LIBER II
|
|
Vt primum nocte discussa sol nouus diem fecit,
|
2.1.1
|
et somno simul emersus et lectulo, anxius alioquin et
|
|
nimis cupidus cognoscendi quae rara miraque sunt,
|
|
reputansque me media Thessaliae loca tenere qua
|
|
artis magicae natiua cantamina totius orbis consono
|
5
|
ore celebrentur fabulamque illam optimi comitis
|
|
Aristomenis de situ ciuitatis huius exortam, suspen-
|
|
sus alioquin et uoto simul et studio, curiose singula
|
|
considerabam. Nec fuit in illa ciuitate quod aspiciens
|
|
id esse crederem quod esset, sed omnia prorsus ferali
|
10
|
murmure in aliam effigiem translata, ut et lapides
|
|
quos offenderem de homine duratos et aues quas au-
|
|
direm indidem plumatas et arbores quae pomerium
|
|
ambirent similiter foliatas et fontanos latices de cor-
|
|
poribus humanis fluxos crederem; iam statuas et
|
15
|
imagines incessuras, parietes locuturos, boues et id
|
|
genus pecua dicturas praesagium, de ipso uero caelo
|
|
et iubaris orbe subito uenturum oraculum.
|
|
Sic attonitus, immo uero cruciabili desiderio
|
2.1
|
stupidus, nullo quidem initio uel omnino uestigio cupi-
|
|
dinis meae reperto cuncta circumibam tamen. Dum
|
|
in luxum nepotalem similis ostiatim singula pererro,
|
|
repente me nescius forum cupidinis intuli, et ecce
|
5
|
mulierem quampiam frequenti stipatam famulitione
|
|
ibidem gradientem adcelerato uestigio comprehendo;
|
|
aurum in gemmis et in tunicis, ibi inflexum, hic in-
|
|
textum, matronam profecto confitebatur. Huius
|
|
adhaerebat lateri senex iam grauis in annis, qui ut
|
10
|
primum me conspexit 'Est,' inquit 'hercules, est Lu-
|
|
cius', et offert osculum et statim incertum quidnam
|
|
in aurem mulieris obganniit; 'Quin' inquit 'etiam
|
|
ipse parentem tuam accedis et salutas?' 'Vereor' in-
|
|
quam 'ignotae mihi feminae' et statim rubore suffu-
|
15
|
sus deiecto capite restiti. At illa optutum in me con-
|
|
uersa: 'En' inquit 'sanctissimae Saluiae matris ge-
|
|
nerosa probitas, sed et cetera corporis execrabiliter
|
|
ad [regulam qua diligenter aliquid adfingunt] <amus>-
|
|
sim congruentia: inenormis proceritas, suculenta
|
20
|
gracilitas, rubor temperatus, flauum et inadfectatum
|
|
capillitium, oculi caesii quidem, sed uigiles et in
|
|
aspectu micantes, prorsus aquilini, os quoquouersum
|
|
floridum, speciosus et immeditatus incessus.'
|
|
Et
|
3.1
|
adiecit: 'Ego te, o Luci, meis istis manibus educaui,
|
|
quidni? parentis tuae non modo sanguinis, uerum ali-
|
|
moniarum etiam socia. Nam et familia Plutarchi am-
|
|
bae prognatae sumus et eandem nutricem simul bibi-
|
5
|
mus et in nexu germanitatis una coaluimus. Nec aliud
|
|
nos quam dignitas discernit, quod illa clarissimas ego
|
|
priuatas nuptias fecerimus. Ego sum Byrrhena illa,
|
|
cuius forte saepicule nomen inter tuos educatores fre-
|
|
quentatum retines. Accede itaque hospitium fiducia,
|
10
|
immo uero iam tuum proprium larem.'
|
|
Ad haec ego, iam sermonis ipsius mora rubore di-
|
|
gesto: 'Absit,' inquam 'parens, ut Milonem hospitem
|
|
sine ulla querela deseram; sed plane, quod officiis in-
|
|
tegris potest effici, curabo sedulo. Quoties itineris
|
15
|
huius ratio nascetur, numquam erit ut non apud te
|
|
deuertar.'
|
|
Dum hunc et huius modi sermonem altercamur,
|
|
paucis admodum confectis passibus ad domum Byr-
|
|
rhenae peruenimus.
|
20
|
Atria longe pulcherrima columnis quadrifa-
|
4.1
|
riam per singulos angulos stantibus attolerabant sta-
|
|
tuas, palmaris deae facies, quae pinnis explicitis sine
|
|
gressu pilae uolubilis instabile uestigium plantis rosci-
|
|
dis delibantes nec ut maneant inhaerent et iam uolare
|
5
|
creduntur. Ecce lapis Parius in Dianam factus tenet
|
|
libratam totius loci medietatem, signum perfecte lu-
|
|
culentum, ueste reflatum, procursu uegetum, in-
|
|
troeuntibus obuium et maiestate numinis uenera-
|
|
bile; canes utrimquesecus deae latera muniunt, qui
|
10
|
canes et ipsi lapis erant; his oculi minantur, aures
|
|
rigent, nares hiant, ora saeuiunt, et sicunde de proxi-
|
|
mo latratus ingruerit, eum putabis de faucibus lapi-
|
|
dis exire, et in quo summum specimen operae fabri-
|
|
lis egregius ille signifex prodidit, sublatis canibus in
|
15
|
pectus arduis pedes imi resistunt, currunt priores.
|
|
Pone tergum deae saxum insurgit in speluncae mo-
|
|
dum muscis et herbis et foliis et uirgulis et sicubi pam-
|
|
pinis et arbusculis alibi de lapide florentibus. Splen-
|
|
det intus umbra signi de nitore lapidis. Sub extrema
|
20
|
saxi margine poma et uuae faberrime politae depen-
|
|
dent, quas ars aemula naturae ueritati similes expli-
|
|
cuit. Putes ad cibum inde quaedam, cum mustulen-
|
|
tus autumnus maturum colorem adflauerit, posse
|
|
decerpi, et si fontem, qui deae uestigio discurrens in
|
25
|
lenem uibratur undam, pronus aspexeris, credes illos
|
|
ut rure pendentes racemos inter cetera ueritatis nec
|
|
agitationis officio carere. Inter medias frondes lapi-
|
|
dis Actaeon simulacrum curioso optutu in deam [sum]
|
|
proiectus iam in ceruum ferinus et in saxo simul et in
|
30
|
fonte loturam Dianam opperiens uisitur.
