IV.viii
|
|
Cleomachvs Meamne híc Mnesilochus, Nicobuli filius,
|
842
|
per vim ut retineat mulierem? quae haec factiost?
|
|
Nic. Quis illést? Chrys. Per tempus hic venit miles mihi.
|
|
Cleom. Non me arbitratur militem, sed mulierem,
|
845
|
qui me meosque non queam defendere.
|
|
nam neque Bellona mi umquam neque Mars creduat,
|
|
ni illum exanimalem faxo, si convenero,
|
|
nive exheredem fecero vitae suae.
|
|
Nic. Chrysale, quis ille est qui minitatur filio?
|
850
|
Chrys. Vir hic ést illius mulieris quacum accubat.
|
|
Nic. Quid, vir? Chrys. Vir, inquam. Nic. Nuptanest illa, obsecro?
|
|
Chrys. Scies haúd multo post. Nic. Oppido interii miser.
|
|
Chrys. Quid nunc? scelestus tibi videtur Chrysalus?
|
|
age nunc vincito me, auscultato filio.
|
855
|
dixin tibi ego illum invénturum te qualis sit?
|
|
Nic. Quid nunc ego faciam? Chrys. Iube sis me exsolvi cito;
|
|
nam ní ego exsolvor, iam manufesto hominem opprimet.
|
|
Cleom. Nihil est lucri quod me hodie facere mavelim,
|
|
quam illum cubantem cum illa opprimere, ambo ut necem.
|
860
|
Chrys. Audin quae loquitur? quin tu me exsolvi iubes?
|
|
Nic. Exsolvite istum. perii, pertimui miser.
|
|
Cleom. Tum illam, quae corpus publicat volgo suom,
|
|
faxo se haud dicat nactam quem derideat.
|
|
Chrys. Pacisci cum illo paulula pecunia
|
865
|
potes. Nic. Pacisce ergo, obsecro, quid tibi lubet,
|
|
dum ne manifesto hominem opprimat neve enicet.
|
|
Cleom. Nunc nisi ducenti Philippi redduntur mihi,
|
|
iam illorum ego animam amborum exsorbebo oppido.
|
|
Nic. Em illuc pacisce, si potes; perge obsecro,
|
870
|
pacisce quid vis. Chrys. Ibo et faciam sedulo.
|
|
quid clamas? Cleom. Vbi erus tuos est? Chrys. Nusquam. nescio.
|
|
vis tibi ducentos nummos iam promittier,
|
|
ut ne clamorem hic facias neu convicium?
|
|
Cleom. Nihil est quod malim. Chrys. Atque ut tibi mala multa ingeram?
|
875
|
Cleom. Tuo arbitratu. Nic. Vt subblanditur carnufex.
|
|
Chrys. Pater hic Mnesilochi est; sequere, is promittet tibi.
|
|
tu aurum rogato; ceterum verbum sat est.
|
|
Nic. Quid fít? Chrys. Ducentis Phílippis rem pepigi. Nic. Ah, salus
|
|
mea, servavisti me. quam mox dico 'dabo'?
|
880
|
Chrys. Roga hunc tu, tu promitte huic. Nic. Promitto, roga.
|
|
Cleom. Ducentos nummos aureos Philippós probos
|
|
dabin? Chrys. 'Dabuntur' inque. responde. Nic. Dabo.
|
|
Chrys. Quid nunc, impure? numquid debetur tibi?
|
|
quid illí molestu's? quid illum morte territas?
|
885
|
et ego te et ille mactámus infortunio.
|
|
si tibi est machaera, at nobis veruinast domi:
|
|
qua quidem te faciam, si tu me inritaveris,
|
|
confossiorem soricina nenia.
|
|
iam dudum hercle equidem sentio, suspicio
|
890
|
quae te sollicitet: eum esse cum illa muliere.
|
|
Cleom. Immo est quoque. Chrys. Ita me Iuppiter Iuno Ceres
|
|
Minerva † Latona Spes Opis Virtus Venus
|
|
Castor Polluces Mars Mercurius Hercules
|
|
Summanus Sol Saturnus dique omnes ament,
|
895
|
ut ille cum illa neque cubat neque ambulat
|
|
neque osculatur neque illud quod dici solet.
|
|
Nic. Vt iurat! servat me ille suis periuriis.
|
|
Cleom. Vbi nunc Mnesilochus ergost? Chrys. Rus misit pater.
|
|
illa autem in arcem ábiit aedem visere
|
900
|
Minervae. nunc apertast. i, vise estne ibi.
|
|
Cleom. Abeo ad forum igitur. Chrys. Vél hercle ín malam crucem.
|
|
Cleom. Hodie exigam aurum hoc? Chrys. Exige, ac suspende te:
|
|
ne supplicare <hunc> censeas <tibi>, nihili homo.—
|
|
ille est amotus. sine me (per te, ere, opsecro
|
905
|
deos immortales) ire huc intro ad filium.
|
|
Nic. Quid eo intro ibis? Chrys. Vt eum dictis plurumis
|
|
castigem, cum haec sic facta ad hunc faciat modum.
|
|
Nic. Immo oro ut facias, Chrysale, et ted opsecro,
|
|
cave pársis in eum dicere. Chrys. Etiam me mones?
|
910
|
satin est si plura ex me audiet hodie mala,
|
|
quam audivit umquam Clinia ex Demetrio?—
|
|
Nic. Lippi illic oculi servos est simillimus:
|
|
si non est, nolis esse neque desideres;
|
|
si est, abstinere quin attingas non queas.
|
915
|
nam ni illic hodie forte fortuna hic foret,
|
|
miles Mnesilochum cum uxore opprimeret sua
|
|
atque obtruncaret moechum manufestarium.
|
|
nunc quasi ducentis Phílippis emi filium,
|
|
quos dare promisi militi: quos non dabo
|
920
|
temere etiam prius quam filium convenero.
|
|
numquam edepol quicquam temere credam Chrysalo;
|
|
verum lubet etiam mi has perlegere denuo:
|
|
aequomst tabellis consignatis credere.—
|
|