| III.iii | |
| Palaestra Núnc id est cum ómnium cópiarum átque opum, | 664 |
| aúxili, praésidi víduitas nós tenet. | 665 |
| <núlla nunc> spéculast quaé salutem áfferat, | |
| <néc quam in> partem íngredi pérsequamur | |
| <scímus: tanto> ín metu núnc sumus ambae, | |
| <tánta> importúnitas tántaque iniúria | |
| <fácta in> nos ést modo hic íntus ab nóstro ero, | 670 |
| quí scelestús sacerdótem anum praécipes | |
| réppulit própulit pérquam indignís modis | |
| nósque ab signo íntimo ví deripuít sua. | |
| séd nunc sese út ferunt rés fortunaéque nostrae, | |
| pár moriri ést. neque est mélius morte ín malis, | 675 |
| rébus miserís. Trach. Quid est? quae íllaec orátiost? | |
| césso ego has cónsolari? heús, Palaestra, Pal. Quí vocat? | |
| Trach. Ámpelisca. Ampelisca Óbsecro, quis est qui vocat? | |
| Pal. Quís is est qui nóminat? Trach. Sí respexís, scies. | |
| Pal. Ó salutís meae spés. Trach. Tace ac bóno animo es. | 680 |
| mé vide. Pal. Sí modo id líceat, vis ne ópprimat, | 680a |
| quaé vis vim mi áfferam ipsa ádigit. Tr. Ah, désine, nímis inepta es. | 681 |
| Pal. Desíste dictis núnciam miserám me consolári; | |
| nisi quid re praesidium apparas, Trachalio, acta haec res est. | |
| Amp. Certumst moriri quam hunc pati <saevire> lenonem in me. | |
| sed muliebri animo sum tamen: miserae <quom venit> in mentem | 685 |
| mihi mortis, metus membra occupat. edepol * hunc acerbum. | |
| T. Bonum animum habete. P. Nam, obsecro, unde <áni>mus mi invenitur? | |
| Trach. Ne, inquam, timete; adsidite hic in ara. Amp. Quid istaec ara | |
| prodesse nobis <plus> potest quam signum in fano hic intus | |
| Veneris, quod amplexae modo, unde abreptae per vim miserae? | 690 |
| Trach. Sedete hic modo, ego hinc vós tamen tutabor. aram habete hanc | |
| vobis pro castris, moenia hinc égo vos defensabo; | |
| praesidio Veneris malitiae lenonis contra incedam. | |
| Pal. Tibi auscultamus et, Venús alma, ambae te obsecramus, | |
| aram amplexantes hanc tuam lacrumantes, genibus nixae, | 695 |
| in custodelam nos tuam ut recipias et tutere; | |
| illos scelestos, qui tuom fecerunt fanum parvi, | |
| fac ut ulciscare nosque ut hanc tua páce aram obsidere | |
| patiare: elautae ambae sumus opera Neptuni noctu, | |
| ne <invisas> habeas neve idcirco nobis vitio vortas, | 700 |
| si quippiamst, minus quód bene esse lautum tu arbitrare. | |
| Trach. Venus, aequom has petere intellego: decet abs te id impetrari; | |
| ignoscere his te convenit: metus has id ut fáciant subigit. | |
| te ex concha natam esse autumant, cave tu hárum conchas spernas. | |
| sed optume eccum exit senex, patronus mihique et vobis. | 705 |