Dixi, cur non arbitrer quicquam negotii esse magis et
|
32.1
|
piscibus. nunc, si uidetur, credamus Aemiliano solere
|
|
pisces etiam ad magicas potestates adiutare. num ergo
|
|
propterea quicumque quaerit et ipse magus est? eo qui-
|
|
dem pacto et qui myoparonem quaesierit pirata erit et
|
5
|
qui uectem perfossor et qui gladium sicarius. nihil in
|
|
rebus omnibus tam innoxium dices, quin id possit aliquid
|
|
aliqua obesse, nec tam laetum, quin possit ad tristitu-
|
|
dinem intellegi. nec tamen omnia idcirco ad nequiorem
|
|
suspicionem trahuntur, ut si tus et casiam et myrram
|
10
|
ceterosque id genus odores funeri tantum emptos arbitreris,
|
|
cum et medicamento parentur et sacrificio. ceterum eodem
|
|
piscium argumento etiam Menelai socios putabis magos
|
|
fuisse, quos ait poeta praecipuus flexis hamulis apud Pharum
|
|
insulam famem propulsasse; etiam mergos et delfinos et
|
15
|
scillam tu eodem referes, etiam gulones omnes, qui inpendio
|
|
a piscatoribus mercantur, etiam ipsos piscatores, qui om-
|
|
nium generum piscis arte adquirunt. 'cur ergo tu quaeris?'
|
|
nolo equidem nec necessarium habeo tibi dicere, sed per te,
|
|
si potes, ad hoc quaesisse me argue; ut si elleborum uel
|
20
|
cicutam uel sucum papaueris emissem, item alia eiusdem
|
|
modi quorum moderatus usus salutaris, sed commixtio uel
|
|
quantitas noxia est, quis aequo animo pateretur, si me per
|
|
haec ueneficii arcesseres, quod ex illis potest homo occidi?
|
|