V.i
[Argyrippvs Age decumbamus sis, pater. Demaenetvs Vt iusseris, 828
mi gnate, ita fiet. Arg. Pueri, mensam adponite.]
Dem. Numquídnam tibi moléstumst, gnate mí, si haec nunc mecum áccubat? 830
Arg. Pietas, pater, oculis dolorem prohibet. quamquam ego istánc amo,
possum equidem inducere animum, ne aegre patiar quia tecum accubat.
Dem. Decet verecundum esse adulescentem, Argyrippe. Arg. Edepol, pater,
merito tuo facere possum. Dem. Age ergo, hoc agitemus convivium
vino ut sermone suavi. nolo ego metui, amari mavolo, 835
mi gnate, me abs te. Arg. Pol ego utrumque facio, ut aequom est filium.
Dem. Credam istuc, si esse te hilarum videro. A. An tu me tristem putas?
D. Putem ego, quem videam aeque esse maestum ut quasi dies si dicta sit?
Arg. Ne dixis istuc. Dem. Ne sic fueris: ilico ego non dixero. 839-840
Arg. Em aspecta: rideo. Dem. Vtinam male qui mihi volunt sic rideant. 841
Arg. Scio equidem quam ob rem me, pater, tu tristem credas nunc tibi:
quia istaéc est tecum. atque ego quidem hercle ut verum tibi dicam, pater,
ea res me male habet; at non eo, quia tibi non cupiam quae velis;
verum istam amo. aliam tecum esse equidem facile possum perpeti. 845
D. At ego hanc volo. A. Ergo sunt quae exoptas: mihi quae ego exoptem volo.
Dem. Vnum hunc diem perpetere, quoniam tibi potestatem dedi,
cum hac annum ut esses, atque amanti argenti feci copiam.
A. Em istoc me facto tibi devinxti. D. Quin te ergo hilarum das mihi? 849-850