para
|
|
ex multis atque exquire illinc unum qui certus siet.
|
|
Cal. Iam hic faxo aderit.—Ps. Potin ut abeas? tibi moram dictis creas.
|
|