II.iv
|
|
Lesbonicvs Minus quíndecim dies sunt, quom pro hisce aedibus
|
402
|
minas quadraginta accepisti a Callicle.
|
|
estne hoc quod dico, Stasime? Stasimvs Quom considero,
|
|
meminisse videor fieri. Lesb. Quid factumst eo?
|
405
|
Stas. Comessum, expotum; exussum: elotum in balineis,
|
|
piscator, pistor apstulit, lanii, coqui,
|
|
holitores, myropolae, aucupes: confit cito;
|
|
non hercle minus divorse distrahitur cito,
|
|
quam si tu obicias formicis papaverem.
|
410
|
Lesb. Minus hercle in istis rebus sumptumst sex minis.
|
|
Stas. Quid quod dedisti scortis? Lesb. Ibidem una traho.
|
|
Stas. Quid quod égo defrudavi? Lesb. Em, istaec ratio maxumast.
|
|
Stas. Non tibi illud apparere, si sumas, potest;
|
|
nisi tu immortale rere esse argentum tibi.
|
415
|
Phil. Sero atque stulte, prius quod cautum oportuit,
|
|
postquam comedit rem, post rationem putat.
|
|
Lesb. Nequaquam argenti ratio comparet tamen.
|
|
Stas. Ratio quidem hercle apparet: argentum οἴχεται.
|
|
minas quadraginta accepisti a Callicle,
|
420
|
et ille aédis mancipio abs te accepit? Lesb. Admodum.
|
|
Phil. Pol opino adfinis noster aedis vendidit;
|
|
pater quom peregre veniet, in portast locus,
|
|
nisi forte in ventrem filio conrepserit.
|
|
Stas. Trapezítae mille drachumarúm Olympico,
|
425
|
quas de ratione dehibuisti, redditae?
|
|
Lesb. Nempe quás spopondi. Stas. Immó 'quas dependi' inquito
|
|
[†qua sponsione pronuper tu exactus es]
|
427a
|
pro illo adulescente, quem tu esse aibas divitem.
|
428
|
L. Factum. S. Vt quidem illud perierit. L. Factum id quoque est.
|
|
nam nunc eum vidi miserum et me eius miseritumst.
|
430
|
Stas. Miseret te aliorum, tui nec miseret nec pudet.
|
|
Phil. Tempust adeundi. Lesb. Éstne hic Philto qui advenit?
|
|
is herclest ipsus. Stas. Edepol né ego istum velim
|
|
meum fíeri servom cum suo peculio.
|
|
Phil. Erum atque servom plurumum Philto iubet
|
435
|
salvere, Lesbonicum et Stasimum. Lesb. Di duint
|
|
tibi, Philto, quaequomque optes. quid agit filius?
|
|
Phil. Bene volt tibi. Lesb. Edepol mutuom mecum facit.
|
|
Stas. Nequam illud verbumst 'bene volt', nisi qui bene facit.
|
|
ego quoque volo esse liber: nequiquam volo;
|
440
|
hic postulet frugi esse: nugas postulet.
|
|
Phil. Meus gnátus me ad te misit, inter te atque nos
|
|
adfinitatem ut conciliarem et gratiam.
|
|
tuam vólt sororem ducere uxorem; et mihi
|
|
sententia eademst et volo. Lesb. Hau nosco tuom:
|
445
|
bonis tuis rebus meas res inrides malas.
|
|
Phil. Homo ego sum, homo tu es: ita me amabit Iuppiter,
|
|
neque te derisum advenio neque dignum puto.
|
|
verum hoc quod dixi: meus me oravit filius,
|
|
ut tuam sororem poscerem uxorem sibi.
|
450
|
Lesb. Mearúm me rerum novisse aequomst ordinem.
|
|
cum vostra nostra non est aequa factio.
|
|
adfinitatem vobis aliam quaerite.
|
|
Stas. Satin tu es sanus mentis aut animi tui,
|
|
qui condicionem hanc repudies? nam illum tibi
|
455
|
ferentárium esse amicum inventum intellego.
|
|
Lesb. Abin hínc dierecte? Stas. Si hercle ire occipiam, votes.
|
|
Lesb. Nisi quid me aliud vis, Philto, respondi tibi.
|
|
Phil. Benigniorem, Lesbonice, te mihi,
|
|
quam nunc experior esse, confido fore;
|
460
|
nam et stulte facere et stulte fabularier,
|
|
utrumque, Lesbonice, in aetate hau bonumst.
|
|
Stas. Verum hercle hic dicit. Lesb. Oculum ego ecfodiam tibi,
|
|
si verbum addideris. Stas. Hercle qui dicam tamen;
|
|
nam si sic non licebit, luscus dixero.
