III.ii
|
|
Cleostrata Hoc erat ecastor quod me vir tanto opere orabat meus,
|
531
|
ut properarem arcessere hanc <huc> ad me vicinam meam,
|
|
liberae aedes ut sibi essent, Casinam quo deducerent.
|
|
nunc adeo nequaquam arcessam, <ne illis> ignavissumis
|
|
liberi loci potestas sit, vetulis vervecibus.
|
535
|
sed eccum égreditur, senati columen, praesidium popli,
|
|
meus vicinus, meo viro qui liberum praehibet locum.
|
|
non ecastor vilis emptu est, modio qui venit salis.
|
|
Alcesimvs Miror huc iam non arcessi in proxumum uxorem meam,
|
|
quae iam dudum, si arcessatur, ornata exspectat domi.
|
540
|
sed eccam, opino arcessit. salve, Cleostrata. Cleost. Et tu, Alcesime.
|
|
ubi tua uxor? Alc. Intus illa te, si se arcessas, manet;
|
|
nam tuos vir me orávit, ut eam ístuc ad te adiutum mitterem.
|
|
vin vocem? Cleost. Sine eam * nolo si occupata est. Alc. Otium est.
|
|
Cleost. Nil moror, molesta ei esse nolo; post convenero.
|
545
|
Alc. Non ornatis istic apud vos nuptias? Cleost. Orno et paro.
|
|
Alc. Non ergo opus est adiutrice? Cleost. Satis domist. ubi nuptiae
|
|
fuerint, tum istam convenibo. nunc vale, atque istanc iube.—
|
|
Alc. Quid ego nunc faciam? flagitium maxumum feci miser,
|
|
propter operam illius hirqui ímprobi, edéntuli,
|
550
|
qui hoc mihí contraxit; operam uxoris polliceor foras,
|
|
quasi catillatum. flagitium hóminis, qui dixit mihi
|
|
suam úxorem hanc arcessituram esse; éa se eam négat morarier.
|
|
atque edepol mirum ni subolet iam hoc huic vicinae meae.
|
|
verum autem altrovorsum quóm eam mecum rationem puto,
|
555
|
si quid eius esset, esset mecum postulatio.
|
|
ibo intro, ut subducam navim rusum in pulvinaria.—
|
|
Cleost. Iám hic est lepide ludificatus. miseri ut festinant senes.
|
|
nunc ego illúm nihili decrepitum meum virum veniat velim,
|
|
ut eum ludificem vicissim, postquam hunc delusi alterum.
|
560
|
nam ego aliquid contrahere cupio litigi inter eos duos.
|
|
sed eccum incedit. at, quom aspicias tristem, frugi censeas.
|
|