III.ii
Trvcvlentvs Mirum videtur, rure erilem filium 669
Strabacem non rediisse; nisi si clanculum 670
conlapsus est hic in corruptelam suam.
Ast. Iam pol illic inclamabit me si aspexerit.
Trvc. Nimio minus saévos iam sum, Astaphium, quam fui,
iam non <ego> sum truculentus, noli metuere.
Ast. Quid vis? qui<d metuam>? tuam expecto truculentiam. 675
Trvc. Dic impera mihi quid libet quo vis modo.
novos ómnis mores habeo, veteres perdidi.
vel amare possum vel iam scortum ducere.
Ast. Lepide mecastor nuntias. sed dic mihi,
haben—Trvc. Marsipum te fortasse dicere? 680
Ast. Intellexisti lepide quid ego dicerem.
Strat. Heus tu, iam postquam in urbem crebro commeo,
dicax sum factus. iam sum caullator probus.
Ast. Quid id est, amabo? ístaec ridicularia,
cavillátiones, vis opinor dicere? 685
Strat. Istud pauxillum differt a cavillibus.
Ast. Sequere intro [me], amabo, mea voluptas. Strat. Tene hoc tibi:
rabonem habeto, ut mecum hanc noctem sies.
Ast. Perii, rabonem? quam esse dicam hanc beluam?
quin tu arrabonem dicis? Strat. 'A' facio lucri, 690
ut Praenestinis conia est ciconia.
Ast. Sequere, obsecro. Strat. Strabacem hic opperiar modo,
si rure veniat. Ast. Is quidem hic ápud nos est Strabax,
modo rure venit. Strat. Priusne quam ad matrem suam?
eu edepol hominem nihili. Ast. Iamne autem ut soles? 695
Strat. Iamne nihil dico? Ast. I intro, amabo, cedo manum.
Strat. Tene. in tabernam ducor devorsoriam,
ubi male accipiar mea mihi pecunia.—