|
465
|
Phil. Ita tu nunc dicis, non esse aequiperabiles
|
|
vostras cum nostris factiones atque opes?
|
|
Lesb. Dico. Phil. Quid? nunc si in aedem ad cenam veneris
|
|
atque ibi opulentus tibi par forte obvenerit
|
|
(adposita cena sit, popularem quam vocant),
|
470
|
si illi congestae sint epulae a cluentibus:
|
|
si quid tibi placeat quod illi congestum siet,
|
|
edisne an incenatus cum opulento accubes?
|
|
Lesb. Edim, nisi si ille votet. Stas. At pol ego etsi votet
|
|
edim, atque ambabus malis expletis vorem,
|
475
|
et quod illi placeat praeripiam potissimum,
|
|
neque illí concedam quicquam de vita mea.
|
|
verecundari neminem ápud mensam decet,
|
|
nam ibi de divinis atque humanis cernitur.
|
|
Phil. Rem fabulare. Stas. Non tibi dicam dolo:
|
480
|
decedam ego illi de via, de semita,
|
|
de honore populi; verum quod ad ventrem attinet,
|
|
non hercle hoc longe, nisi me pugnis vicerit.
|
|
cena hac annona est sine sacris hereditas.
|
|
Phil. Semper tu hoc facito, Lesbonice, cogites,
|
485
|
id optumum esse, tute uti sis optumus;
|
|
si id nequeas, saltem ut optumis sis proxumus.
|
|
nunc condicionem hanc, quam ego fero et quam abs te peto,
|
|
dare atque accipere, Lesbonice, te volo.
|
|
di divites sunt, deos decent opulentiae
|
490
|
et factiones, verum nos homunculi,
|
|
satillum animai qui quom extemplo emisimus,
|
|
aequo mendicus atque ille opulentissimus
|
|
censetur censu ad Acheruntem mortuos.
|
|
Stas. Mirum quin tu illo tecum divitias feras.
|
495
|
ubi mortuos sis, ita sis ut nomen cluet.
|
|
Phil. Nunc ut scias hic factiones atque opes
|
|
non esse neque nos tuam neglegere gratiam,
|
|
sine dote posco tuam sororem filio.
|
|
quae res bene vortat—habeon pactam? quid taces?
|
500
|
Stas. Pro di immortales, condicionem quoius modi.
|
|
Phil. Quin fabulare 'di bene vortant, spondeo'?
|
|
Stas. Eheú ubi usus nil erat dícto, spondeo
|
|
dicebat; nunc hic, quom opus est, non quit dicere.
|
|
Lesb. Quom adfinitate vostra me arbitramini
|
505
|
dignum, habeo vobis, Philto, magnam gratiam.
|
|
sed si haec res graviter cecidit stultitia mea,
|
|
Philto, est ager sub urbe hic nobis: eum dabo
|
|
dotem sorori; nam is de divitiis meis
|
|
solus superfit praeter vitam relicuos.
|
510
|
Phil. Profecto dotem nil moror. Lesb. Certumst dare.
|
|
Stas. Nostramne, ere, vis nutricem, quae nos educat,
|
|
abalienare a nobis? cave sis feceris.
|
|
quid edemus nosmet postea? Lesb. Etiam tu taces?
|
|
tibi ego rationem reddam? Stas. Plane periimus,
|
515
|
nisi quid ego comminiscor. Philto, te volo.
|
|
P. Si quid vis, Stasime. S. Huc cóncede aliquantum. P. Licet.
|
|
Stas. Arcano tibi ego hoc dico, ne ille ex te sciat
|
|
neve alius quisquam. Phil. Crede audacter quidlubet.
|
|
Stas. Per deos atque homines dico, ne tu illunc agrum
|
520
|
tuom síris umquam fieri neque gnati tui.
|
|
ei rei argumenta dicam. Phil. Audire edepol lubet.
|
|
Stas. Primum omnium olim terra cum proscinditur,
|
|
in quinto quoque sulco moriuntur boves.
|
|
Phil. Apage, Acheruntis ostium in vostrost agro.
|
525
|
Stas. Tum vinum prius quam coctumst pendet putidum.
|
|
Lesb. Consuadet homini, credo. etsi scelestus est,
|
|
at mi infidelis non est. Stas. Audi cetera.
|
|
post id, frumenti quom alibi messis maximast,
|
|
tribus tántis illi minus redit quam opseveris.
|
530
|
Phil. Em istic oportet opseri mores malos,
|
|
si in opserendo possint interfieri.
|
|
Stas. Neque umquam quisquamst, quoius ille ager fuit,
|
|
quin pessume ei res vorterit: quoium fuit,
|
|
alii exulatum abierunt, alii emortui,
|
535
|
alii se suspendere. em nunc hic quoius est,
|
|
ut ad incitas redactust. Phil. Apage a me istum agrum.
