| II.v | |
| Pyth. Tace nunciam tu, atque agnum hinc uter est pinguior | 327 |
| <cape atque abi intro ad nos.> Anthr. Licet.—Pyth. Tu, Congrio, | |
| <quem illic reliquit agnum,> eum sume atque abi | 328a |
| * intro illuc, et vos illum sequimini. | 329 |
| vos ceteri ite huc ad nos. Cong. Hercle iniuria | 330 |
| dispertivisti: pinguiorem agnum isti habent. | |
| Pyth. At nunc tibi dabitur pinguior tibicina. | |
| i sane cum illo, Phrugia. tu autem, Eleusium, | |
| huc intro abi ad nos. Cong. O Pythodice subdole, | |
| hucine detrusti me ad senem parcissimum? | 335 |
| ubi si quid poscam, usque ad ravim poscam prius | |
| quam quicquam detur. Pyth. Stultus et sine gratia es. | |
| † tibi recte facere, quando quod facias perit. | |
| Cong. Qui vero? Pyth. Rogitas? iam principio in aedibus | |
| turba istic nulla tibi erit: siquid uti voles, | 340 |
| domo abs te adferto, ne operam perdas poscere. | |
| hic autem apud nos magna turba ac familia est, | |
| supellex, aurum, vestis, vasa argentea: | |
| ibi si perierit quippiam (quod te scio | |
| facile abstinere posse, si nihil obviam est), | 345 |
| dicant: coqui abstulerunt, comprehendite, | |
| vincite, verberate, in puteum condite. | |
| horum tibi istic nihil eveniet: quippe qui | |
| ubi quid subripias nihil est. sequere hac me. Cong. Sequor. |