I.v
|
|
Ptolemocratia Qui súnt qui a patróna precés mea expetéssunt?
|
259
|
nam vóx me precántum huc forás excitávit.
|
260
|
bonam átque obsequéntem deam átque haud gravátam
|
|
patrónam exsequontur benígnamque múltum.
|
|
Pal. Iubémus te sálvere, máter. Ptol. Salvéte,
|
|
puéllae. sed únde
|
|
vos íre [cum uvida veste] dicam, óbsecro, tam maéstiter vestítas?
|
265
|
Pal. Ílico hinc ímus, haud lóngule ex hóc loco;
|
|
vérum longe hínc abest únde advectae húc sumus.
|
|
Ptol. Némpe equo lígneo pér vias caérulas
|
|
éstis vectae? Pal. Ádmodum. Ptol. Ergo aéquius vós erat
|
|
cándidatás venire hóstiatásque. ad hoc
|
270
|
fánum ad istúnc modum nón venirí solet.
|
|
Pal. Quaéne eiectae é mari símus ambae, óbsecro,
|
|
únde nos hóstias agere voluisti huc?
|
|
núnc tibi ampléctimur génua egentés opum,
|
|
quae ín locis nésciis néscia spé sumus,
|
275
|
út tuo récipias técto servésque nos
|
|
míseriarúmque te ambárum uti mísereat,
|
|
quibús nec locúst ullus néc spes parata,
|
|
neque hóc ampliús, [quam] quod vidés, nobis quícquamst.
|
|
Ptol. Manús mihi date, éxurgite á genibus ámbae.
|
280
|
miséricordiór nulla me ést feminárum.
|
|
sed haéc pauperés res sunt inopesque, puellae:
|
|
egomét <meam> vix vitám colo; Venerí cibo meo sérvio.
|
|
Amp. Venerís fanum, obsecro, hóc est?
|
|
Ptol. Fateór. ego huius fáni sacérdos clueo.
|
285
|
verúm, quidquid ést, comitér fiet á me,
|
|
quo núnc copia valebit.
|
|
ite hác mecum. Pal. Amíce benígneque honórem,
|
|
matér, nostrum habés.—Ptol. Oportet.—
|
|