III.i
|
|
Epignomvs Quom bene re gesta salvos convortor domum,
|
402
|
Neptuno grates habeo et Tempestatibus;
|
|
simul Mercurio, qui me in mercimoniis
|
|
iuvit lucrisque quadruplicavit rem meam.
|
405
|
olim quos abiens adfeci aegrimonia,
|
|
eos núnc laetantis faciam ádventu meo.
|
|
nam iam Antiphonem conveni adfinem meum
|
|
cumque eo reveni ex inimicitia in gratiam.
|
|
videte, quaeso, quid potest pecunia:
|
410
|
quoniam bene gesta re rediisse me videt
|
|
magnasque adportavisse divitias domum,
|
|
sine advocatis ibidem in cercuro in stega
|
|
in amicitiam atque in gratiam convortimus.
|
|
et is hodie apud me cenat et frater meus;
|
415
|
nam heri ambo in uno portu fuimus, sed mea
|
|
hodie solutast navis aliquanto prius.
|
|
age abdúce hasce intro, quas mecum adduxi, Stiche.
|
|
Stichvs Ere, sí ego taceam seu loquar, scio scire te
|
|
quam multas tecum miserias mulcaverim.
|
420
|
nunc hunc diem unum ex illis multis miseriis
|
|
volo mé eleutheria capere advenientem domum.
|
|
Epig. Et ius et aequom postulas: sumas, Stiche.
|
|
in hunc diem te nil moror; abi quo lubet.
|
|
cadum tibi veteris vini propino. St. Papae,
|
425
|
ducam hodie amicam. Epig. Vel decem, dum de tuo.
|
|
S. Quid? hoc etiam unum? E. Quid id autem unumst? expedi.
|
|
Stich. Ad cenam ibone? Epig. Si vocatu's, censeo.
|
|
Stich. Sic hoc placet; rogatu necne, nil moror.
|
|
Epig. Vbi cenas hodie? Stich. Sic hanc rationem institi:
|
430
|
amicam ego habeo Stephanium hinc ex proxumo,
|
|
tui frátris ancillam: eo condixi in symbolam
|
|
ad cenam, ad eius consérvom Sangarinum Syrum.
|
|
eademst amica ambobus, rivales sumus.
|
|
Epig. Age abduce hasce intro. hunc tibi dedo diem.
|
435
|
Stich. Meam culpam habeto, nisi probe excruciavero.
|
|
iam hercle ego per hortum ad amicam transibo meam
|
|
mi hanc occupatum noctem; eadem symbolam
|
|
dabo et iubebo ad Sangarinum cenam coqui.
|
|
aut egomet ibo atque opsonabo opsonium.
|
440
|
Sangarinus scio iam hic aderit cum domino suo,
|
|
servos homo, qui nisi temperi ad cenam meat,
|
|
advorsitores pol cum verberibus decet
|
|
dari, uti eum verberabundi adducant domum.
|
|
parata res faciam ut sit. egomet me moror.
|
445
|
atque id ne vos miremini, hominis servolos
|
|
potare, amare atque ad cenam condicere:
|
|
licet haec Athenis nobis. sed quom cogito,
|
|
potius quam invidiam inveniam, est etiam hic ostium
|
|
aliud posticum nostrarum harunc aedium:
|
450
|
[posticam partem magis utuntur aedium]
|
450a
|
ea ibo opsonatum, eadem referam opsonium:
|
451
|
per hortum utroque commeatus continet.
|
|
ite hac secundum vos me. ego hunc lacero diem.—
|
|