II.i
|
|
Alcesimarchvs Credo égo Amorem primum ápud homines carníficinam comméntum.
|
203
|
hanc égo de me coniécturam domi fácio, ni foris quaéram,
|
|
qui omnés homines supero [atque] ántideo cruciábilitatibus ánimi.
|
205
|
iactór [crucior] agitor stimulór, versor
|
|
in amóris rota, miser éxanimor,
|
|
feror dífferor distrahor díripior,
|
|
ita núbilam mentem animi hábeo.
|
209-210
|
ubi sum, íbi non sum, úbi non sum, íbist animus,
|
211
|
ita mi ómnia sunt ingénia;
|
|
quod lúbet, non lubet iam id cóntinuo,
|
|
ita me Amor lassum animi lúdificat,
|
214-215
|
fugat, ágit, appetit, raptát, retinet,
|
216
|
lactát, largitur: quód dat non dat; déludit:
|
|
modo quód suasit, <id> díssuadet,
|
|
quod díssuasit, id osténtat.
|
219-220
|
maritúmis moribus mecum experitur
|
221
|
ita méum frangit amantem ánimum;
|
|
neque, nísi quia miser non eó pessum,
|
|
mihi úlla abest perdito pérmities.
|
|
ita páter apud villam détinuit
|
225
|
me hos diés sex ruri cóntinuos,
|
|
neque lícitum interea est méam amicam visére *
|
|
estne hóc miserum memorátu?
|
|
* * *
|
|
nudiussextus
|
230
|
(Alc.) Pótine tu homo facinus facere strenuom? (Servvs) Aliorum affatim est
|
|
qui faciant. sane ego me nolo fortem perhiberi virum.
|
|
* * *
|
232a
|
Servvs Séd quid istuc? Alc. Mala multa dici mihi volo. Serv. Qua gratia?
|
233
|
Alc. Quia vivo. Serv. Facile id quidem edepol possum, si tu vis. Alc. Volo.
|
|
Serv. At enim ne tu exponas pugno os metuo in imperio meo.
|
235
|
Alc. Numquam edepol faciam. Serv. Fidem da. Alc. Do, non facturum esse me.
|
|
sed ego primum, tot qui ab amica abesse potuerim dies,
|
|
sum nihili. Serv. Nihili hercle vero es. Alc. * perdite,
|
|
quae me amaret contra. Serv. Dignus hercle es infortunio.
|
|
Alc. Ei me <tot tam> acerba facere in corde. Serv. Frugi nunquam eris.
|
240
|
Alc. Praesertim quae coniurasset mecum et firmasset fidem,
|
|
Serv. Neque deos neque homines aequom est facere tibi posthac bene.
|
|
Alc. Quae esset aetatem exactura mecum in matrimonio,
|
|
Serv. Compedes te capere oportet neque eas unquam ponere.
|
|
Alc. Quae mihi esset commendata et meae fidei concredita,
|
245
|
Serv. Hercle te verberibus multum caedi oportere arbitror.
|
|
Alc. Quae mellillam me vocare et suavium solitast suom.
|
|
Serv. Ob istuc unum verbum dignu's, deciens qui furcam feras.
|
|
Alc. Egomet laetor. sed quid auctor nunc mihi es? Serv. Dicam tibi:
|
|
Supplicium illi des, suspendas te, ne tibi suscenseat.
|
250
|
Alc. Quian *
|
|
Serv. Quid tu ergo * te manuleo
|
|
* * *
|
|
(Alc.) Quid si amo? * (T.) * est amor
|
273
|
* atque illam quam <te> amare intellego
|
|
* si conclusos vos <me> habere in carcere
|
275
|
* amoris noctesque et dies
|
|
ni emórtuos *
|
|
mihi nunquam quisquam *
|
|
(T.) Immo maxumus.
|
|
nam quí amant stulte atque inmodeste atque inprobe
|
280
|
* ne ament.
