III.iii
|
|
Megaronides Vt mihi rem narras, Callicles, nullo modo
|
729
|
potest fíeri prosus quin dos detur virgini.
|
730
|
Callicles Namque hercle honeste fieri ferme non potest,
|
|
ut eam perpetiar ire in matrimonium
|
|
sine dote, quom eius rem penes me habeam domi.
|
|
Meg. Parata dos domist; nisi expectare vis,
|
|
ut eam sine dote frater nuptum conlocet.
|
735
|
post adeas tute Philtonem et dotem dare
|
|
te ei dicas, facere id eius ob amícitiam patris.
|
|
verum hoc ego vereor, ne istaec pollicitatio
|
|
te in crimen populo ponat atque infamiam;
|
|
non temere dicant te benignum virgini:
|
740
|
datam tibi dotem, ei quam dares, eius a patre,
|
|
ex ea largiri te illi, neque ita ut sit data
|
|
columem te sistere illi, et detraxe autument.
|
|
nunc si opperiri vis adventum Charmidi,
|
|
perlongumst: huic ducendi interea abscesserit
|
745
|
lubido; atque ea condicio huic vel primaria est.
|
|
Call. Nam hercle omnia istaec veniunt in mentem mihi.
|
|
vide si hóc utibile magis atque in rem deputas,
|
|
ut adeam Lesbonicum, edoceam ut res se habet.
|
|
sed ut égo nunc adulescenti thensaurum indicem
|
750
|
indomito, pleno amoris ac lasciviae?
|
|
minime, minime hercle vero. nam certo scio,
|
|
locum quoque illum omnem, ubi situst, comederit;
|
|
quem fodere metuo, sonitum ne ille exaudiat
|
|
neu rem ipsam indaget, dotem dare si dixerim.
|
755
|
Meg. Quo pacto ergo igitur clam dos depromi potest?
|
|
Call. Dum occasio ei <rei> reperiatur, interim
|
|
ab amico alicunde mutuom argentum rogem.
|
|
Meg. Potin est ab amico alicunde exorari? Call. Potest.
|
|
Meg. Gerrae. ne tu illud verbum actutum inveneris:
|
760
|
'mihi quidem hercle non est quod dem mutuom.'
|
|
Call. Malim hercle ut verum dicas, quam ut des mutuom.
|
|
Meg. Sed vide consilium, si placet. Call. Quid consilist?
|
|
Meg. Scitum, ut ego opinor, consilium inveni. Call. Quid est?
|
|
Meg. Homo cónducatur aliquis iam, quantum potest,
|
765
|
[quasi sit peregrinus. Call. Quid is scit facere postea?]
|
|
ignota facie, quae <hic> non visitata sit;
|
768
|
mendacilocum aliquem [Call. Quid is scit facere postea?]
|
|
falsidicum, confidentem. Call. Quid tum postea?
|
770
|
Meg. Is homo exornetur graphice in peregrinum modum;
|
767
|
quasi ad adulescentem a patre ex Seleucia
|
771
|
veniat, salutem ei nuntiet verbis patris:
|
|
illum bene gerere rem et valere et vivere,
|
|
et eum rediturum actutum; ferat epistulas
|
|
duas, éas nos consignemus, quasi sint a patre:
|
775
|
det alteram illi, álteram dicat tibi
|
|
dare sese velle. Call. Perge porro dicere.
|
|
Meg. Seque aurum ferre virgini dotem a patre
|
|
dicat patremque id iussisse aurum tibi dare.
|
|
tenes iam? Call. Propemodo, atque ausculto perlubens.
|
780
|
Meg. Tum tú igitur demum adulescenti aurum dabis,
|
|
ubi erit locata virgo in matrimonium.
|
|
Call. Scite hercle sane. Meg. Hoc, ubi thensaurum effoderis,
|
|
suspicionem ab adulescente amoveris:
|
|
censebit aurum esse a patre allatum tibi,
|
785
|
tu de thensauro sumes. Call. Satis scite et probe;
|
|
quamquam hoc me aetatis sycophantari pudet.
|
|
sed epistulas quando opsignatas adferet,
|
|
[sed quom opsignatas attulerit epistulas]
|
788a
|
nonne arbitraris eum adulescentem anuli
|
789
|
paterni signum novisse? Meg. Etiam tu taces?
|
790
|
sescentae ad eam rem causae possunt conligi:
|
|
illum quem habuit perdidit, alium post fecit novom.†
|
|
iam si opsignatas non feret, dici hoc potest,
|
|
apud pórtitorem eas resignatas sibi
|
|
inspectasque esse. in huius modi negotio
|
795
|
diem sermone terere segnities merast:
|
|
quam vis sermones possunt longi texier.
|
|
abi ad thensaurum iam confestim clanculum,
|
|
servos ancillas amove. atque audin? Call. Quid est?
|
|
Meg. Vxorem quoque eampse hanc rem uti celes face,
|
800
|
nam pol tacere numquam quicquamst quod queat.
|
|
quid nunc stas? quin tu hinc amoves et te moves?
|
|
aperi, deprome inde auri ad hanc rem quod sat est,
|
|
continuo operíto denuo; sed clanculum,
|
|
sicut praecepi; cunctos exturba aedibus.
|
805
|
Call. Ita faciam. Meg. At énim nimis lóngo sermone utimur,
|
|
diem conficimus quod iam properatost opus.
|
|
nihil est de signo quod vereare; me vide:
|
|
lepida est illa caúsa, ut commemoravi, dicere
|
|
apud pórtitores esse inspectas. denique
|
810
|
diei tempus non vides? quid illúm putas,
|
|
natura illa atque ingenio? iam dudum ebriust.
|
|
quidvis probare poterit; tum, quod maxumumst,
|
|
adferre, non petere hinc se dicet. Call. Iam sat est.
|
|
Meg. Ego sycophantam iam conduco de foro
|
815
|
epistulasque iam consignabo duas,
|
|
eumque húc <ad> adulescentem meditatum probe
|
|
mittam. Call. Eo ego igitur intro ad officium meum.
|
|
tu istuc age.—Meg. Actum reddam nugacissume.—
|
|