I.i
Olympio Non mihi licere meam rem me solum, ut volo, 89
loqui atque cogitare, sine ted arbitro? 90
quid tu, malum, me sequere? Chalinvs Quia certum est mihi,
quasi umbra, quoquo tu ibis, te semper sequi;
quin edepol etiam si in crucem vis pergere,
sequi decretumst. dehinc conicito ceterum,
possisne necne clam me sutelis tuis 95
praeripere Casinam uxorem, proinde ut postulas.
Ol. Quid tibi negotist mecum? Chal. Quid ais, impudens?
quid in urbe reptas, vilice haud magni preti?
Ol. Lubet. Chal. Quin ruri es in praefectura tua?
quin potius quod legatum est tibi negotium, 100
id curas atque urbanis rebus te apstines?
huc mihi venisti sponsam praereptum meam:
abi rus, abi dierectus tuam in provinciam.
Ol. Chaline, non sum oblitus officium meum:
praefeci ruri recte qui curet tamen. 105
ego huc quod veni in urbem si impetravero,
uxorem ut istam ducam, quam tu deperis,
bellam et tenellam Casinam, conservam tuam,
quando ego eam mecum rus uxorem abduxero,
ruri incubabo usque in praefectura mea. 110
Chal. Tun illam ducas? hercle me suspendio,
quam tu eius potior fias, satiust mortuom.
Ol. Mea praedast illa: proin tu te in laqueum induas.
Chal. Ex sterculino effosse, tua illaec praeda sit?
Ol. Scies hóc ita esse. Chal. Vae tibi. Ol. Quot te modis, 115
si vivo, habebo in nuptiis miserum meis.
Chal. Quid tu mihi facies? Ol. Egone quid faciam tibi?
primum omnium huic lucebis novae nuptae facem;
postilla, ut semper, improbus nihilique eris:
post id locorum quando ad villam veneris, 120
dabitur tibi amphora una et una semita,
fons unus, unum ahenum et octo dolia:
quae nisi erunt semper plena, ego te implebo flagris.
ita te aggerunda curvom aqua faciam probe,
ut postilena possit ex te fieri. 125
post autem érvi nisi tu acervom éderis
aut quasi lumbricus terram, quod te postules
gustare quicquam, numquam edepol ieiunium
ieiunumst aeque atque ego te ruri reddibo.
post id, quom lassus fueris et famelicus, 130
noctu ut condigne te cubes curabitur.
Chal. Quid facies? Ol. Concludere in fénestram firmiter,
unde auscultare possis quóm ego illam ausculer:
quom mi illa dicet 'mi animule, mi Olympio,
mea vita, mea mellilla, mea festivitas, 135
sine tuos ocellos deosculer, voluptas mea,
sine amabo ted amari, meus festus dies,
meus pullus passer, mea columba, mi lepus',
quom mi haec dicentur dicta, tum tu, furcifer,
quasi mus, in medio pariete versabere. 140
nunc ne tu te mihi respondere postules,
abeo intro. taedet tui sermonis.—Chal. Te sequor.
hic quidem pol certo nil ages síne med arbitro.—