|
|
Dum haec identidem rimabundus eximie delec-
|
5.1
|
tor, 'Tua sunt' ait Byrrhena 'cuncta quae uides', et
|
|
cum dicto ceteros omnes sermone secreto decedere
|
|
praecipit. Quibus dispulsis omnibus: 'Per hanc' in-
|
|
quit, 'deam, o Luci carissime, ut anxie tibi metuo et
|
5
|
ut pote pignori meo longe prouisum cupio, caue tibi,
|
|
sed caue fortiter a malis artibus et facinorosis illece-
|
|
bris Pamphiles illius, quae cum Milone isto, quem
|
|
dicis hospitem, nupta est. Maga primi nominis et
|
|
omnis carminis sepulchralis magistra creditur, quae
|
10
|
surculis et lapillis et id genus friuolis inhalatis omnem
|
|
istam lucem mundi sideralis imis Tartari et in uetus-
|
|
tum chaos submergere nouit. Nam simul quemque
|
|
conspexerit speciosae formae iuuenem, uenustate eius
|
|
sumitur et ilico in eum et oculum et animum detor-
|
15
|
quet. Serit blanditias, inuadit spiritum, amoris pro-
|
|
fundi pedicis aeternis alligat. Tunc minus morigeros
|
|
et uilis fastidio in saxa et in pecua et quoduis animal
|
|
puncto reformat, alios uero prorsus extinguit. Haec
|
|
tibi trepido et cauenda censeo. Nam et illa uritur
|
20
|
perpetuum et tu per aetatem et pulchritudinem ca-
|
|
pax eius es.' Haec mecum Byrrhena satis anxia.
|
|
At ego curiosus alioquin, ut primum artis ma-
|
6.1
|
gicae semper optatum nomen audiui, tantum a cau-
|
|
tela Pamphiles afui ut etiam ultro gestirem tali ma-
|
|
gisterio me uolens ampla cum mercede tradere et
|
|
prorsus in ipsum barathrum saltu concito praecipi-
|
5
|
tare. Festinus denique et uecors animi manu eius
|
|
uelut catena quadam memet expedio et 'Salue' pro-
|
|
pere addito ad Milonis hospitium perniciter euolo.
|
|
Ac dum amenti similis celero uestigium, 'Age,' in-
|
|
quam 'o Luci, euigila et tecum esto. Habes exopta-
|
10
|
tam occasionem, et uoto diutino poteris fabulis miris
|
|
explere pectus. Aufer formidines pueriles, comminus
|
|
cum re ipsa nauiter congredere, et a nexu quidem
|
|
uenerio hospitis tuae tempera et probi Milonis genia-
|
|
lem torum religiosus suspice, uerum enimuero Photis
|
15
|
famula petatur enixe. Nam et forma scitula et mori-
|
|
bus ludicra et prorsus argutula est. Vesperi quoque
|
|
cum somno concederes, et in cubiculum te deduxit
|
|
comiter et blande lectulo collocauit et satis amanter
|
|
cooperuit et osculato tuo capite quam inuita disce-
|
20
|
deret uultu prodidit, denique saepe retrorsa respi-
|
|
ciens substitit. Quod bonum felix et faustum itaque,
|
|
licet salutare non erit, Photis illa temptetur.'
|
|
Haec mecum ipse disputans fores Milonis ac-
|
7.1
|
cedo et, quod aiunt, pedibus in sententiam meam
|
|
uado. Nec tamen domi Milonem uel uxorem eius of-
|
|
fendo, sed tantum caram meam Photidem: suis para-
|
|
bat isicium fartim concisum et pulpam frustatim con-
|
5
|
sectam †ambacupascuae iurulenta et quod naribus
|
|
iam inde ariolabar, tuccetum perquam sapidissimum.
|
|
Ipsa linea tunica mundule amicta et russea fasceola
|
|
praenitente altiuscule sub ipsas papillas succinctula
|
|
illud cibarium uasculum floridis palmulis rotabat in
|
10
|
circulum, et in orbis flexibus crebra succutiens et
|
|
simul membra sua leniter inlubricans, lumbis sensim
|
|
uibrantibus, spinam mobilem quatiens placide de-
|
|
center undabat. Isto aspectu defixus obstupui et mi-
|
|
rabundus steti, steterunt et membra quae iacebant
|
15
|
ante. Et tandem ad illam: 'Quam pulchre quamque
|
|
festiue,' inquam 'Photis mea, ollulam istam cum nati-
|
|
bus intorques! Quam mellitum pulmentum apparas!
|
|
Felix et <certo> certius beatus cui permiseris illuc di-
|
|
gitum intingere.'
|
20
|
Tunc illa lepida alioquin et dicacula puella: 'Dis-
|
|
cede,' inquit 'miselle, quam procul a meo foculo,
|
|
discede. Nam si te uel modice meus igniculus afflaue-
|
|
rit, ureris intime nec ullus extinguet ardorem tuum
|
|
nisi ego, quae dulce condiens et ollam et lectulum
|
25
|
suaue quatere noui.'
