Vt puto, Maxime, satis uideor cuiuis uel iniquissimo
|
57.1
|
animum explesse et, quod ad sudarium pertineat, omnem
|
|
criminis maculam detersisse, ac bono iam periculo ad
|
|
testimonium illud Crassi, quod post ista quasi grauissi-
|
|
mum legerunt, a suspicionibus Aemiliani transcensurus.
|
5
|
testimonium ex libello legi audisti gumiae cuiusdam et
|
|
desperati lurconis Iuni Crassi, me in eius domo nocturna
|
|
sacra cum Appio Quintiano amico meo factitasse, qui ibi
|
|
mercede deuersabatur. idque se ait Crassus, quamquam
|
|
in eo tempore uel Alexandreae fuerit, tamen taedae fumo
|
10
|
et auium plumis comperisse. scilicet eum, cum Alexan-
|
|
dreae symposia obiret—est enim Crassus iste, qui non
|
|
inuitus de die in ganeas conrepat—, in illo cauponii
|
|
nidore pinnas de penatibus suis aduectas aucupatum,
|
|
fumum domus suae adgnouisse patrio culmine longe ex-
|
15
|
ortum. quem si oculis uidit, ultra Vlixi uota et desideria
|
|
hic quidem est oculatus; Vlixes fumum terra sua emergen-
|
|
tem compluribus annis e litore prospectans frustra cap-
|
|
tauit: Crassus in paucis quibus afuit mensibus eundem
|
|
fumum sine labore in taberna uinaria sedens conspexit.
|
20
|
sin uero naribus nidorem domesticum praesensit, uincit
|
|
idem sagacitate odorandi canes et uulturios; cui enim
|
|
cani, cui uulturio Alexandrini caeli quicquam abusque
|
|
Oeensium finibus oboleat? est quidem Crassus iste
|
|
summus helluo et omnis fumi non imperitus, sed pro-
|
25
|
fecto pro studio bibendi, quo solo censetur, facilius ad
|
|
eum Alexandria<m> uini aura quam fumi perueniret. in-
|
58.1
|
tellexit hoc et ipse incredibile futurum; nam dicitur ante
|
|
horam diei secundam ieiunus adhuc et abstemius testimo-
|
|
nium istud uendidisse. igitur scripsit haec se ad hunc
|
|
modum comperisse: postquam Alexandria reuenerit, domum
|
5
|
suam recta contendisse, qua iam Quintianus migrarat; ibi
|
|
in uestibulo multas auium pinnas offendisse, praeterea pa-
|
|
rietes fuligine deformatos; quaesisse causas ex seruo suo,
|
|
quem Oeae reliquerit, eumque sibi de meis et Quintiani
|
|
nocturnis sacris indicasse. quam uero subtiliter compo-
|
10
|
situm et uerisimiliter commentum me, si quid eius facere
|
|
uellem, non domi meae potius facturum fuisse, Quintianum
|
|
istum, qui mihi assistit, quem ego pro amicitia quae mihi
|
|
cum eo artissima est proque eius egregia eruditione et
|
|
perfectissima eloquentia honoris et laudis gratia nomino,
|
15
|
hunc igitur Quintianum, si quas auis in cena habuisset
|
|
aut, quod aiunt, magiae causa interemisset, puerum nullum
|
|
habuisse, qui pinnas conuerreret et foras abiceret; prae-
|
|
terea fumi tantam uim fuisse, ut parietes atros redderet,
|
|
eamque deformitatem, quoad habitauit, passum in cubi-
|
20
|
culo suo Quintianum. nihil dicis, Aemiliane, non est ueri
|
|
simile, nisi forte Crassus non in cubiculum reuersus per-
|
|
rexit, sed suo more recta ad focum. unde autem seruus
|
|
Crassi suspicatus est noctu potissimum parietes fumigatos?
|
|
an ex fumi colore? uidelicet fumus nocturnus nigrior est
|
25
|
eoque diurno fumo differt. cur autem suspicax seruus
|
|
ac tam diligens passus est Quintianum migrare prius
|
|
quam mundam domum redderet? cur illae plumae quasi
|
|
plumbeae tam diu aduentum Crassi manserunt? non
|
|
insimulet Crassus seruum suum: ipse haec potius de fuligine
|
30
|
et pinnis mentitus est, dum non potest nec in testimonio
|
|
dando discedere longius a culina.
|
|