|
|
Stas. Magis apage dicas, si omnia ex me audiveris.
|
|
nam fulguritae sunt alternae árbores;
|
|
sues moriuntur angina acerrume;
|
540
|
oves scabrae sunt, tam glabrae, em, quam haec est manus.
|
|
tum autem Surorum, genus quod patientissumumst
|
|
hominum, nemo extat qui ibi sex menses vixerit:
|
|
ita cuncti solstitiali morbo decidunt.
|
|
Phil. Credo ego istuc, Stasime, ita esse; sed Campans genus
|
545
|
multo Surorum iam antidit patientia.
|
|
sed istést ager profecto, ut te audivi loqui,
|
|
malos in quem omnes publice mitti decet,
|
|
sicut fortunatorum memorant insulas,
|
|
quo cuncti qui aetatem egerint caste suam
|
550
|
conveniant; contra istoc detrudi maleficos
|
|
aequom videtur, qui quidem istius sit modi.
|
|
Stas. Hospitium est calamitatis: quid verbis opust?
|
|
quamvis malam rem quaeras, illic reperias.
|
|
Phil. At tu hercle et illi et alibi. Stas. Cave sis dixeris
|
555
|
me tibi dixisse hoc. Phil. Dixisti arcano satis.
|
|
Stas. Quin hic quidem cúpit illum ab se abalienarier,
|
|
si quem reperire possit cui os sublinat.
|
|
Phil. Meus quídem hercle numquam fiet. Stas. Si sapies quidem.
|
|
lepide hercle dé agro ego hunc senem deterrui;
|
560
|
nam qui vivamus nihil est, si illum amiserit.
|
|
Phil. Redeo ad te, Lesbonice. Lesb. Dic sodes mihi,
|
|
quid hic est locutus tecum? Phil. Quid censes? homost:
|
|
volt fieri liber, verum quod det non habet.
|
|
Lesb. Et ego esse locuples, verum nequiquam volo.
|
565
|
Stas. Licitumst, si velles; nunc, quom nihil est, non licet.
|
|
Lesb. Quid tecum, Stasime? Stas. De istoc quod dixti modo:
|
|
si ante voluisses, esses; nunc sero cupis.
|
|
Phil. De dote mecum convenire nil potest:
|
|
quid tibi lubet tute agito cum nato meo.
|
570
|
nunc tuam sororem filio posco meo.
|
|
quae res bene vortat. quid nunc? etiam consulis?
|
|
Lesb. Quid istíc? quando ita vis: di bene vortant. spondeo.
|
|
Stas. Numquam edepol quoiquam <tam> expectatus filius
|
|
natus quam illuc est spondeo natum mihi.
|
575
|
di fortunabunt vostra consilia. Phil. Ita volo.
|
|
Lesb. Sed, Stasime, abi huc ad meam sororem ad Calliclem,
|
|
dic hoc negoti quo modo actumst. Stas. Ibitur.
|
|
Lesb. Et gratulator meae sorori. Stas. Scilicet.
|
|
Phil. I hac, Lesbonice, mecum, ut coram nuptiis
|
580
|
dies cónstituatur; eadem haec confirmabimus.—
|
|
Lesb. [Tu ístuc cura quod iussi. ego iam hic ero.—]
|
|
dic Callicli, me ut convenat. Stas. Quin tu i modo.
|
|
Lesb. De dote ut videat quid opus sit facto. Stas. I modo.
|
|
Lesb. Nam certumst sine dote haud dare. Stas. Quin tu i modo.
|
585
|
Lesb. Neque enim illi damno umquam esse patiar Stas. Abi modo.
|
|
Lesb. Meam néglegentiam. Stas. I modo. Lesb. <Nullo modo>
|
|
aequom videtur quin quod peccarim Stas. I modo.
|
|
Lesb. Potissimum mi id obsit. Stas. I modo. Lesb. O pater,
|
|
enumquam aspiciam te?—Stas. I modo, i modo, i modo.
|
590
|
tandem impetravi abiret. di vestram fidem,
|
|
edepol re gesta pessume gestam probe,
|
|
si quidem ager nobis salvos est; etsi admodum
|
|
in ambiguo est etiam nunc quid ea re fuat.
|
|
sed id si alienatur, actumst de collo meo,
|
595
|
gestandust peregre clupeus, galea, sarcina:
|
|
effugiet ex urbe, ubi erunt factae nuptiae,
|
|
ibít istac, aliquo, in maximam malam crucem,
|
|
latrocinatum, aut in Asiam aut in Ciliciam.
|
|
ibo huc quo mi imperatumst, etsi odi hanc domum,
|
600
|
postquam exturbavit hic nós ex nostris aedibus.—
|
|