|
|
Haec dicens in me respexit et risit. Nec ta-
|
8.1
|
men ego prius inde discessi quam diligenter omnem
|
|
eius explorassem habitudinem. Vel quid ego de cete-
|
|
ris aio, cum semper mihi unica cura fuerit caput capil-
|
|
lumque sedulo et puplice prius intueri et domi postea
|
5
|
perfrui sitque iudicii huius apud me certa et statuta
|
|
ratio, uel <quod . . . > uel quod praecipua pars ista cor-
|
|
poris in aperto et perspicuo posita prima nostris lu-
|
|
minibus occurrit et quod in ceteris membris floridae
|
|
uestis hilaris color, hoc in capite nitor natiuus opera-
|
10
|
tur; denique pleraeque indolem gratiamque suam
|
|
probaturae lacinias omnes exuunt, amicula dimouent,
|
|
nudam pulchritudinem suam praebere se gestiunt ma-
|
|
gis de cutis roseo rubore quam de uestis aureo colore
|
|
placiturae. At uero—quod nefas dicere, nec quod
|
15
|
sit ullum huius rei tam dirum exemplum!—si
|
|
cuiuslibet eximiae pulcherrimaeque feminae caput ca-
|
|
pillo spoliaueris et faciem natiua specie nudaueris,
|
|
licet illa caelo deiecta, mari edita, fluctibus educata,
|
|
licet inquam Venus ipsa fuerit, licet omni Gratiarum
|
20
|
choro stipata et toto Cupidinum populo comitata et
|
|
balteo suo cincta, cinnama fraglans et balsama rorans,
|
|
calua processerit, placere non poterit nec Vulcano
|
|
suo.
|
|
Quid cum capillis color gratus et nitor splen-
|
9.1
|
didus inlucet et contra solis aciem uegetus fulgurat
|
|
uel placidus renitet aut in contrariam gratiam uariat
|
|
aspectum et nunc aurum coruscans in lenem mellis
|
|
deprimitur umbram, nunc coruina nigredine caerulus
|
5
|
columbarum colli flosculos aemulatur, uel cum gut-
|
|
tis Arabicis obunctus et pectinis arguti dente tenui
|
|
discriminatus et pone uersum coactus amatoris ocu-
|
|
lis occurrens ad instar speculi reddit imaginem gra-
|
|
tiorem? Quid cum frequenti subole spissus cumulat
|
10
|
uerticem uel prolixa serie porrectus dorsa permanat?
|
|
Tanta denique est capillamenti dignitas ut quamuis
|
|
auro ueste gemmis omnique cetero mundo exornata
|
|
mulier incedat, tamen, nisi capillum distinxerit, or-
|
|
nata non possit audire.
|
15
|
Sed in mea Photide non operosus sed inordinatus
|
|
ornatus addebat gratiam. Vberes enim crines leniter
|
|
remissos et ceruice dependulos ac dein per colla dis-
|
|
positos sensimque sinuatos patagio residentes pau-
|
|
lisper ad finem conglobatos in summum uerticem no-
|
20
|
dus adstrinxerat.
|
|
Nec diutius quiui tantum cruciatum uoluptatis
|
10.1
|
eximiae sustinere, sed pronus in eam, qua fine sum-
|
|
mum cacumen capillus ascendit, mellitissimum illud
|
|
sauium impressi. Tum illa ceruicem intorsit et ad me
|
|
conuersa limis et morsicantibus oculis: 'Heus tu, sco-
|
5
|
lastice,' ait 'dulce et amarum gustulum carpis. Caue
|
|
ne nimia mellis dulcedine diutinam bilis amaritudi-
|
|
nem contrahas.'
|
|
'Quid istic' inquam 'est, mea festiuitas, cum sim
|
|
paratus uel uno sauiolo interim recreatus super istum
|
10
|
ignem porrectus assari' et cum dicto artius eam com-
|
|
plexus coepi sauiari. Iamque aemula libidine in amo-
|
|
ris parilitatem congermanescenti mecum, iam paten-
|
|
tis oris inhalatu cinnameo et occursantis linguae in-
|
|
lisu nectareo prona cupidine adlibescenti: 'Pereo',
|
15
|
inquam 'immo iam dudum perii, nisi tu propitiaris'.
|
|
Ad haec illa rursum me deosculato: 'Bono animo
|
|
esto,' inquit 'nam ego tibi mutua uoluntate manci-
|
|
pata sum, nec uoluptas nostra differetur ulterius, sed
|
|
prima face cubiculum tuum adero. Abi ergo ac te
|
20
|
compara, tota enim nocte tecum fortiter et ex animo
|
|
proeliabor.'
|
|
His et talibus obgannitis sermonibus inter nos
|
11.1
|
discessum est. Commodum meridies accesserat et mit-
|
|
tit mihi Byrrhena xeniola porcum opimum et quinque
|
|
gallinulas et uini cadum in aetate pretiosi. Tunc ego
|
|
uocata Photide: 'Ecce' inquam 'Veneris hortator et
|
5
|
armiger Liber aduenit ultro. Vinum istud hodie sor-
|
|
bamus omne, quod nobis restinguat pudoris ignauiam
|
|
et alacrem uigorem libidinis incutiat. Hac enim sitar-
|
|
chia nauigium Veneris indiget sola, ut in nocte perui-
|
|
gili et oleo lucerna et uino calix abundet.'
|
10
|
Diem ceterum lauacro ac dein cenae dedimus.
|
|
Nam Milonis boni concinnaticiam mensulam rogatus
|
|
adcubueram, quam pote tutus ab uxoris eius aspectu,
|
|
Byrrhenae monitorum memor, et perinde in eius fa-
|
|
ciem oculos meos ac si in Auernum lacum formidans
|
15
|
deieceram. Sed adsidue respiciens praeministrantem
|
|
Photidem inibi recreabar animi, cum ecce iam uespera
|
|
lucernam intuens Pamphile: 'Quam largus' inquit
|
|
'imber aderit crastino', et percontanti marito qui
|
|
comperisset istud respondit sibi lucernam praedicere.
|
20
|
Quod dictum ipsius Milo risu secutus: 'Grandem'
|
|
inquit 'istam lucernam Sibyllam pascimus, quae
|
|
cuncta caeli negotia et solem ipsum de specula cande-
|
|
labri contuetur.'