|
|
* * *
|
|
(Alc.) * ubi tu es? Serv. Ecce me.
|
|
Alc. I, adfer mihi arma ét loricam adducito.
|
|
Serv. Loricam adducam?
|
285
|
Alc. I, curre, equom adfer. Serv. Hercle hic insanit miser.
|
|
Alc. Abi atque hastatos multos, multos velites,
|
|
multos cum multis—nil moror precario.
|
|
ubi sunt quae iussi? Serv. Sanus hic non est satis.
|
|
T. Ab anu esse credo nocitum, cum illaec sic facit.
|
290
|
Serv. Vtrum deliras, quaeso, an astans somnias,
|
|
qui equom me adferre iúbes, loricam adducere,
|
|
multos hastatos, post id multos velites,
|
|
multos cum multis? haec tu pervorsario
|
|
mihi fabulatu's. Alc. Dixin égo istaec, obsecro?
|
295
|
Serv. Modó quidem hercle haec dixisti. Alc. Non praesens quidem.
|
|
Serv. Praestigiator, siquidem hic non es atque ades.
|
|
T. Video ego te Amoris valde tactum toxico,
|
|
adulescens; eo te magis volo monitum. Alc. Mone.
|
|
T. Cave sís cum Amore tu unquam bellum sumpseris.
|
300
|
Alc. Quid faciam? T. Ad matrem eius devenias domum,
|
|
expurges, iures, ores blande per precem
|
|
eamque exores ne tibi suscenseat.
|
|
Alc. Expurigabo hercle omnia ad raucam ravim.
|
|
* * *
|
304a
|
Non. p. 72M
|
|
Senex prohibét divitiis máximis, dóte áltili atque opíma.
|
305
|
* * *
|
305a
|
muliérculam exornatulam. * quidem hercle scita.
|
306
|
quamquam vetus cantherius sum, etiam nunc, ut ego opinor,
|
|
adhinnire equolam possum ego hanc, si detur sola soli.
|
|
Gymnasivm Nimis opportune mi evenit rediisse Alcesimarchum;
|
|
nam sola nulla invitior solet esse. Sen. Me vocato,
|
310
|
ne sola sis: ego tecum <ero, volo> ego agere, ut tú agas aliquid.
|
|
Gymn. Nimis lépide exconcinnavit hasce aedis Alcesimarchus.
|
|
Sen. Vt quo<m Ven>us adgreditur, <place>t; lepidumst amare semper.
|
|
Gymn. Venerem meram haec aedes olent, quia amator expolivit.
|
|
Sen. Non modo ipsa lepidast, commode quoque hercle fabulatur.
|
315
|
sed cum dicta huius intérpretor, haec herclest, ut ego opinor,
|
|
meum quaé corrumpit filium. suspiciost eam esse,
|
|
utpote quam nunquam viderim; de opinione credo.
|
|
nam hasce aedis conductas habet meus gnatus, haec ubi astat:
|
|
hoc hanc eam esse opiniost; nam haec illum nominavit.
|
320
|
quid si adeam atque appellem. mali damnique inlecebra, salve.
|
|
Gymn. * vapulabis.
|
|
Sen. * volo apud te.
|
|
* * *
|
|
Gymn. Intro abeo,
|
330
|
nam méretricem astare in via solam prostibuli sanest.
|
|
* * *
|
|
Gymn. quid vis.
|
362
|
Sen. Volo éx te scire quidquid est *
|
|
quid ego usquam male feci tibi <aut meu>s quisquam, id edisserta,
|
|
quam ob rem me meumque filium quom <matr>e remque nostram
|
365
|
habes pérditui et praedatui? Gymn. Miser errat, ut ego dixi.
|
|
lepidast materies, ludam ego hunc, nam occasio videtur.
|
|
potin operam inique equidem malam <ut ne> des innocenti?
|
|
Sen. Sed <obsecro> te, nullusnest tibi amator alius quisquam,
|
|
nisi meus modo unus filius? Gymn. Quem quidem ego amem, alius nemo est.
