Nunc, ut institui, proficiscar ad omnia Aemiliani
|
29.1
|
huiusce deliramenta orsus ab eo, quod ad suspicionem
|
|
magiae quasi ualidissimum in principio dici animaduertisti,
|
|
nonnulla me piscium genera per quosdam piscatores pretio
|
|
quaesisse. utrum igitur horum ad suspectandam magian
|
5
|
ualet? quodne piscatores mihi piscem quaesierunt? (scilicet
|
|
ergo phrygionibus aut fabris negotium istud dandum fuisse
|
|
atque ita opera cuiusque artis permutanda, si uellem ca-
|
|
lumniis uestris uitare, ut faber mihi piscem euerreret, ut
|
|
piscator mutuo lignum dedolaret.) an ex eo intellexistis
|
10
|
maleficio quaeri pisciculos, quod pretio quaerebantur?
|
|
(credo, si conuiuio uellem, gratis quaesissem.) quin igitur
|
|
etiam ex aliis plerisque me arguitis? nam saepe numero
|
|
et uinum et holus et pomum et panem pretio mutaui.
|
|
eo pacto cuppedinariis omnibus famem decernis; quis enim
|
15
|
ab illis obsonare audebit, si quidem statuitur omnia edulia
|
|
quae depenso para<n>tur non cenae, sed magiae desiderari?
|
|
quod si nihil remanet suspicionis, neque in piscatoribus
|
|
mercede inuitatis ad quod solent, ad piscem capiundum,
|
|
(quos tamen nullos ad testimonium produxere, quippe qui
|
20
|
nulli fuerunt), neque in ipso pretio rei uenalis (cuius
|
|
tamen quantitatem nullam taxauere, ne, si mediocre pre-
|
|
tium dixissent, contemneretur, si plurimum, non crederetur)
|
|
—si in his, ut dico, nulla suspicio est: respondeat mihi
|
|
Aemilianus, quo proximo signo ad accusationem magiae
|
25
|
sit inductus.
|
|