|
|
Ad haec ego subiciens: 'Sunt' aio 'prima
|
12.1
|
huiusce diuinationis experimenta; nec mirum, licet
|
|
modicum istum igniculum et manibus humanis labo-
|
|
ratum, memorem tamen illius maioris et caelestis ignis
|
|
uelut sui parentis, quid is sit editurus in aetheris uer-
|
5
|
tice diuino praesagio et ipsum scire et nobis enun-
|
|
tiare. Nam et Corinthi nunc apud nos passim Chal-
|
|
daeus quidam hospes miris totam ciuitatem responsis
|
|
turbulentat et arcana fatorum stipibus emerendis edi-
|
|
cit in uulgum, qui dies copulas nuptiarum adfirmet,
|
10
|
qui fundamenta moenium perpetuet, qui negotiatori
|
|
commodus, qui uiatori celebris, qui nauigiis oppor-
|
|
tunus. Mihi denique prouentum huius peregrinatio-
|
|
nis inquirenti multa respondit et oppido mira et satis
|
|
uaria; nunc enim gloriam satis floridam, nunc histo-
|
15
|
riam magnam et incredundam fabulam et libros me
|
|
futurum.'
|
|
Ad haec renidens Milo: 'Qua' inquit 'corpo-
|
13.1
|
ris habitudine praeditus quoue nomine nuncupatus
|
|
hic iste Chaldaeus est?' 'Procerus' inquam 'et suffu-
|
|
sculus, Diophanes nomine.' 'Ipse est' ait 'nec ullus
|
|
alius. Nam et hic apud nos multa multis similiter
|
5
|
effatus non paruas stipes, immo uero mercedes opi-
|
|
mas iam consecutus fortunam scaeuam an saeuam
|
|
uerius dixerim miser incidit.
|
|
Nam die quadam cum frequentis populi circulo
|
|
conseptus coronae circumstantium fata donaret,
|
10
|
Cerdo quidam nomine negotiator accessit eum, diem
|
|
commodum peregrinationi cupiens. Quem cum elec-
|
|
tum destinasset ille, iam deposita crumina, iam pro-
|
|
fusis nummulis, iam dinumeratis centum denarium
|
|
quos mercedem diuinationis auferret, ecce quidam de
|
15
|
nobilibus adulescentulus a tergo adrepens eum lacinia
|
|
prehendit et conuersum amplexus exosculatur artis-
|
|
sime. At ille ubi primum consauiatus eum iuxtim se
|
|
ut adsidat effecit, [attonitus] et repentinae uisionis
|
|
stupore <attonitus> et praesentis negotii quod gerebat
|
20
|
oblitus infit ad eum: "Quam olim equidem exopta-
|
|
tus nobis aduenis?". Respondit ad haec ille alius:
|
|
"Commodum uespera oriente. Sed uicissim tu quoque,
|
|
frater, mihi memora quem ad modum exinde ut de
|
|
Euboea insula festinus enauigasti et maris et uiae
|
25
|
confeceris iter."
|
|
Ad haec Diophanes ille Chaldaeus egregius
|
14.1
|
mente uiduus necdum suus: "Hostes" inquit "et
|
|
omnes inimici nostri tam diram, immo uero Vlixeam
|
|
peregrinationem incidant. Nam et nauis ipsa <qua>
|
|
uehebamur uariis turbinibus procellarum quassata
|
5
|
utroque regimine amisso aegre ad ulterioris ripae
|
|
marginem detrusa praeceps demersa est et nos omni-
|
|
bus amissis uix enatauimus. Quodcumque uel igno-
|
|
torum miseratione uel amicorum beniuolentia con-
|
|
traximus, id omne latrocinalis inuasit manus, quo-
|
10
|
rum audaciae repugnans etiam Arignotus unicus
|
|
frater meus sub istis oculis miser iugulatus est."
|
|
Haec eo adhuc narrante maesto Cerdo ille negotiator
|
|
correptis nummulis suis, quos diuinationis mercedi
|
|
destinauerat, protinus aufugit. Ac dehinc tunc de-
|
15
|
mum Diophanes expergitus sensit imprudentiae suae
|
|
labem, cum etiam nos omnis circumsecus adstantes
|
|
in clarum cachinnum uideret effusos.
|
|
Sed tibi plane, Luci domine, soli omnium Chaldaeus
|
|
ille uera dixerit, sisque felix et iter dexterum porrigas.'
|
20
|
Haec Milone diutine sermocinante tacitus in-
|
15.1
|
gemescebam mihique non mediocriter suscensebam
|
|
quod ultro inducta serie inopportunarum fabularum
|
|
partem bonam uesperae eiusque gratissimum fruc-
|
|
tum amitterem. Et tandem denique deuorato pu-
|
5
|
dore ad Milonem aio: 'Ferat suam Diophanes ille for-
|
|
tunam et spolia populorum rursum conferat mari
|
|
pariter ac terrae; mihi uero fatigationis hesternae
|
|
etiam nunc saucio da ueniam maturius concedam
|
|
cubitum'; et cum dicto facesso et cubiculum meum
|
10
|
contendo atque illic deprehendo epularum disposi-
|
|
tiones satis concinnas. Nam et pueris extra limen,
|
|
credo ut arbitrio nocturni gannitus ablegarentur,
|
|
humi quam procul distratum fuerat et grabattulum
|
|
meum adstitit mensula cenae totius honestas reli-
|
15
|
quias tolerans et calices boni iam infuso latice semi-
|
|
pleni solam temperiem sustinentes et lagoena iuxta
|
|
orificio caesim deasceato patescens facilis hauritu,
|
|
prorsus gladiatoriae Veneris antecenia.
|
|
Commodum cubueram, et ecce Photis mea,
|
16.1
|
iam domina cubitum reddita, laeta proximat rosa
|
|
serta et rosa soluta in sinu tuberante. Ac me pressim
|
|
deosculato et corollis reuincto ac flore persperso adri-
|
|
pit poculum ac desuper aqua calida iniecta porrigit
|
5
|
bibam, idque modico prius quam totum exsorberem
|
|
clementer inuadit ac relictum paullulatim labellis mi-
|
|
nuens meque respiciens sorbillat dulciter. Sequens et
|
|
tertium inter nos uicissim et frequens alternat pocu-
|
|
lum, cum ego iam uino madens nec animo tantum
|
10
|
uerum etiam corpore ipso ad libidinem inquies alio-
|
|
quin et petulans et iam saucius, paulisper inguinum
|
|
fine lacinia remota inpatientiam ueneris Photidi meae
|
|
monstrans: 'Miserere' inquam 'et subueni maturius.
