| II.v | |
| Sceparnio Pro di immortales, in aqua numquam credidi | 458 |
| voluptátem inesse tantam. ut hanc traxi lubens. | |
| nimio minus altus puteus visust quam prius. | 460 |
| ut sine labore hanc extraxi, praefiscine. | |
| satin néquam sum, ut pote qui hodie amare inceperim? | |
| em tibi aquam, mea tu belliata. em sic volo | |
| te ferre honeste, ut ego fero, ut placeas mihi. | |
| sed ubi tu es, delicata? cape aquam hanc sis. ubi es? | 465 |
| amat hercle me, ut ego opinor. delituit mala. | |
| ubi tu es? etiamne hanc urnam acceptura es? ubi es? | |
| commodule ludis. tandem vero serio, | |
| etiam acceptura es urnam hanc? ubi tu es gentium? | |
| nusquam hercle equidem illam video. ludos me facit. | 470 |
| adponam hercle urnam iám ego hanc in media via. | |
| sed autem, quid si hanc hinc abstulerit quispiam, | |
| sacram urnam Veneris? mi exhibeat negotium. | |
| metuo hercle ne illa mulier mi insidias locet, | |
| ut comprehendar cum sacra urna Veneria. | 475 |
| nempe optimo <me> iure in vinclis enicet | |
| magistrátus si quis me hanc habere viderit. | |
| nam haec litteratast, eapse cantat cuia sit. | |
| iam hercle evocabo hinc hanc sacerdotem foras, | |
| ut hanc accipiat urnam. accedam huc ad fores. | 480 |
| heus exi, Ptolemocratia, cape hanc urnam tibi: | |
| muliercula hanc nescio quae huc ad me detulit. | |
| intro ferundast. repperi negotium, | |
| siquidem hís mihi ultro ádgerunda etiam est aqua.— |