| II.i | |
| Psevdolvs Pro Iúppiter, ut mihi, quídquid ago, lepide ómnia prospereque éveniunt: | 574 |
| neque quód dubitem neque quód timeam, meo in péctore conditumst cónsilium. | 575 |
| nam ea stúltitiast, facinús magnum timidó cordi credére; nam omnes | |
| rés perinde sunt | |
| ut agás, ut eas magní facias; nam ego ín meo pectore príus * | |
| íta paravi cópias, | |
| duplicís triplicis dolos pérfidias, ut, ubíquomque hostibus cóngrediar | 580 |
| (maiórum meúm fretus vírtute dícam, | |
| mea índustria ét malitiá fraudulénta), | |
| facile út vincam, facile út spoliem meos pérduellis meis pérfidiis. | |
| núnc inimicum ego húnc communem meum átque vostrorum ómnium, | |
| Bállionem, exbállistabo lépide: date operam modo; | 585 |
| [hóc ego oppidum ádmoenire, ut hodie capiatúr, volo.] | 585a |
| atque húc meas legionés adducam; si éxpugno | 586 |
| (facilem hánc rem meis civíbus faciam), | 586a |
| post ád oppidum hoc vetus cóntinuo meum exércitum protinus óbducam: | 587 |
| inde me ét simul participés omnis meos praéda onerabo atque ópplebo, | |
| metum ét fugam perduéllibus meis me út sciant natum. | |
| éo sum genere gnátus: magna mé facinora décet efficere, | 590 |
| quae póst mihi clara et diú clueant. | |
| sed hunc quém video? quis hic ést qui oculis meis óbviam ignobilis óbicitur? | |
| lubet scíre quid hic veniát cum machaéra et huic, quám rem agat, hinc dabo insídias. |