Habes crimen meum, Maxime, quasi improbi comisatoris
|
10.1
|
de sertis et canticis compositum. hic illud etiam reprehendi
|
|
animaduertisti, quod, cum aliis nominibus pueri uocentur,
|
|
ego eos Charinum et Critian appellitarim. eadem igitur
|
|
opera accusent C. Catul<l>um, quod Lesbiam pro Clodia nomi-
|
5
|
narit, et Ticidam similiter, quod quae Metella erat Perillam
|
|
scripserit, et Propertium, qui Cunthiam dicat, Hostiam
|
|
dissimulet, et Tibullum, quod ei sit Plania in animo, Delia
|
|
in uersu. e[t]quidem C. Lucilium, quanquam sit iambicus,
|
|
tamen improbarim, quod Gentium et Macedonem pueros
|
10
|
directis nominibus carmine suo prostituerit. quanto mode-
|
|
stius tandem Mantuanus poeta, qui itidem ut ego puerum
|
|
amici sui Pollionis bucolico ludicro laudans et abstinens
|
|
nominum sese quidem Corydonem, puerum uero Alexin
|
|
uocat. sed Aemilianus, uir ultra Virgilianos opiliones et
|
15
|
busequas rusticanus, agrestis quidem semper et barbarus,
|
|
uerum longe austerior ut putat Serranis et Curiis et
|
|
Fabriciis, negat id genus uersus Platonico philosopho com-
|
|
petere. etiamne, Aemiliane, si Platonis ipsius exemplo
|
|
doceo factos? cuius nulla carmina extant nisi amoris elegia;
|
20
|
nam cetera omnia, credo quod tam lepida non erant, igni
|
|
deussit. disce igitur uersus Platonis philosophi in puerum
|
|
Astera, si tamen tantus natu potes litteras discere:
|
|
ἀστὴρ πρὶν μὲν ἔλαμπες ἐνὶ ξωοῖσιν Ἑῷος·
|
|
νῦν δὲ θανὼν λάμπεις Ἕσπερος ἐν φθιμένοις.
|
25
|
item eiusdem Platonis in Alexin Phaedrumque pueros
|
|
coniuncto carmine:
|
|
νῦν ὅτε μηδὲν Ἄλεξις ὅσον μόνον εἶφ’ ὅτι καλός,
|
|
ὦπται καὶ πάντῃ πᾶσι περιβλέπεται.
|
|
θυμέ, <τί> μηνύεις κυσὶν ὀστέον; εἶτ’ ἀνιήσει
|
30
|
ὕστερον. οὐχ οὕτω Φαῖδρον ἀπωλέσαμεν;
|
|
ne pluris commemorem, nouissimum uersum eius de Dione
|
|
Syracusano si dixero, finem faciam: ὦ ἐμὸν ἐκμήνας θυμὸν
|
|
ἔρωτι Δίων. Sed sumne ego ineptus, qui haec etiam in
|
11.1
|
iudicio? an uos potius calumniosi, qui etiam haec in
|
|
accusatione, quasi ullum specimen morum sit uersibus
|
|
ludere? Catullum ita respondentem maliuolis non legistis:
|
|
'nam castum esse decet pium poetam
|
5
|
ipsum, uersiculos nihil necesse est'?
|
|
Diuus Adrianus cum Voconi amici sui poetae tumulum
|
|
uorsibus muneraretur, ita scripsit: 'lasciuus uersu, mente
|
|
pudicus eras', quod nunquam ita dixisset, si forent lepi-
|
|
diora carmina argumentum impudicitiae habenda. ipsius
|
10
|
etiam diui Adriani multa id genus legere me memini.
|
|
aude sis, Aemiliane, dicere male id fieri, quod imperator
|
|
et censor diuus Adrianus fecit et factum memoriae reli-
|
|
quit. ceterum Maximum quicquam putas culpaturum,
|
|
quod sciat Platonis exemplo a me factum? cuius uersus
|
15
|
quos nunc percensui tanto sanctiores sunt, quanto aper-
|
|
tiores, tanto pudicius compositi, quanto simplicius professi;
|
|
namque haec et id genus omnia dissimulare et occultare
|
|
peccantis, profiteri et promulgare ludentis est; quippe
|
|
natura uox innocentiae, silentium maleficio distributa.
|
20
|
mitto enim dicere alta illa et diuina Platonica, rarissimo
|
12.1
|
cuique piorum ignara, ceterum omnibus profanis incognita:
|
|
geminam esse Venerem deam, proprio quamque amore et
|
|
diuersis amatoribus pollentis; earum alteram uulgariam,
|
|
quae sit percita populari amore, non modo humanis
|
5
|
animis, uerum etiam pecuinis et ferinis ad libidinem
|
|
imperitare ui immodica trucique perculsorum animalium
|
|
serua corpora complexu uincientem: alteram uero caelitem
|
|
Venerem, praeditam [quae sit] optimati amore, solis homi-
|
|
nibus et eorum paucis curare, nullis ad turpitudinem
|
10
|
stimulis uel illecebris sectatores suos percellentem; quippe
|
|
amorem eius non amoenum et lasciuum, sed contra in-
|
|
com[i]tum et serium pulchritudine honestatis uirtutes ama-
|
|
toribus suis conciliare, et si quando decora corpora
|
|
co<m>mendet, a contumelia eorum procul absterrere; neque
|
15
|
enim quicquam aliud in corporum forma diligendum quam
|
|
quod ammoneant diuinos animos eius pulchritudinis, quam
|
|
prius ueram et sinceram inter deos uidere. quapropter, ut
|
|
semper, eleganter Afranius hoc scriptum relinquat: 'amabit
|
|
sapiens, cupient ceteri', tamen si uerum uelis, Aemiliane,
|
20
|
uel si haec intellegere unquam potes, non tam amat
|
|
sapiens quam recordatur. da igitur ueniam Platoni philo-
|
13.1
|
sopho uersuum eius de amore, ne ego necesse habeam
|
|
contra sententiam Neoptolemi Enniani pluribus philoso-
|
|
phari; uel si tu id non facis, ego me facile patiar in
|
|
huiuscemodi uersibus culpari cum Platone. tibi autem,
|
5
|
Maxime, habeo gratiam propensam, cum has quoque appen-
|
|
dices defensionis meae iccirco necessarias, quia accusationi
|
|
rependuntur, tam attente audis. et ideo hoc etiam peto,
|
|
quod mihi ante ipsa crimina superest audias, ut adhuc
|
|
fecisti, libenter et diligenter.
|
10
|