|
370
|
Sen. At ego * Gymn. Nil moror: damno sunt tui mihi similes.
|
|
Sen. Quid * (Gymn.) isne est id arbitratus?
|
|
* * *
|
372a
|
Prisc. GL 2.111K
|
|
(Gym.) datores
|
373
|
negotioli bellissimi senices soletis esse.
|
|
* * *
|
373a
|
Prisc. GL 2.388K
|
|
Lena. Me respondere postulas? iniurium est.
|
374
|
stipulari semper me ultro oportet a viris,
|
375
|
eum quaestum facio, nil viris promittere.
|
|
* * *
|
376a
|
Prisc. GL 2.107K
|
|
siquidem ímperes pro copia, pro recula
|
377
|
* * *
|
377a
|
Festus 372M
|
|
Lena. Quin is, si itura es? nimium is vegrandi gradu.
|
378
|
Gymn. Pol ad cubituram, mater, magis sum exercita
|
|
fere quam ad cursuram. eo sum tardiuscula.
|
380
|
meminere officium suom.
|
|
ita mustulentus ventus nares attigit.
|
|
capillo scisso atque excissatis auribus
|
|
quae quasi carnificis angiporta purigans
|
|
* * *
|
404
|
non quasi nunc haec sunt hic, limaces, lividae,
|
405
|
febriculosae, miserae amicae, ósseae,
|
|
diobolares, schoeniculae, miraculae,
|
|
cum extritis talis, cum todillis crusculis
|
|
* * *
|
|
Sel. Molestus es.
|
449
|
Alc. Meae issula sua <aede>s egent. ad me <sine ducam>. Sel. Aufer manum.
|
450
|
Alc. Germana mea sororcula. Sel. Repudio te fraterculum.
|
|
Alc. Tum tu igitur, mea matercula. Mel. Repudio te † fraterculum.
|
|
Alc. Opsecro te Sel. Valeas. Alc. Vt sinas Sel. Nil moror. Alc. Expurigare me.
|
|
Sel. * Alc. Sine dicám. Mel. Satis sapit mihi tuis periuriis.
|
|
* at nunc non potest. Alc. Supplicium polliceri volo.
|
455
|
Sel. At mi aps te accipere non libet. Alc. Em omnia
|
|
patior iure infelix. Sel. Volup est neque tis misereri decet.
|
|
quamquam hominem *
|
|
verba dare *
|
|
non illa * qui frangant foedera
|
460
|
* eos *
|
|
(Sel.) dabis.—
|
|
Alc. At egó nec do néque te amíttam hodie, nisi quaé volo tecúm loqui
|
|
das mihi operam.
|
|
Mel. Pótin ut mihi molestus ne sis? Alc. Quin id est nomen mihi,
|
465
|
omnes mortales vocant molestum. *
|
|
* obsecro. Mel. At frustra obsecras.
|
|
* * *
|
|
quia sine omni * Alc. Dabo
|
|
ius iurandum. *
|
470
|
Mel. At ego nunc <ab> illo mihi <caveo> iure iurando tuo;
|
|
similest ius iurandum amantum quasi ius confusicium.
|
|
Alc. Nescia *
|
|
* (Mel.) nugas agis.
|
|
* * *
|
475
|
Alc. Supplicium dabo *
|
477
|
quo modo ego *
|
|
* (Mel.) quia es nactus novam,
|
|
quae * quaedam quasi tu nescias.
|
480
|
* Alc. Di deaeque illam perdant † pariter.
|
|
* umquam, si hoc fallo. Mel. Nil moror
|
|
* falsum fallis, eo te * ignorat fides.
|
|
postremo, si mihi dedisses verba, deis numquam dares.
|
|
Alc. Quin equidem illam ducam uxorem. Mel. Ducas, si *
|
485
|
nunc hoc si tibi commodumst, quae *
|
|
Alc. Instruxi illi aurum atque vestem. (Mel.) *
|
|
siquidem amabas, * illi instrui.
