| III.ii | |
| Libanvs Perfídiae laudes grátiasque habémus merito mágnas, | 545 |
| quom nostris sycophantiis, dolis astutiisque, | |
| [scapularum confidentia, virtute ulmorum freti] | |
| qui advorsum stimulos, lamminas, crucesque compedesque, | |
| nervos, catenas, carceres, numellas, pedicas, boias | 549-550 |
| †indoctoresque acerrumos gnarosque nostri tergi, | 551 |
| [qui saepe ante in nostras scapulas cicatrices indiderunt] | |
| * * * | |
| eae núnc legiones, copiae exercitusque eorum | |
| vi pugnando periuriis nostris fugae potiti. | 555 |
| id virtute huius † collegae meaque comitate | |
| factumst. qui me vir fortior ad sufferundas plagas? | |
| Leon. Edepol virtutes qui tuas non possis conlaudare | |
| sic ut ego possim, quae domi duellique male fecisti. | |
| ne illa edepol pro merito tuo memorari multa possunt: | 560 |
| ubi fidentem fraudaveris, ubi ero infidelis fueris, | |
| ubi verbis conceptis sciens libenter periuraris, | |
| ubi parietes perfoderis, in furto ubi sis prehensus, | |
| ubi saepe causam dixeris pendens adversus octo | |
| artutos, audacis viros, valentis virgatores. | 565 |
| Lib. Fateor profecto ut praedicas, Leonida, esse vera; | |
| verum edepol ne etiam túa quoque malefacta iterari multa | |
| et vero possunt: ubi sciens fideli infidus fueris, | |
| ubi prensus in furto sies manifesto et verberatus, | |
| [ubi periuraris, ubi sacro manus sis admolitus,] | 570 |
| ubi eris damno, molestiae et dedecori saepe fueris, | |
| ubi creditum quod sit tibi datum esse pernegaris, | |
| [ubi amicae quám amico tuo fueris magis fidelis,] | |
| ubi saepe ad languorem tua duritia dederis octo | |
| validos lictores, ulmeis adfectos lentis virgis. | 575 |
| num male relata est gratia, ut collegam collaudavi? | |
| Leon. Vt meque teque maxime atque ingenio nostro decuit. | |
| Lib. Iam omitte ista atque hoc quod rogo responde. Leon. Rogita quod vis. | |
| Lib. Argenti vinginti minas habesne? Leon. Hariolare. | |
| edepol senem Demaenetum lepidum fuisse nobis: | 580 |
| ut adsimulabat Sauream med esse quam facete! | |
| nimis aegre risum contini, ubi hospitem inclamavit, | |
| quod se absente mihi fidem habere noluisset. | |
| ut memoriter me Sauream vocabat atriensem! | |
| Li. Mane dúm. Le. Quid est? Li. Philaenium estne haéc quae intus exit | 585 |
| atque Argyrippus una? Leon. Opprime os, is est. subauscultemus. | |
| Lib. Lacrumantem lacinia tenet lacrumans. quidnam esse dicam? | |
| taciti auscultemus. Leon. Attatae, modo hercle in mentem venit, | |
| nimis véllem habere perticam. Lib. Quoi rei? Leon. Qui verberarem | |
| asinos, si forte occeperint clamare hinc ex crumina. | 590 |