III.i
|
|
Callicles Quó modo tu istuc, Stasime, dixti? Stasimvs Nostrum erilem filium
|
602
|
Lesbonicum suam sororem despondisse. em hoc modo.
|
|
Call. Cuí homini despondit? Stas. Lysiteli Philtonis filio,
|
|
sine dote. Call. Sine dote ille illam in tantas divitias dabit?
|
605
|
non credibile dicis. Stas. At tu édepol nullus creduas.
|
|
si hoc non credis, ego credidero—C. Quid? S. Me nihili pendere.
|
|
Call. Quam dudum istuc aut ubi actumst? Stas. Ilico hic ante ostium,
|
|
tam modo, inquit Praenestinus. Call. Tanton in re perdita,
|
|
quam in re salva Lesbonicus factus est frugalior?
|
610
|
Stas. Atque equidem ipsus ultro venit Philto oratum filio.
|
|
Call. Flagitium quidem hercle fiet, nisi dos dabitur virgini.
|
|
postremo edepol ego istam rem ad me áttinere intellego.
|
|
ibo ad meum castigatorem atque ab eo consilium petam.—
|
|
Stas. Propemodum quid illic festinet sentio et subolet mihi:
|
615
|
ut agro evortat Lesbonicum, quando evortit aedibus.
|
|
o ere Charmides, quam apsenti hic tua res distrahitur tibi!
|
|
utinam te rediisse salvom videam, ut inimicos tuos
|
|
ulciscare, ut míhi, ut erga te fui et sum, referas gratiam.
|
|
nimium difficilest reperiri amicum ita ut nomen cluet,
|
620
|
quoi tuam quom rem credideris, síne omni cura dormias.
|
|
sed generum nostrum ire eccillum video cum adfini suo.
|
|
nescio quíd non satis inter eos convenit: celeri gradu
|
|
eunt uterque, ille reprehendit hunc priorem pallio.
|
|
haud ineuscheme astiterunt. huc aliquantum apscessero:
|
625
|
est lubido orationem audire duorum adfinium.
|
|