|
|
sed sino. iam hoc mihi responde quod <ego> te rogavero:
|
|
instruxisti *
|
490
|
tibi ita ut voluisti * (Alc.) quod volo.
|
|
Mel. Eo facetu's quia tibi aliast sponsa locuples Lemnia.
|
|
habeas. neque nos factione tanta quanta tu sumus
|
|
neque opes nostrae tam sunt validae quam tuae; verum tamen
|
|
hau metuo ne ius iurandum nostrum quisquam culpitet:
|
495
|
tu iam, si quid tibi dolebit, scies qua doleat gratia.
|
|
Alc. Di me perdant—Mel. Quodcumque optes, tibi velim contingere.
|
|
Alc. Si illam uxorem duxero umquam, mihi quam despondit pater.
|
|
Mel. Et me, si umquam tibi uxorem filiam dedero meam.
|
|
Alc. Patierin me periurare? Mel. Pol te aliquanto facilius,
|
500
|
quam me meamque rem perire et ludificari filiam.
|
|
alibi quaere ubi iuri iurando tuo satis sit subsidi:
|
|
hic apud nós iam, Alcesimarche, confregisti tesseram.
|
|
Alc. Face semel periclum. Mel. Feci saepe, quod factum queror.
|
|
Alc. Redde mi illam. Mel. Inter novam rem verbum usurpabo vetus:
|
505
|
quod dedi datum non vellem, quod relicuomst non dabo.
|
|
Alc. Non remissura es mihi illam? Mel. Pro me responsas tibi.
|
|
Alc. Non remittes? Mel. Scis iam dudum omnem meam sententiam.
|
|
Alc. Satin istuc tibi in corde certumst? Mel. Quin ego commentor quidem.
|
|
Alc. Non edepol <ego> istaec tua dicta nunc in auris recipio.
|
510
|
Mel. Non? hem, quid agis igitur? animum advorte iam, ut quid agas scias.
|
|
Alc. At ita me di deaeque, superi atque inferi et medioxumi,
|
|
itaque me Iuno regina et Iovis supremi filia
|
|
itaque me Saturnus eius patruos—Mel. Ecastor pater.
|
|
Alc. Itaque me Ops opulenta illius avia—Mel. Immo mater quidem.
|
515
|
Alc. Iuno filia et Saturnus patruos et summus Iuppiter—
|
|
tu me delenis, propter te haec pecco. Mel. Perge dicere.
|
|
Alc. Anne etiam, ut quid consultura sis sciam, pérgis eloqui?
|
|
Mel. Non remittam. definitumst. Alc. Enim vero ita me Iuppiter
|
|
itaque me Iuno itaque Ianus ita—quid dicam nescio.
|
520
|
iam scio. immo, mulier, audi, meam ut scias sententiam.
|
|
di me omnes, magni minuti, ét etiam patellarii
|
|
faxint, ne ego <dem vivae> vivos savium Selenio,
|
|
nisi ego teque tuamque † filiam meque hodie obtruncavero,
|
|
poste autem cum primo luci cras nisi ambo occidero,
|
525
|
et equidem hercle nisi pedatu tertio † omnis efflixero,
|
|
nisi tu illam remittis ad me. dixi quae volui. vale.—
|
|
Mel. Abiit intro iratus. quid ego nunc agam? si redierit
|
|
illa ad hunc, ibidem loci res erit: ubi odium occeperit,
|
|
illam extrudet, tum hanc uxorem Lemniam ducet domum.
|
530
|
sed tamen ibo et persequar: amens ne quid faciat, cauto opust.
|
|
postremo, quando aequa lege pauperi cum divite
|
|
non licet, perdam operam potius quam carebo filia.
|
|
sed quis hic est qui recta platea cursum huc contendit suom?
|
|
et illud paveo et hoc formido, ita tota sum misera in metu.
|
535
|