|
|
Nam, ut uides, proelio quod nobis sine fetiali officio
|
15
|
indixeras iam proximante uehementer intentus, ubi
|
|
primam sagittam saeui Cupidinis in ima praecordia
|
|
mea delapsam excepi, arcum meum et ipse uigorate
|
|
tetendi et oppido formido ne neruus rigoris nimietate
|
|
rumpatur. Sed ut mihi morem plenius gesseris, in
|
20
|
effusum laxa crinem et capillo fluente undanter ede
|
|
complexus amabiles.'
|
|
Nec mora, cum omnibus illis cibariis uas-
|
17.1
|
culis raptim remotis laciniis cunctis suis renudata cri-
|
|
nibusque dissolutis ad hilarem lasciuiam in speciem
|
|
Veneris quae marinos fluctus subit pulchre reformata,
|
|
paulisper etiam glabellum feminal rosea palmula po-
|
5
|
tius obumbrans de industria quam tegens uerecun-
|
|
dia: 'Proeliare' inquit 'et fortiter proeliare, nec enim
|
|
tibi cedam nec terga uortam; comminus in aspectum,
|
|
si uir es, derige et grassare nauiter et occide moritu-
|
|
rus. Hodierna pugna non habet missionem.' Haec
|
10
|
simul dicens inscenso grabattulo super me sensim
|
|
residens ac crebra subsiliens lubricisque gestibus mo-
|
|
bilem spinam quatiens pendulae Veneris fructu me
|
|
satiauit, usque dum lassis animis et marcidis artibus
|
|
defetigati simul ambo corruimus inter mutuos am-
|
15
|
plexus animas anhelantes. His et huius modi con-
|
|
luctationibus ad confinia lucis usque peruigiles egi-
|
|
mus poculis interdum lassitudinem refouentes et libi-
|
|
dinem incitantes et uoluptatem integrantes. Ad cuius
|
|
noctis exemplar similes adstruximus alias plusculas.
|
20
|
Forte quadam die de me magno opere
|
18.1
|
Byrrhena contendit, apud eam cenulae interessem, et
|
|
cum impendio excusarem, negauit ueniam. Ergo igi-
|
|
tur Photis erat adeunda deque nutu eius consilium
|
|
uelut auspicium petendum. Quae quamquam inuita
|
5
|
quod a se ungue latius digrederer, tamen comiter ama-
|
|
toriae militiae breuem commeatum indulsit. Sed
|
|
'Heus tu,' inquit 'caue regrediare cena maturius.
|
|
Nam uesana factio nobilissimorum iuuenum pacem
|
|
publicam infestat; passim trucidatos per medias pla-
|
10
|
teas uidebis iacere, nec praesidis auxilia longinqua
|
|
leuare ciuitatem tanta clade possunt. Tibi uero for-
|
|
tunae splendor insidias, contemptus etiam peregrina-
|
|
tionis poterit adferre.'
|
|
'Fac sine cura' inquam 'sis, Photis mea. Nam prae-
|
15
|
ter quod epulis alienis uoluptates meas anteferrem,
|
|
metum etiam istum tibi demam maturata regressione.
|
|
Nec tamen incomitatus ibo. Nam gladiolo solito cinc-
|
|
tus altrinsecus ipse salutis meae praesidia gestabo.'
|
|
Sic paratus cenae me committo.
|
20
|
Frequens ibi numerus epulonum et utpote
|
19.1
|
apud primatem feminam flos ipse ciuitatis. <Mens>ae
|
|
opipares citro et ebore nitentes, lecti aureis uestibus
|
|
intecti, ampli calices uariae quidem gratiae sed pre-
|
|
tiositatis unius. Hic uitrum fabre sigillatum, ibi crus-
|
5
|
tallum inpunctum, argentum alibi clarum et aurum
|
|
fulgurans et sucinum mire cauatum et lapides ut bi-
|
|
bas et quicquid fieri non potest ibi est. Diribitores
|
|
plusculi splendide amicti fercula copiosa scitule sub-
|
|
ministrare, pueri calamistrati pulchre indusiati gem-
|
10
|
mas formatas in pocula uini uetusti frequenter of-
|
|
ferre. Iam inlatis luminibus epularis sermo percre-
|
|
buit, iam risus adfluens et ioci liberales et cauillus
|
|
hinc inde.
|
|
Tum infit ad me Byrrhena: 'Quam commode uer-
|
15
|
saris in nostra patria? Quod sciam, templis et laua-
|
|
cris et ceteris operibus longe cunctas ciuitates antecel-
|
|
limus, utensilium praeterea pollemus adfatim. Certe
|
|
libertas otiosa, et negotioso quidem aduenae Ro-
|
|
mana frequentia, modesto uero hospiti quies uilla-
|
20
|
tica: omni denique prouinciae uoluptarii secessus
|
|
sumus.'
|
|
Ad haec ego subiciens: 'Vera memoras nec
|
20.1
|
usquam gentium magis me liberum quam hic fuisse
|
|
credidi. Sed oppido formido caecas et ineuitabiles late-
|
|
bras magicae disciplinae. Nam ne mortuorum qui-
|
|
dem sepulchra tuta dicuntur sed ex bustis et rogis
|
5
|
reliquiae quaedam et cadauerum praesegmina ad
|
|
exitiabiles uiuentium fortunas petuntur, et canta-
|
|
trices anus in ipso momento choragi funebris prae-
|
|
peti celeritate alienam sepulturam anteuortunt.'
|
|
His meis addidit alius: 'Immo uero istic nec
|
10
|
uiuentibus quidem ullis parcitur. Et nescio qui simile
|
|
passus ore undique omnifariam deformato truncatus
|
|
est.'
|
|
Inter haec conuiuium totum in licentiosos cachin-
|
|
nos effunditur omniumque ora et optutus in unum
|
15
|
quempiam angulo secubantem conferuntur. Qui
|
|
cunctorum obstinatione confusus indigna murmura-
|
|
bundus cum uellet exsurgere, 'Immo mi Thely-
|
|
phron,' Byrrhena inquit 'et subsiste paulisper et more
|
|
tuae urbanitatis fabulam illam tuam remetire, ut et
|
20
|
filius meus iste Lucius lepidi sermonis tui perfruatur
|
|
comitate.'
