| III.i | |
| Epignomvs Quom bene re gesta salvos convortor domum, | 402 |
| Neptuno grates habeo et Tempestatibus; | |
| simul Mercurio, qui me in mercimoniis | |
| iuvit lucrisque quadruplicavit rem meam. | 405 |
| olim quos abiens adfeci aegrimonia, | |
| eos núnc laetantis faciam ádventu meo. | |
| nam iam Antiphonem conveni adfinem meum | |
| cumque eo reveni ex inimicitia in gratiam. | |
| videte, quaeso, quid potest pecunia: | 410 |
| quoniam bene gesta re rediisse me videt | |
| magnasque adportavisse divitias domum, | |
| sine advocatis ibidem in cercuro in stega | |
| in amicitiam atque in gratiam convortimus. | |
| et is hodie apud me cenat et frater meus; | 415 |
| nam heri ambo in uno portu fuimus, sed mea | |
| hodie solutast navis aliquanto prius. | |
| age abdúce hasce intro, quas mecum adduxi, Stiche. | |
| Stichvs Ere, sí ego taceam seu loquar, scio scire te | |
| quam multas tecum miserias mulcaverim. | 420 |
| nunc hunc diem unum ex illis multis miseriis | |
| volo mé eleutheria capere advenientem domum. | |
| Epig. Et ius et aequom postulas: sumas, Stiche. | |
| in hunc diem te nil moror; abi quo lubet. | |
| cadum tibi veteris vini propino. St. Papae, | 425 |
| ducam hodie amicam. Epig. Vel decem, dum de tuo. | |
| S. Quid? hoc etiam unum? E. Quid id autem unumst? expedi. | |
| Stich. Ad cenam ibone? Epig. Si vocatu's, censeo. | |
| Stich. Sic hoc placet; rogatu necne, nil moror. | |
| Epig. Vbi cenas hodie? Stich. Sic hanc rationem institi: | 430 |
| amicam ego habeo Stephanium hinc ex proxumo, | |
| tui frátris ancillam: eo condixi in symbolam | |
| ad cenam, ad eius consérvom Sangarinum Syrum. | |
| eademst amica ambobus, rivales sumus. | |
| Epig. Age abduce hasce intro. hunc tibi dedo diem. | 435 |
| Stich. Meam culpam habeto, nisi probe excruciavero. | |
| iam hercle ego per hortum ad amicam transibo meam | |
| mi hanc occupatum noctem; eadem symbolam | |
| dabo et iubebo ad Sangarinum cenam coqui. | |
| aut egomet ibo atque opsonabo opsonium. | 440 |
| Sangarinus scio iam hic aderit cum domino suo, | |
| servos homo, qui nisi temperi ad cenam meat, | |
| advorsitores pol cum verberibus decet | |
| dari, uti eum verberabundi adducant domum. | |
| parata res faciam ut sit. egomet me moror. | 445 |
| atque id ne vos miremini, hominis servolos | |
| potare, amare atque ad cenam condicere: | |
| licet haec Athenis nobis. sed quom cogito, | |
| potius quam invidiam inveniam, est etiam hic ostium | |
| aliud posticum nostrarum harunc aedium: | 450 |
| [posticam partem magis utuntur aedium] | 450a |
| ea ibo opsonatum, eadem referam opsonium: | 451 |
| per hortum utroque commeatus continet. | |
| ite hac secundum vos me. ego hunc lacero diem.— |