IV.iv
Cappadox Quoi homini di sunt propitii, ei non esse iratos puto. 557
postquam rem divinam feci, venit in mentem mihi,
ne trapezita exulatum abierit, argentum ut petam,
ut ego potius comedim quam ille. Ther. Iusseram salvere te. 560
Capp. Therapontigone Platagidore, salve; salvos quom advenis
in Epidaurum, hic hodie apud me—numquam delinges salem.
Ther. Bene vocas, verum locata res est—ut male sit tibi.
sed quid agit meum mercimonium ápud te? Capp. Nil apud mé quidem,
ne facias testis, neque equidem debeo quicquam. Ther. Quid est? 565
Capp. Quod fui iuratus feci. Ther. Reddin an non virginem,
prius quam te huic meae machaerae óbicio, mastigia?
Capp. Vapulare ego te vehementer iubeo: ne me territes.
illa abductast, tu auferere hinc a me, si perges mihi
male loqui, profecto, cuí ego nisi malum nil debeo. 570
T. Mihin malum minitare? C. Atque edepol non minitabor, sed dabo,
mihi si perges mólestus esse. Ther. Leno minitatur mihi,
meaeque pugnae proeliares plurimae optritae iacent?
at ita me machaera et clupeus *
bene iuvent pugnantem in acie: nisi mi virgo redditur, 575
iam ego te faciam ut hic formicae frustillatim differant.
Capp. At ita me volsellae, pecten, speculum, calamistrum meum
bene me amassint meaque axitia linteumque extersui,
ut ego tua magnifica verba néque istas tuas magnas minas
non pluris facio quam ancillam meam quae latrinam lavat. 580
ego illam reddidi qui argentum a te attulit. Ther. Quis is est homo?
Capp. Tuom libertum ésse aiebat sese Summanum. Ther. Meum?
attat, Curculio hercle verba mihi dedit, cum cogito.
is mihi anulum subripuit. Capp. Perdidistin tu anulum?
miles pulchre centuriatus est expuncto in manipulo. 585
Ther. Vbi nunc Curculionem inveniam? Capp. In tritico facillume,
vel quingentos curculiones pro uno faxo reperias.
ego abeo, vale atque salve.—Ther. Male vale, male sit tibi.
quid ego faciam? maneam an abeam? sicin mi esse os oblitum?
cupio dare mercedem qui illunc ubi sit commonstret mihi. 590