II.ii
|
|
Panegyris Quisnam, ópsecro, has frangit fóres? ubi est?
|
326
|
tun haéc facis? tun mihi huc hóstis venis?
|
326a
|
Gel. Salvé, tuo arcessitú venio huc. Pan. Ean grátia fores effríngis?
|
327
|
Gel. Tuos ínclama, tui délinquont: ego quíd me velles vísebam;
|
|
nam mé quidem harum míserebat. Pin. Ergo aúxilium properé latumst.
|
|
Pa. Quisnam híc loquitur tam própe nos? Pi. Pinacium. Pa. Úbi is est?
|
330
|
Pin. Réspice ad me et relínque egentem párasitum, Panégyris.
|
|
Pan. Pinacium. Pin. Istuc indiderunt nomen maiores mihi.
|
|
Pan. Quid agis? Pin. Quid agam rogitas? Pan. Quidni rogitem? Pin. Quid mecum est tibi?
|
|
Pan. Mein fastidis, propudiose? eloquere propere, Pinacium.
|
|
Pi. Iube me omittere igitur hos, qui retinent. Pa. Qui retinent? PI. Rogas?
|
335
|
omnia membra lassitudo mihi tenet. Pan. Linguam quidem
|
|
sat scio tibi non tenere. Pin. Ita celeri curriculo fui
|
|
propere a portu, tui honoris causa. Pan. Ecquid adportas boni?
|
|
Pin. Nimio † inparti multo tanto plus quam speras. Pan. Salva sum.
|
|
Pin. At ego perii, quoi medullam lassitudo perbibit.
|
340
|
Gel. Quid ego, quoi misero medullam ventris percepit fames.
|
|
Pan. Ecquem convenisti? Pin. Multos. Pan. At virum? Pin. Equidem plurimos:
|
|
verum ex multis nequiorem nullum quám hic est. Gel. Quo modo?
|
|
iam dudum ego ístum patior dicere iniuste mihi.
|
|
praeterhac si me inritassis—Pin. Edepol essuries male.
|
345
|
Gel. Animum inducam, ut istuc verum te elocutum esse arbitrer.
|
|
Pin. Munditias volo fieri. ecferte huc scopas simulque harundinem,
|
|
ut operam omnem araneorum perdam et texturam improbem
|
|
deiciamque eorum ómnis telas. Gel. Miseri algebunt postea.
|
|
Pin. Quid? illos itidemne esse censes quasi te, cum veste unica?
|
350
|
cape illas scopas. Gel. Cápiam. Pin. Hoc egomet, tu hoc converre. Gel. Ego fecero.
|
|
Pin. Ecquis huc effert nassiternam cúm aqua? Gel. Sine suffragio
|
|
populi tamen aedilitatem hic quidém gerít. Pin. Age tu ocius
|
|
† pinge, humum consperge ante aedis. G. Faciam. P. Factum oportuit.
|
|
ego hinc araneas de foribus deiciam et de pariete.
|
355
|
Gel. Edepol rem negotiosam. Pan. Quid sit, nil etiam scio,
|
|
nisi forte hospites venturi sunt. Pin. <Vos> lectos sternite.
|
|
Gel. Principium placet de lectis. Pin. Alii ligna caedite,
|
|
alii piscis depurgate, quos piscatu rettuli,
|
|
pernam et glandium deicite. Gel. Hic hercle homo nimium sapit.
|
360
|
Pan. Non ecastor, ut ego opinor, satis erae morem geris.
|
|
Pin. Immo res omnis relictas habeo prae quod tu velis.
|
|
Pan. Tum tu igitur, qua causa missus es ad portum, id expedi.
|
|
Pin. Dicam. postquam me misisti ad portum, cum luci simul,
|
|
commodum radiosus sese sol superabat ex mari.
|
365
|
dum percontor portitores, ecquae navis venerit
|
|
ex Asia, negant venisse, conspicatus sum interim
|
|
cercurum, quo ego me maiorem non vidisse censeo.
|
|
in portum vento secundo, velo passo pervenit.
|
|
alius alium percontamur: quoiast navis? quid vehit?
|
370
|
interibi Epignomúm conspicio tuom virum et servom Stichum.
|
|
Pan. Hem quid? Epignomum elocutu's? Pin. Tuom virum. Gel. Et vitam meam.
|
|
Pin. Venit inquam. Pan. Tutin ipsus ipsum vidisti? Pin. Lubens.
|
|
argentí aurique advexit nimium. Gel. Nimis factum bene.
|
|
hercle vero capiam scopas atque hoc convorram lubens.
|
375
|
Pin. Lanam purpuramque multam. Gel. Em qui ventrem vestiam.
|
|
Pin. Lectos eburatos, auratos. Gel. Accubabo regie.
|
|
Pin. Tum Babylonica et peristroma tonsilia et tappetia
|
|
advexit, nimium bonae rei. Gel. Hercle rem gestam bene.
|
|
Pin. Poste, ut occepi narrare, fidicinas, tibicinas,
|
380
|
sambucas advexit secum forma eximia. Gel. Eugepae,
|
|
quando adbibero, adludiabo: tum sum ridiculissumus.
|
|
Pin. Poste unguenta multigenerum multa. Gel. Non vendo logos.
|
|
iam non facio aúctionem, mi optigit hereditas:
|
|
malivoli, perquisitores auctionum, perierint.
|
385
|
Hercules, decumam esse adauctam tibi quam vovi gratulor.
|
|
[spes est, tandem aliquando inportunam exigere ex utero famem.]
|
|
Pin. Poste autem advexit parasitos secum. Gel. Ei, perii miser.
|
|
Pin. Ridiculissumos. Gel. Revorram hercle hoc quod converri modo.
|
|
Pan. Vidistin virum sororis Pamphilum? Pin. Non. Pan. Non adest?
|
390
|
Pin. Immo venisse eum simitu aiebat ille: ego huc citus
|
|
praecucurri, ut nuntiarem nuntium exoptabilem.
|
|
Gel. Venales logi sunt illi, quos negabam vendere.
|
|
ilicet, iam meo malost quod malevolentes gaudeant.
|
|
Hercules, qui deus sis, sane discessisti non bene.
|
395
|
Pan. I intro, Pinacium, iube fámulos rem divinam mi apparent.
|
|
bene vale. Gel. Vin administrem? Pan. Sat servorum habeo domi.—
|
|
Gel. Enim vero, Gelasime, opinor provenisti futtile,
|
|
si neque ille adest neque hic, qui venit, quicquam subvenit.
|
|
ibo intro ad libros et discam de dictis melioribus;
|
400
|
nam ni illos homines expello, ego occidi planissume.—
|
|