|
|
At ille: 'Tu quidem, domina,' ait 'in officio manes
|
|
sanctae tuae bonitatis, sed ferenda non est quorun-
|
|
dam insolentia.' Sic ille commotus. Sed instantia
|
25
|
Byrrhenae, quae eum adiuratione suae salutis ingra-
|
|
tis cogebat effari, perfecit ut uellet.
|
|
Ac sic aggeratis in cumulum stragulis et
|
21.1
|
effultus in cubitum suberectusque [in torum] porrigit
|
|
dexteram et ad instar oratorum conformat articu-
|
|
lum duobusque infimis conclusis digitis ceteros emi-
|
|
nens [porrigens] et infesto pollice clementer subrigens
|
5
|
infit Thelyphron:
|
|
'Pupillus ego Mileto profectus ad spectaculum
|
|
Olympicum, cum haec etiam loca prouinciae famige-
|
|
rabilis adire cuperem, peragrata cuncta Thessalia
|
|
fuscis auibus Larissam accessi. Ac dum singula perer-
|
10
|
rans tenuato admodum uiatico paupertati meae fo-
|
|
menta conquiro, conspicor medio foro procerum quen-
|
|
dam senem. Insistebat lapidem claraque uoce prae-
|
|
dicabat, siqui mortuum seruare uellet, de pretio lice-
|
|
retur. Et ad quempiam praetereuntium: "Quid hoc"
|
15
|
inquam "comperior? Hicine mortui solent aufu-
|
|
gere?"
|
|
"Tace," respondit ille "nam oppido puer et satis
|
|
peregrinus es meritoque ignoras Thessaliae te con-
|
|
sistere, ubi sagae mulieres ora mortuorum passim de-
|
20
|
morsicant, eaque sunt illis artis magicae supple-
|
|
menta."
|
|
Contra ego: "Et quae, tu" inquam "dic
|
22.1
|
sodes, custodela ista feralis?" "Iam primum" res-
|
|
pondit ille "perpetem noctem eximie uigilandum est
|
|
exertis et inconiuis oculis semper in cadauer intentis
|
|
nec acies usquam deuertenda, immo ne obliquanda
|
5
|
quidem, quippe cum deterrimae uersipelles in quod-
|
|
uis animal ore conuerso latenter adrepant, ut ipsos
|
|
etiam oculos Solis et Iustitiae facile frustrentur;
|
|
nam et aues et rursum canes et mures immo uero
|
|
etiam muscas induunt. Tunc diris cantaminibus
|
10
|
somno custodes obruunt. Nec satis quisquam defi-
|
|
nire poterit quantas latebras nequissimae mulieres
|
|
pro libidine sua comminiscuntur. Nec tamen huius
|
|
tam exitiabilis operae merces amplior quam quaterni
|
|
uel seni ferme offeruntur aurei. Ehem, et quod paene
|
15
|
praeterieram, siqui non integrum corpus mane resti-
|
|
tuerit, quidquid inde decerptum deminutumque fue-
|
|
rit, id omne de facie sua desecto sarcire compellitur."
|
|
His cognitis animum meum conmasculo et
|
23.1
|
ilico accedens praeconem: "Clamare" inquam "iam
|
|
desine. Adest custos paratus, cedo praemium."
|
|
"Mille" inquit "nummum deponentur tibi. Sed
|
|
heus iuuenis, caue diligenter principum ciuitatis filii
|
5
|
cadauer a malis Harpyis probe custodias."
|
|
"Ineptias" inquam "mihi narras et nugas meras.
|
|
Vides hominem ferreum et insomnem, certe perspica-
|
|
ciorem ipso Lynceo uel Argo et oculeum totum."
|
|
Vix finieram, et ilico me perducit ad domum quam-
|
10
|
piam, cuius ipsis foribus obseptis per quandam
|
|
breuem posticulam intro uocat me et conclaue quod-
|
|
dam obseratis luminibus umbrosum <intrans> de-
|
|
monstrat matronam flebilem fusca ueste contectam,
|
|
quam propter adsistens: "Hic" inquit "auctoratus
|
15
|
ad custodiam mariti tui fidenter accessit." At illa cri-
|
|
nibus antependulis hinc inde dimotis etiam in maerore
|
|
luculentam proferens faciem meque respectans:
|
|
"Vide oro" inquit "quam expergite munus obeas."
|
|
"Sine cura sis," inquam "modo corollarium ido-
|
20
|
neum compara."
|
|
Sic placito consurrexit et ad aliud me cubi-
|
24.1
|
culum inducit. Ibi corpus splendentibus linteis coo-
|
|
pertum introductis quibusdam septem testibus manu-
|
|
reuelat et diutine insuper fleto obtestata fidem prae-
|
|
sentium singula demonstrat anxie, uerba concepta de
|
5
|
industria quodam tabulis praenotante. "Ecce" in-
|
|
quit "nasus integer, incolumes oculi, saluae aures, in-
|
|
libatae labiae, mentum solidum. Vos in hanc rem,
|
|
boni Quirites, testimonium perhibetote", et cum dicto
|
|
consignatis illis tabulis facessit.
|
10
|
At ego: "Iube," inquam "domina, cuncta quae
|
|
sunt usui necessaria nobis exhiberi." "At quae" in-
|
|
quit "ista sunt?" "Lucerna" aio "praegrandis et oleum
|
|
ad lucem luci sufficiens et calida cum oenophoris et
|
|
calice cenarumque reliquiis discus ornatus."
|
15
|
Tunc illa capite quassanti: "Abi," inquit "fatue,
|
|
qui in domo funesta cenas et partes requiris, in qua
|
|
totiugis iam diebus ne fumus quidem uisus est ullus.
|
|
An istic comisatum te uenisse credis? Quin sumis
|
|
potius loco congruentes luctus et lacrimas?" Haec
|
20
|
simul dicens respexit ancillulam et: "Myrrhine," in-
|
|
quit "lucernam et oleum trade confestim et incluso
|
|
custode cubiculo protinus facesse."
