III.i
Callicles Quó modo tu istuc, Stasime, dixti? Stasimvs Nostrum erilem filium 602
Lesbonicum suam sororem despondisse. em hoc modo.
Call. Cuí homini despondit? Stas. Lysiteli Philtonis filio,
sine dote. Call. Sine dote ille illam in tantas divitias dabit? 605
non credibile dicis. Stas. At tu édepol nullus creduas.
si hoc non credis, ego credidero—C. Quid? S. Me nihili pendere.
Call. Quam dudum istuc aut ubi actumst? Stas. Ilico hic ante ostium,
tam modo, inquit Praenestinus. Call. Tanton in re perdita,
quam in re salva Lesbonicus factus est frugalior? 610
Stas. Atque equidem ipsus ultro venit Philto oratum filio.
Call. Flagitium quidem hercle fiet, nisi dos dabitur virgini.
postremo edepol ego istam rem ad me áttinere intellego.
ibo ad meum castigatorem atque ab eo consilium petam.—
Stas. Propemodum quid illic festinet sentio et subolet mihi: 615
ut agro evortat Lesbonicum, quando evortit aedibus.
o ere Charmides, quam apsenti hic tua res distrahitur tibi!
utinam te rediisse salvom videam, ut inimicos tuos
ulciscare, ut míhi, ut erga te fui et sum, referas gratiam.
nimium difficilest reperiri amicum ita ut nomen cluet, 620
quoi tuam quom rem credideris, síne omni cura dormias.
sed generum nostrum ire eccillum video cum adfini suo.
nescio quíd non satis inter eos convenit: celeri gradu
eunt uterque, ille reprehendit hunc priorem pallio.
haud ineuscheme astiterunt. huc aliquantum apscessero: 625
est lubido orationem audire duorum adfinium.