I.iv
|
|
Ampelisca Quid míhi meliust, quid mágis in remst, quam a córpore vitam ut sécludam?
|
220
|
ita mále vivo atque ita míhi multae in pectóre sunt curae exánimales.
|
|
ita rés se habent: vitae haú parco, perdidí spem qua me obléctabam.
|
|
omnía iam circumcúrsavi atque omníbus latebris perréptavi
|
|
quaerére conservam, vóce oculis auríbus ut pervestígarem.
|
|
neque eam úsquam invenio néque quo eam neque quá quaeram consúltumst,
|
225
|
neque quém rogitem respónsorem quemquam ínterea convénio,
|
|
neque mágis solae terraé solae sunt quam haéc loca atque hae regiónes;
|
|
neque sí vivit, eam víva umquam quin ínveniam desístam.
|
|
Pal. Quóianam vox míhi prope hic sonat?
|
|
Amp. Pértimui, quis híc loquitur prope?
|
230
|
Pal. Spés bona, obsecro, súbventa mihi,
|
|
éxime ex hóc miseram metu.
|
|
Amp. Cérto vox múliebris aúris tetigít meas.
|
|
Pal. Múlier est, múliebris vóx mi ad aurís venit.
|
|
num Ámpelisca óbsecro est? Amp. Tén, Palaestra, aúdio?
|
235
|
Pal. Quín voco, ut me aúdiat, nómine illám suo?
|
|
Ámpelisca. Amp. Hém quis est? Pal. Ego, Palaestra *
|
|
Amp. Díc ubi es? Pal. Pól ego nunc ín malis plúrimis.
|
|
Amp. Sócia sum, néc minor párs meast quam tua.
|
|
séd videre éxpeto té. Pal. Mihi es aémula.
|
240
|
Amp. Cónsequamúr gradu vócem. ubi es? Pal. Écce me.
|
|
áccede ad me átque adi cóntra. Amp. Fit sédulo.
|
|
Pal. Cédo manum. Amp. Áccipe. Pal. Díc, vivisne? óbsecro.
|
|
Amp. Tú facis mé quidem ut vívere núnc velim,
|
|
quóm mihi té licet tángere. ut víx mihi
|
245
|
crédo ego hoc, té tenere. óbsecro, ampléctere,
|
|
spés mea. ut me ómnium iám laborúm levas.
|
|
Pal. Óccupas praéloqui quaé mea orátiost.
|
|
núnc abire hínc decet nós. Amp. Quo, amabo, íbimus?
|
|
Pal. Lítus hoc pérsequamúr. Amp. Sequor quó lubet.
|
250
|
sícine hic cum úvida véste grassábimur?
|
|
Pal. Hóc quod est, íd necessárium est pérpeti.
|
|
séd quid hoc, óbsecro, est? Am. Quid? Pa. Víden, amabo,
|
|
fanum [videsne] hóc? Amp. Vbi est? Pal. Ad déxteram.
|
|
Amp. Videó decorum dís locum vidérier.
|
255
|
Pal. Haud lónge abesse opórtet homines hínc, ita hic lepidúst locus.
|
|
<quísquis> est deus, véneror ut nos éx hac aerumna éximat,
|
|
míseras inopis aérumnosas út aliquo auxilio ádiuvet.
|
|