|
|
Sic desolatus ad cadaueris solacium per-
|
25.1
|
frictis oculis et obarmatis ad uigilias animum meum
|
|
permulcebam cantationibus, cum ecce crepusculum
|
|
et nox prouecta et nox altior et dein concubia altiora
|
|
et iam nox intempesta. Mihique oppido formido
|
5
|
cumulatior quidem cum repente introrepens mustela
|
|
contra me constitit optutumque acerrimum in me des-
|
|
tituit, ut tantillula animalis prae nimia sui fiducia
|
|
mihi turbarit animum. Denique sic ad illam: "Quin
|
|
abis," inquam "inpurata bestia, teque ad tui similes
|
10
|
musculos recondis, antequam nostri uim praesenta-
|
|
riam experiaris? Quin abis?"
|
|
Terga uortit et cubiculo protinus exterminatur.
|
|
Nec mora, cum me somnus profundus in imum bara-
|
|
thrum repente demergit, ut ne deus quidem Delphicus
|
15
|
ipse facile discerneret duobus nobis iacentibus quis
|
|
esset magis mortuus. Sic inanimis et indigens alio
|
|
custode paene ibi non eram.
|
|
Commodum noctis indutias cantus perstre-
|
26.1
|
pebat cristatae cohortis. Tandem expergitus et ni-
|
|
mio pauore perterritus cadauer accurro et admoto
|
|
lumine reuelataque eius facie rimabar singula, quae
|
|
cuncta conuenerant: ecce uxor misella flens cum
|
5
|
hesternis testibus introrumpit anxia et statim corpori
|
|
superruens multumque ac diu deosculata sub arbitrio
|
|
luminis recognoscit omnia, et conuersa Philodespotum
|
|
requirit actorem. Ei praecipit bono custodi redderet
|
|
sine mora praemium, et oblato statim: "Summas"
|
10
|
inquit "tibi, iuuenis, gratias agimus et hercules ob
|
|
sedulum istud ministerium inter ceteros familiares
|
|
dehinc numerabimus."
|
|
Ad haec ego insperato lucro diffusus in gaudium et
|
|
in aureos refulgentes, quos identidem manu mea uen-
|
15
|
tilabam, attonitus: "Immo," inquam "domina, de
|
|
famulis tuis unum putato, et quotiens operam nos-
|
|
tram desiderabis, fidenter impera."
|
|
Vix effatum me statim familiares omen nefarium
|
|
exsecrati raptis cuiusque modi telis insecuntur; pu-
|
20
|
gnis ille malas offendere, scapulas alius cubitis inpin-
|
|
gere, palmis infestis hic latera suffodere, calcibus in-
|
|
sultare, capillos distrahere, uestem discindere. Sic
|
|
in modum superbi iuuenis Aoni uel Musici uatis Pi-
|
|
plei laceratus atque discerptus domo proturbor.
|
25
|
Ac dum in proxima platea refouens ani-
|
27.1
|
mum infausti atque inprouidi sermonis mei sero remi-
|
|
niscor dignumque me pluribus etiam uerberibus fuisse
|
|
merito consentio, ecce iam ultimum defletus atque
|
|
conclamatus processerat mortuus rituque patrio, ut-
|
5
|
pote unus de optimatibus, pompa funeris publici duc-
|
|
tabatur per forum. Occurrit atratus quidam maestus
|
|
in lacrimis genialem canitiem reuellens senex et ma-
|
|
nibus ambabus inuadens torum uoce contenta quidem
|
|
sed adsiduis singultibus impedita: "Per fidem ues-
|
10
|
tram," inquit "Quirites, per pietatem puplicam pe-
|
|
rempto ciui subsistite et extremum facinus in nefa-
|
|
riam scelestamque istam feminam seueriter uindicate.
|
|
Haec enim nec ullus alius miserum adulescentem,
|
|
sororis meae filium, in adulteri gratiam et ob prae-
|
15
|
dam hereditariam extinxit ueneno."
|
|
Sic ille senior lamentabiles questus singulis instre-
|
|
pebat. Saeuire uulgus interdum et facti uerisimilitu-
|
|
dine ad criminis credulitatem impelli. Conclamant
|
|
ignem, requirunt saxa, paruulos ad exitium mulieris
|
20
|
hortantur. Emeditatis ad haec illa fletibus quamque
|
|
sanctissime poterat adiurans cuncta numina tantum
|
|
scelus abnuebat.
|
|
Ergo igitur senex ille: "Veritatis arbi-
|
28.1
|
trium in diuinam prouidentiam reponamus. Zatchlas
|
|
adest Aegyptius propheta primarius, qui mecum iam
|
|
dudum grandi praemio pepigit reducere paulisper ab
|
|
inferis spiritum corpusque istud postliminio mortis
|
5
|
animare", et cum dicto iuuenem quempiam linteis
|
|
amiculis iniectum pedesque palmeis baxeis inductum
|
|
et adusque deraso capite producit in medium. Huius
|
|
diu manus deosculatus et ipsa genua contingens:
|
|
"Miserere," ait "sacerdos, miserere per caelestia si-
|
10
|
dera per inferna numina per naturalia elementa per
|
|
nocturna silentia et adyta Coptica et per incrementa
|
|
Nilotica et arcana Memphitica et sistra Phariaca.
|
|
Da breuem solis usuram et in aeternum conditis ocu-
|
|
lis modicam lucem infunde. Non obnitimur <necessi-
|
15
|
tati> nec terrae rem suam denegamus, sed ad ultionis
|
|
solacium exiguum uitae spatium deprecamur."
|
|
Propheta sic propitiatus herbulam quampiam ob
|
|
os corporis et aliam pectori eius imponit. Tunc
|
|
orientem obuersus incrementa solis augusti tacitus
|
20
|
imprecatus uenerabilis scaenae facie studia praesen-
|
|
tium ad miraculum tantum certatim adrexit.
|
|
Immitto me turbae socium et pone ipsum
|
29.1
|
lectulum editiorem quendam lapidem insistens cuncta
|
|
curiosis oculis arbitrabar. Iam tumore pectus extolli,
|
|
iam salebris uena pulsari, iam spiritu corpus impleri:
|
|
et adsurgit cadauer et profatur adulescens: "Quid,
|
5
|
oro, me post Lethaea pocula iam Stygiis paludibus
|
|
innatantem ad momentariae uitae reducitis officia?
|
|
Desine iam, precor, desine ac me in meam quietem
|
|
permitte."
|
|
Haec audita uox de corpore, sed aliquanto pro-
|
10
|
pheta commotior: "Quin refers" ait "populo singula
|
|
tuaeque mortis illuminas arcana? An non putas
|
|
deuotionibus meis posse Diras inuocari, posse tibi
|
|
membra lassa torqueri?"
|
|
Suscipit ille de lectulo et imo cum gemitu popu-
|
15
|
lum sic adorat: "Malis nouae nuptae peremptus arti-
|
|
bus et addictus noxio poculo torum tepentem adul-
|
|
tero mancipaui."
|
|
Tunc uxor egregia capit praesentem audaciam et
|
|
mente sacrilega coarguenti marito resistens altercat.
|
20
|
Populus aestuat diuersa tendentes, hi pessimam fe-
|
|
minam uiuentem statim cum corpore mariti sepelien-
|
|
dam, alii mendacio cadaueris fidem non habendam.
|
|
Sed hanc cunctationem sequens adulescen-
|
30.1
|
tis sermo distinxit; nam rursus altius ingemescens:
|
|
"Dabo," inquit "dabo uobis intemeratae ueritatis
|
|
documenta perlucida et quod prorsus alius nemo co-
|
|
gno<rit uel o>minarit indicabo". Tunc digito me de-
|
5
|
monstrans: "Nam cum corporis mei custos hic saga-
|
|
cissimus exertam mihi teneret uigiliam, cantatrices
|
|
anus exuuiis meis inminentes atque ob id reformatae
|
|
frustra saepius cum industriam sedulam eius fallere
|
|
nequiuissent, postremum iniecta somni nebula eoque
|
10
|
in profundam quietem sepulto me nomine ciere non
|
|
prius desierunt quam dum hebetes artus et membra
|
|
frigida pigris conatibus ad artis magicae nituntur
|
|
obsequia. <At> hic utpote uiuus quidem sed tantum
|
|
sopore mortuus, quod eodem mecum uocabulo nun-
|
15
|
cupatur, ad suum nomen ignarus exsurgit, et in exa-
|
|
nimis umbrae modum ultroneus gradiens, quamquam
|
|
foribus cubiculi diligenter obclusis, per quoddam fo-
|
|
ramen prosectis naso prius ac mox auribus uicariam
|
|
pro me lanienam sustinuit. Vtque fallaciae reliqua
|
20
|
conuenirent, ceram in modum prosectarum forma-
|
|
tam aurium ei adplicant examussim nasoque ipsius
|
|
similem comparant. Et nunc adsistit miser hic prae-
|
|
mium non industriae sed debilitationis consecutus."
|
|
His dictis perterritus temptare formam adgredior.
|
25
|
Iniecta manu nasum prehendo: sequitur; aures per-
|
|
tracto: deruunt. Ac dum directis digitis et detortis
|
|
nutibus praesentium denotor, dum risus ebullit, inter
|
|
pedes circumstantium frigido sudore defluens euado.
|
|
Nec postea debilis ac sic ridiculus Lari me patrio red-
|
30
|
dere potui, sed capillis hinc inde laterum deiectis au-
|
|
rium uulnera celaui, nasi uero dedecus linteolo isto
|
|
pressim adglutinato decenter obtexi.'
|
|
Cum primum Thelyphron hanc fabulam
|
31.1
|
posuit, conpotores uino madidi rursum cachinnum
|
|
integrant. Dumque bibere solita Risui postulant, sic
|
|
ad me Byrrhena:
|
|
'Sollemnis' inquit 'dies a primis cunabulis huius
|
5
|
urbis conditus crastinus aduenit, quo die soli morta-
|
|
lium sanctissimum deum Risum hilaro atque gau-
|
|
diali ritu propitiamus. Hunc tua praesentia nobis effi-
|
|
cies gratiorem. Atque utinam aliquid de proprio le-
|
|
pore laetificum honorando deo comminiscaris, quo
|
10
|
magis pleniusque tanto numini litemus.'
|
|
'Bene,' inquam 'et fiet ut iubes. Et uellem hercules
|
|
materiam repperire aliquam quam deus tantus af-
|
|
fluenter indueret.' Post haec monitu famuli mei, qui
|
|
noctis admonebat, iam et ipse crapula distentus pro-
|
15
|
tinus exsurgo et appellata propere Byrrhena titu-
|
|
bante uestigio domuitionem capesso.
|
|
Sed cum primam plateam uadimus, uento
|
32.1
|
repentino lumen quo nitebamur extinguitur, ut uix
|
|
inprouidae noctis caligine liberati digitis pedum de-
|
|
tunsis ob lapides hospitium defessi rediremus. Dum-
|
|
que iam iunctim proximamus, ecce tres quidam
|
5
|
uegetes et uastulis corporibus fores nostras ex sum-
|
|
mis uiribus inruentes ac ne praesentia quidem nostra
|
|
tantillum conterriti sed magis cum aemulatione ui-
|
|
rium crebrius insultantes, ut nobis ac mihi potissi-
|
|
mum non immerito latrones esse et quidem saeuis-
|
10
|
simi uiderentur. Statim denique gladium, quem
|
|
ueste mea contectum ad hos usus extuleram, sinu
|
|
liberatum adripio. Nec cunctatus medios latrones
|
|
inuolo ac singulis, ut quemque conluctantem offen-
|
|
deram, altissime demergo, quoad tandem ante ipsa
|
15
|
uestigia mea uastis et crebris perforati uulneribus
|
|
spiritus efflauerint. Sic proeliatus, iam tumultu eo
|
|
Photide suscitata, patefactis aedibus anhelans et su-
|
|
dore perlutus inrepo meque statim utpote pugna
|
|
trium latronum in uicem Geryoneae caedis fatigatum
|
20
|
lecto simul et somno tradidi.
|
|